Column Lucky Luc
ColumnGanzenboom
Met een rugtas vol boodschappen, en een tas in de hand loop ik naar buiten, op weg naar huis. Ik zie een man zwalken op de fiets, alsof hij niet weet welke kant hij op wil. 'Heb je dat gezien?' vraagt de man. 'Er zit een gans in die boom!'
Een stuk verderop, aan de overkant van de straat, staat een hoge naaldboom. Tot mijn niet geringe verbazing zie ik inderdaad een gans zitten, bovenin de boom. Totaal op zijn gemak, rustig in zichzelf gakkend.
'Dat kan helemaal niet, daar hebben ganzen toch geen geschikte poten voor?' vraagt de man. Ganzen hebben zwemvliezen, inderdaad niet echt geschikt voor dergelijke acrobatiek.
Deze gans trekt zich duidelijk niets aan van conventie of traditie. Hij heeft lak aan de natuurwetten. 'Dit lijkt me wel een fijn plekje, hier strijk ik eens neer', zal hij gedacht hebben.
Ik ben een kind van de tijd, ik pak meteen mijn mobiel erbij om een foto te maken. Zo'n moment moet je vastleggen, én delen op Facebook. Anders gelooft niemand je, zelf geloof je het op een gegeven moment ook niet meer, jaren later. Nu heb ik bewijs!
Even later hoor ik nog meer gegak. Door de lens van de camera zie ik nóg een gans aan komen vliegen. Het werkt kennelijk aanstekelijk! Kennelijk dacht gans nr. 2 'Dat ziet er leuk uit, ikke ook!' Sierlijk landt gans nr. 2 naast zijn vriend/vriendin, alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Ik weet niet of het een paartje is, meneer en mevrouw De Gans. Misschien ben ik getuige van het ontstaan van een nieuwe soort, de boomgans. Misschien gaan de twee een nest bouwen, planten ze zich voort, daar hoog in de boom. Misschien is het evolutie in actie!
Met een combinatie van verwondering en ongeloof kijk ik naar de ganzenboom. Het is alsof ze de zwaartekracht trotseren.
Dan denk je alles gezien te hebben. Dan denk je dat niets je nog kan verrassen, verwonderen of verbazen. Dan denk je alles te weten.
Niet dus! Het is een fascinerend schouwspel, ik kan wel blijven kijken. Maar de boodschappen beginnen zwaar te wegen, met enige tegenzin begeef ik me huiswaarts.
Zullen de ganzen werkelijk een nest bouwen? Zijn ze inderdaad boomganzen geworden? Een dag later fiets ik nieuwsgierig langs de boom, benieuwd of ik ze nog zie. Geen ganzen te bekennen, ook de dagen daarna niet. Iedere keer als ik langs de boom kom, kijk ik hoopvol. Tot de dag dat het wonder nogmaals geschiedt!
Voor mij blijft deze boom voor alle eeuwigheid de ganzenboom.
