Het zit er al weer op, de zittingsavonden van 2017!

Ik zit mezelf met een portje in de hand op de fiets wat moed in te drinken in het gangetje tussen de artiestenruimte en de grote tent. De spanning is behoorlijk gestegen. Ik probeer nog angstvallig wat teksten in m'n hoofd op te rakelen (heeft totaal geen zin). Net voordat ik op moet, krijg ik de wijze woorden van een collega: "genieten hè". Goed bedoeld, dus ik knik alsof ik er vertrouwen in heb dat ik ook echt ga genieten, maar op dat moment heb ik eigenlijk geen flauw idee hoe ik dat voor elkaar moet krijgen. Een tent vol met mensen die je vol verwachting aankijken...

Vanuit de commissie kijken we natuurlijk naar het volledige programma en wát was het een gave editie dit jaar. Afgaande op de reacties van alle bezoekers en artiesten was deze editie misschien wel de beste die we ooit gehad hebben. Alle tijd die er in is gestoken door de vele betrokkenen en alle (in)spanning heeft zijn vruchten afgeworpen. Voor mij als tonprater was het ook genieten geblazen want het zal niet ieder jaar zo zijn dat een goede vriend prins is en je die in een volle zaal aan de maat kan zetten!

Het eerste weekend heb ik tijdens mijn optredens wat moeite gehad om de aandacht van de zaal goed vast te houden en liep de buut niet helemaal zoals gehoopt. Dan is het wat minder genieten en gewoon hard werken. Daar stond tegenover dat het publiek op dat moment al in de "feeststemming" was en het dak er beide avonden af ging met al het moois dat het publiek nog te wachten stond! Gelukkig ging het tweede weekend "tonpraattechnisch" beter: vrijdag en zaterdag een zaal die aandachtig zat te luisteren en waarbij de grappen goed vielen. Een topsfeer! Dat is goud waard, daar doe je het voor! Als dan daarna zoals het weekend ervoor iedereen ook nog helemaal los gaat met feesten na het laatste "luisterstuk", kan het niet meer kapot.

Met name afgelopen zaterdag was een avond om niet snel te vergeten. De emotie zit al redelijk hoog van alle spanning en als de avond dan geopend wordt door onze voorzitter die met enorm veel respect stil staat bij het verlies van gewaardeerde kracht in vrijwilligersland en je weet dat er veel mensen in de zaal zitten die een band hebben met deze man, doet dat iets met je. Er ontstond spontaan een schitterende staande ovatie met applaus. Daarna alle kids en ouders die zich enorm in hebben gezet om voor onze prins Ronald iets moois neer te zetten met de Entrade (en dat was gelukt!) was genieten. De laatste avond was begonnen!

Na een aantal meer dan geslaagde optredens van mijn collega-tonpraters, mocht ik om 22.15 uur op mijn vouwfietske naar voren voor mijn laatste optreden dit jaar: een heuse workshop origami. De gezonde spanning was aanwezig en het "genieten hè" was nu toch echt gelukt. Ik besefte me een paar minuten voor de buut ten einde kwam dat het goed ging, dat ik met een geweldig publiek te maken had en dat mijn workshopmaat Flip tot dat moment nog geen voutje had gemaakt :-). (bedankt Flip!) Super gewoon.

Vanuit de commissie zijn we enorm trots op het eindresultaat, alles en iedereen die daaraan meegeholpen heeft en ons fantastische publiek. Nu even een paar dagen afschakelen en met een glimlach op het gezicht de carnaval in. We zijn er klaar voor en hebben er zin in!

Bedankt allemaal en tot volgend jaar!
Menno van Hoek