Begraafplaats Wolfswinkel flink opgeknapt!
Het is een plek waar we liever niet komen, een begraafplaats. De dood wordt geassocieerd met verlies, pijn en verdriet. Afscheid nemen is niet fijn, maar hoort bij het leven. Een begraafplaats is een plek waar we dat kunnen doen, afscheid nemen van het leven. Het is ook een plaats waar we onze dierbaren, die niet meer in ons midden zijn, kunnen herdenken.
Door: Lucas van As
Begraafplaats Wolfswinkel is die plek voor Son en Breugel. Het is prachtig gelegen aan de Dommel, precies tussen Son en Breugel in. Prachtige bomen geven sfeer, de paden leiden de mensen door de begraafplaats heen naar het graf van hun dierbare(n). Bezoekers die de begraafplaats regelmatig bezoeken hadden aangegeven dat de infrastructuur (de paden) in slechte staat waren. Dat was voor stichting Wolfswinkel en de gemeente Son en Breugel aanleiding om de infrastructuur te verbeteren en tegelijkertijd te kijken naar de mogelijkheden voor capaciteitsuitbreiding als het gaat om graven en urnen.
Vrijdag 2 juni gaf wethouder Kees Vortman, in het gezelschap van Joost Claassen en Henk Vogels, medewerkers van de gemeente, een rondleiding over de begraafplaats. Antwan Kuis, van Uitvaartverzorging A. Kuis kon helaas niet aanwezig zijn. Kees Vortman had twee petten op, enerzijds die van de gemeente en anderzijds die van voorzitter van stichting Wolfswinkel. De stichting beheert de begraafplaats, doet de exploitatie en het (klein) onderhoud. Het grote onderhoud ligt bij de gemeente.
De paden zijn opnieuw geasfalteerd en het middenterrein is opgehoogd. Bij het begin van de begraafplaats zijn paaltjes geplaatst. Het asfalt was in slechte staat, veel bezoekers zijn minder mobiel wat de nodige problemen gaf. Het was hoog tijd dat het asfalt vernieuwd werd, omdat vrachtwagens die de begraafplaats opreden daarmee het asfalt beschadigden zijn de paaltjes geplaatst om zo beschadiging te voorkomen.
Het middenterrein is opgehoogd, er is gras ingezaaid met de bedoeling dat het een mooie grasvlakte wordt. Het is de bedoeling dat er graven en een plek voor urnen komen op het middenterrein, met een pad erlangs.
De rondleiding voerde ook langs de oude en nieuwe(re) gedeeltes van de begraafplaats. Het contrast tussen de oudere en nieuwere gedeeltes is duidelijk zichtbaar. In het oude gedeelte is uniform, destijds waren er strakke richtlijnen als het gaat om de afmetingen van graven en grafstenen. Voor beiden golden vaste afmetingen en kleuren, de grafstenen mochten alleen wit of zwart zijn. De mensen wilden meer vrijheid, en dat is zichtbaar in de nieuwere gedeeltes, waar meer variëteit is. Mensen kunnen een eigen invulling geven en doen dat ook, iedere steen heeft een eigen verhaal. Op sommige plekken hebben mensen een bankje geplaats. Veel is mogelijk, geeft Kees Vortman aan, zolang de grafsteen of andere zaken die mensen op of bij een graf plaatsen opgaan in de omgeving is er geen probleem.
Op de begraafplaats is ook een urnenmuur, die minder in trek is geeft Kees Vortman aan. Crematie is in opkomst, mensen geven echter de voorkeur aan zogenaamde urnenkluizen. Een urnenkluis is een kluis die in de grond ingegraven is, mensen kunnen zelf verder invulling geven aan de plek waar de kluis ligt. Op begraafplaats Wolfswinkel liggen de urnenkluizen in een bosrijk gedeelte. Kleine, mooie gedenkstenen liggen verscholen tussen het groen.
Stichting Wolfswinkel streeft er naar om rekening te houden met de wensen en behoeften van mensen. In dit opzicht is het dan ook interessant om te vernemen wat de stand van zaken is omtrent het crematorium wat de firma Kuis wil bouwen op de begraafplaats. De stichting is een voorstander van de bouw van een crematorium en wil graag meewerken. De bal ligt bij de gemeente, geeft Kees Vortman aan. Om precies te zijn bij zijn collega wethouder Robert Visser, die deze kwestie in portefeuille heeft. Kees Vortman verwacht voor de volgende gemeenteraadsverkiezing er uitsluitsel zal zijn of het crematorium er zal komen.
'Het gebouw op de begraafplaats heeft ook onderhoud nodig', zegt Kees Vortman. De bouw van het crematorium zou daar mooi bij aansluiten, al wil Kees Vortman het graag dorps en klein houden. De begraafplaats moet toekomstbestendig zijn, in principe is een begraafplaats voor altijd.
Even verderop ligt het strooiveld, met zicht op het Dommeldal. Het is een mooie, waardige plek die de stichting in stand wil houden.
'De dood is een wezenlijk onderdeel van het leven', zegt Kees Vortman. Met deze gedachte in het achterhoofd is het fijn dat er een mooie plek is als begraafplaats Wolfswinkel waar overledenen te ruste gelegd en af en toe bezocht kunnen worden. Volgens Kees Vortman zijn de mensen tevreden over de opknapbeurt. Afgaande op de rondleiding en wat ik daarbij gezien heb, zou ik hem gelijk willen geven.
