'Dienstbaar zijn is mijn levensmotto.'

Pushparaj Anthony Sami werd op 30 oktober 1978 geboren in Varadarajanpetai in Zuid-India. Hij was de vierde jongen in een 'serie' van zes en had geen zussen. Vier broers moesten al vroeg aan het werk, dit omdat hun vader hen al op jonge leeftijd ontviel, en twee mochten er doorstuderen waaronder Pushparaj. Zij werden beiden priester. Pater Pushpa is inmiddels zes jaar verbonden aan de Heilige Oda-parochie in Sint-Oedenrode, Son en Breugel en viert op 21 juni zijn 12 ½-jarig priesterjubileum.

India is een immens groot land; het is net zo groot als heel Europa en telt meer dan een miljard inwoners. De meesten hangen het hindoeïsme aan (80%). Ongeveer 14% is moslim en dan blijft er nog zes procent over voor andere religies. Volgens pater Pushpa zijn er 24 miljoen katholieken in India en die leven voornamelijk in het zuiden. Het katholicisme is in Zuid-India gebracht door voornamelijk missionarissen uit Spanje, Italië en Portugal die Zuid-India relatief gemakkelijk via zee konden bereiken. Van 'enige teruggang' in geloofsbeleving is volgens hem geen enkele sprake: in zijn dorp van 9.000 inwoners staat één kerk waar elke zondag bijna tweeduizend gelovigen de Latijns gesproken eucharistie bijwonen. Op elke werkdag is er ook een viering en die wordt door honderden geloofsgenoten bezocht. De kerkgangers zitten allemaal op de grond, dan is er meer plaats. Alleen achterin staan wat banken voor oudere, minder mobiele kerkgangers. Verder heeft het dorp maar liefst 86 (!) priesters voortgebracht en meer dan honderd zusters.

Op welk moment kom je er achter dat je priester wilt worden en hoe gaat dat in zijn werk?
'Mijn moeder heeft voor een groot deel ons opgevoed. Het was hard werken op ons eigen stukje grond waar we wat rijst verbouwden als er voldoende regen was en in onze vrije tijd gingen we schapen hoeden. Op een gegeven ogenblik gaf ze aan dat het voor mij goed was om door te studeren en mijn leven in dienst te stellen van God. "Hij wijst je wel de weg en zorgt voor je." Toen viel bij mij eigenlijk het kwartje en was ik daar ook van overtuigd. God had door mijn moeder tot mij gesproken en mij geroepen.'

Toen hij 11 jaar was doorliep hij zes jaar de Don Bosco school. Hij stond elke dag om 04.00 uur op, ging naar de mis van kwart voor zes en liep vervolgens vier kilometer naar school. Na de afronding van deze opleiding ging hij naar het kleinseminarie, negenhonderd kilometer verderop, en kwam één keer per jaar, in de maand april, naar huis. Zijn priesteropleiding duurde elf jaar: drie jaar op het kleinseminarie, drie jaar filosofie, één jaar Wereldervaring (begeleider van kinderen op de schoolbus en les geven) en tot slot nog vier jaar theologie. Hij trad toe tot de Orde 'Herauten van het Goede Nieuws'. De orde telt op dit moment zo'n 460 priesters die in meerdere landen actief zijn.
Na de afronding van zijn priesterstudie werd hij op 21 december 2005 tot priester gewijd. Vervolgens werd hij pastoor in vijf dorpen in de Heilige Maria parochie. Als je in Nederland woont kun overal volstaan met één taal, zoals in de meeste landen. In India echter niet: het land telt 29 staten waarvan er in 22 staten een volstrekt andere taal wordt gesproken! De meeste mensen vallen dan ook terug op het Engels.
Na vijf jaar pastoor te zijn geweest vroeg zijn orde of hij wilde gaan 'missioneren' in Nederland, een voor pater Pushpa, volstrekt onbekend land! Hij was toen 32 jaar jong. De eerste vier maanden van zijn verblijf in Nederland bracht hij door bij pater Paul in Eindhoven. Daarna ging hij stage lopen bij de parochie van de Sint-Jan in Den Bosch om tenslotte in augustus 2012 in Sint-Oedenrode terecht te komen, bij 'onze' heilige Oda-parochie waar hij op dit moment, zo zegt hij zelf, nog steeds met veel plezier en blijdschap werkt.

Hoe voelt het nu na negen jaar in Nederland te zijn?
'Ik voel me prima, ben dankbaar voor het leven dat ik hier mag leiden. Ik voel me hier thuis en kan me volledig richten op mijn dienstbaarheid aan de dorps- en geloofsgemeenschap. Want dat beschouw ik toch als mijn hoofdtaak in dit leven. De tijden veranderen weliswaar, dat zie en ervaar ik natuurlijk ook, maar ik ben en blijf ervan overtuigd dat het geloof altijd in een bepaalde vorm blijft bestaan, altijd weer zal aangroeien. Ik bezondig me niet aan het oordelen over anderen, maar blijf geloven in het goede van de mens. God bepaalt uiteindelijk de weg die wij gaan, Hij staat achter ons, Hij begeleidt ons.'
Elk jaar gaat pater Pushpa (wat 'bloem' betekent in het Sanskriet) terug naar zijn familie, naar zijn moeder. Inmiddels heeft hij negen neven en nichten. Zijn jongste broer die priester is is 32 jaar en werkzaam in India. Pushpa woont in Nijnsel en hij voelt zich daar erg thuis bij zijn favoriete heilige, de heilige Antonius van Padua. Zijn achternaam betekent dan ook vertaald: 'Verbonden met Antonius'. Hij is overigens wel bezorgd over het lot van de katholieken in India, die het, net als in vele andere, niet-Europese landen, niet makkelijk hebben. Naast Antonius heeft hij ook een 'zwak' voor Maria, Moeder Theresa en, zoals hij haar noemt, de 'kleine Theresa', de heilige Theresa van Lisieux.

Als je moeder aan je zou vragen hoe zij zich Nederland moet voorstellen, wat antwoord je dan?
'Mijn moeder zal dat nooit vragen maar een antwoord zou kunnen luiden: Nederland is een mooi land, schoon vooral en hygiënisch. Ik voel me er nog steeds welkom en voel me er ook thuis. Het was wel even wennen aan het "gematigd klimaat"…..' (In zijn geboortestreek komt de temperatuur nauwelijks uit onder de veertig graden.)
Aanstaande zondag is er in het processiepark in Nijnsel de traditionele openluchtviering ter ere van de heilige Antonius maar tevens wordt deze opgedragen uit dankbaarheid. Dankbaar omdat pater Pushpa zijn grootste levenswens in vervulling zag gaan: dienstbaar zijn aan God, dienstbaar zijn aan de mensen die deel uit maken van de geloofsgemeenschap. Hij zal echter zijn afkomst ook niet vergeten, zijn thuisland, en daar vraagt hij, bescheiden als hij is, een bijdrage voor. De kinderen daar kunnen een extra steuntje in de rug goed gebruiken (zie 'cadeautip' op de parochiepagina).