Afbeelding
Foto: Wil Feijen

Jan is weer thuis!

Human Interest

Er zijn mensen, die op geheel eigen wijze kleur geven. Aan hun huis, hun straat, hun dorp of gemeenschap of gewoon aan het leven. Zo iemand is Jan Gibbels. Zijn huis aan de Hendrik Veenmanstraat kennen de meeste mensen ongetwijfeld, het staat vol met alles wat Jan in de loop der tijd heeft verzameld. Na een brute overval eind mei kon hij een tijdlang niet thuis verblijven. Nu is hij weer thuis, waar hij hoort!

Door: Lucas van As

Het was een enorme schok, die overval. Nóg heeft Jan het er af en toe moeilijk mee, als het ter sprake komt. Het heeft hem geen goed gedaan, inmiddels is hij voldoende hersteld om vrijdag 14 juli weer thuis te kunnen slapen. Je zou misschien verwachten dat het problemen op zou leveren, het tegendeel is het geval: Jan heeft (gelukkig) goed geslapen!

Zaterdagochtend sprak ik met Jan, zijn handen jeukten, bij wijze van spreken dan. Om weer aan de slag te gaan met zijn verzameling spullen. Verzamelen is zijn lust en zijn leven, al van jongs af aan. 'Niks doen heb ik niet uitgevonden', zegt Jan. Het is fijn om bezig te zijn, dat is toch de beste revalidatie. Jan woont alleen, zijn kinderen komen regelmatig kijken. Ook zal vanaf deze week elke dag iemand van Thuiszorg eventjes langkomen, om te zien of alles goed gaat.

'Hoe komt u eigenlijk aan al die spullen?', vraag ik aan Jan. 'Als mensen aan het opruimen zijn, komen ze vaak vragen of ik het kan gebruiken', zegt Jan. Hij heeft een tijd lang niets kunnen doen, tijdens zijn herstel, maar hij gaat gauw weer aan de slag. Die middag moest hij naar een verjaardag, de dag daarna (zondag) ging hij weer spullen buiten zetten. Dan krijgt zijn huis aan de Hendrik Veenmanstraat weer zijn vertrouwde uitstraling, een van gezellige 'drukte'. Het zag er maar leeg uit, het was een vreemd gezicht. Alsof er iets ontbrak …

Dat zullen zijn buren ook fijn vinden, regelmatig komen mensen langs om een praatje te maken. Ook mensen die toevallig langskomen en de spullen zien staan komen vaak even binnen. De meeste mensen vinden het wel mooi, de verzameling van Jan. Een enkeling vraagt zich af wat hij toch met al die spullen moet? 'Je moet het zelf ook niet te leuk vinden', zegt Jan, 'anders blijf je er mee zitten.'

Eigenlijk was Jan al bezig met recycling, nog voordat dat een modewoord werd. Van oude dingen maakt Jan regelmatig iets nieuws, als hij inspiratie heeft. Het kan zijn dat hij al 20 jaar iets heeft liggen, voordat hij inspiratie heeft.

Voor ik ga, laat Jan me nog even zijn huis en tuin zien. De meest prachtige, oude spullen liggen er, soms hoog opgestapeld. Zijn tuin heeft hij zelf ontworpen, zijn tuinhuis is ook een voorbeeld van recycling. Die bestaat uit oude deuren of panelen van een houten school die jaren geleden afgebroken werd. Jan heeft er een prachtig tuinhuis van gemaakt!

Als we even in de tuin staan, komen er al mensen kijken of ze iets leuks kunnen vinden. Het is te merken dat men Jan gemist heeft! Jan was in het begin een beetje bang wat de buren ervan zouden vinden, van zijn verzameling. Dat ze er wellicht last van zouden hebben. De meeste mensen vinden het juist fijn, het geeft afwisseling.

'Weet je hoe ze dit noemen?, vraagt Jan wijzend naar een ketel met hengsel. Ik moet bekennen dat ik geen idee heb. 'Een heksenketel!' zegt Jan. Daar maakten ze vroeger bij hem thuis stamppot in, dan weet je waar dat woord vandaan komt. Bij veel voorwerpen heeft Jan een verhaal, veel voorwerpen zullen bij deze of gene een gevoel van herkenning of zelfs nostalgie teweeg brengen. Een oude mechanische kassa uit de jaren zestig, een pot waar zuurkool in gemaakt werd, schilderijen, het is teveel om op te noemen.

Het is met recht een huis vol te noemen, waar Jan gelukkig weer helemaal op zijn plek is!

Afbeelding