Afbeelding
Foto: Wil Feijen

Een zilveren horecaketting in Son en Breugel

Human Interest

Son en Breugel - Horecaondernemers hebben het moeilijk, zo lezen we de laatste tijd met regelmaat in de media. Steeds meer cafés en restaurants sluiten of wisselen wat sneller van eigenaar.

Door: Adrie Neervoort
Foto: Wil Feijen

Een ondernemende familie
Dit algemene beeld lijkt niet te gelden voor de familie Van de Loo. Als prominente horecaondernemers in ons dorp lijken zij hier geen last van te hebben. Sterker nog, twee van hun horecaondernemingen De Zwaan en La Sonnerie bestaan in de huidige vorm 25 jaar en dat moet gevierd worden. Dus we namen even de tijd voor een gesprek met de grondleggers en huidige uitbaters over familiebanden, ondernemerschap en de toekomst. Op een vrijdagmiddag neem ik plaats aan een tafel op het terras van La Sonnerie, heerlijk in het zonnetje en onder het kabbelend geluid van de Groote Beek, zit ik aan tafel met Annie van der Loo, Addy van de Hurk, Marianne van de Hurk – van de Loo, Odette Leermakers – van de Loo, Hans van de Loo en Arianne van de Loo - Keijzers.

Horeca zit in de genen
Het is meteen duidelijk, we praten hier met de Sonse horeca dynastie. Een familie die als het om de horeca gaat alles samen doet, dus ook dit gesprek. Ik krijg het gevoel deelgenoot te zijn van een familiegesprek. Het blijkt dan ook dat dergelijke gesprekken regelmatig plaatsvinden. Menig familiefeestje is geëindigd in een overleg over hun ondernemingen, vaak geen opzet maar een gevolg van hun gezamenlijke passie en betrokkenheid bij het vak. Ze geven dan ook aan dat dit misschien wel de kracht is van het ondernemen als familie. "Je bent opener naar elkaar toe, je bent bereid elkaar te helpen omdat je familie bent en een contact niet meteen vertaald moet worden in omzet." Zo wordt er ook naar de groei gekeken. De ouders denken daarbij aan hun kinderen en oma aan haar kleinkinderen. Centraal staat de vraag: "Wat kunnen we hun in de toekomst bieden." Het blijkt dat er horecabloed door de familie stroomt. Dat geldt zowel voor de familie Van de Loo als voor hun partners, dat zien we ook weer bij de (klein) kinderen. Het zit blijkbaar in hun genen! Enkele voorbeelden hiervan zijn: Joyce Leermakers, zij runt de Sonse Haven, Koen van den Hurk, werkzaam als sous-chef bij een luxe restaurant, Lisanne, zij werkt ook in een luxe restaurant maar dan als bedrijfsleidster, Melle ,Simone ,Miquel en Thijs werken bij La Sonnerie terwijl Stephany en Danique weer werkzaam zijn bij De Zwaan. 
Zo lijkt het dat iedereen die het wil een plekje kan verdienen in de horeca binnen de familie. Let wel, verdienen, je krijgt het niet zomaar, je moet het willen en gedreven zijn. Ondanks de hulp van de familie moet je het op eigen kracht willen en kunnen is de spelregel.

Zowel De Zwaan als La Sonnerie ondersteunen veel evenementen en projecten in Son en Breugel. In het verleden is al vaker gebleken dat veel van deze evenementen nooit van de grond waren gekomen zonder deze steun. Het maatschappelijk ondersteunen van deze projecten ziet de familie als een rol die je als ondernemer moet nemen in een dorp.

Zwaan kleef aan
De Zwaan en La Sonnerie vieren dus een jubileum, maar zijn behalve deze overeenkomst totaal verschillend, ook in het ontstaan. De Zwaan kende al een lange horecageschiedenis toen Annie van de Loo en haar man Wim de zaak overnamen. Toen woonde er opeens een heel geheel gezin in het café. Annie regelde voor het grootste deel de horeca want haar man Wim had er in het begin nog gewoon een baan bij. Het waren andere tijden, een café had zeker toen een sociaal maatschappelijke functie. In de kroeg werden aan de tap de problemen besproken, maark Annie en Wim keken ook naar de toekomst en wisten dat je de gasten iets moest bieden zodat ze terugkwamen of langer bleven zitten. Ondernemerschap in het teken van de gast heet dat tegenwoordig, toen gewoon: 'zorgen dat iedereen het naar zijn zin heeft'. De zaken gingen goed mede door de locatie, de zaal, de sfeer, de service en gastvrijheid. Annie en Wim legden samen de basis voor wat De Zwaan nu is. Maar Annie had nog één grote wens: een leuk klein hotelletje runnen. Die wens, wat groter dan gedacht, kon ze realiseren toen het klooster van de Zusters der Liefde te koop kwam aan de Nieuwstraat in Son en Breugel. In 1991 kochten Wim en Annie het klooster en na een verbouwing van twee jaar werd het voormalige klooster geopend als hotel. Een uniek concept, met het comfort van een hotel maar met behoud van de oude sfeer die het klooster had. Later werd de oude meisjesschool grenzend aan het klooster ook nog bij het hotel gevoegd en werden kapel, klooster en meisjesschool één geheel. Een schitterend hotel, waar je kunt slapen,eten, feesten en vergaderen of gewoon heerlijk kunt genieten op het terras aan de Groote Beek.

Al enkele jaren zijn Hans, Arianne, Addy en Marianne de eigenaars van La Sonnerie.
Een uitspanning die bekend en befaamd is in Son en Breugel en ver daarbuiten. Het voelt er als thuiskomen, je kan er lekker eten, drinken en goed slapen in een gezellige omgeving.
Op het moment dat Annie en Wim eigenaar werden van het kloosterhotel, La Sonnerie werd hun dochter Odette samen met haar man Bert-Jan eigenaar van De Zwaan. Ook zij gaven weer hun eigen invulling aan het begrip dorpscafé. Bert-Jan was eerst ook nog enige tijd eigenaar van een café restaurant in Eindhoven maar richtte al snel samen met Odette alle aandacht op De Zwaan. De wens van beiden om een zaal te bouwen die recht deed aan de vraag van de gast is na 11 jaar eindelijk tot stand gekomen. Een zaal die wat betreft de buitenkant aansluit bij het dorpse karakter van de oude Zwaan en een aanwinst is voor het dorpsplein. Van binnen biedt zij alle moderne faciliteiten voor feesten, vergaderingen en bijeenkomsten. Hiermee is ook De Zwaan klaar voor de toekomst.

Een denkbeeldige schakel van familieleden
Zondag 3 juni a.s. wordt het jubileum gevierd. Men wordt uitgenodigd voor een lunch aan een lange dis tussen De Zwaan en de Sonnerie. Deze feestdis staat symbool voor de schakel die de familieleden vormen. Op de uitnodiging voor het feest staat "De zilveren Zwaan-Sonnerie Horecaketting" maar dan wel een ketting die in de beweging is en niet een ketting die dingen afsluit.