Afbeelding
Foto: Wil Feijen

Een levensboom voor de 100-jarige Mees de Roo

Human Interest

Son en Breugel - Het is bijzonder om 100 jaar oud te worden. Dat merkte Mees de Roo uit Son en Breugel woensdag 27 maart toen hij zijn 100e verjaardag vierde. Een groot feest in zijn residentie Berkenstaete, waar hij door bewoners, medewerkers en de harmonie PHEV in het zonnetje werd gezet. Daarnaast schonk het gemeentebestuur hem een levensboom.

Lange levensverwachting
Voordat de boom geplant werd, bezocht burgemeester Gaillard hem in Berkenstaete en bracht de felicitaties namens de gemeente over. Daarna is het gezelschap naar het Vroonhovenpark gegaan waar Mees de Roo, samen met de burgemeester en in het bijzijn van zijn familie, een eik genaamd 'Quercus robur Fastigiata', heeft geplant. "Ik heb voor deze boom gekozen vanwege de lange levensverwachting", vertelt de jarige Mees.

Bevrijdingsfeest
"Ik vind het leuk dat ik 100 ben. Ik had nooit verwacht dat ik het zou worden, maar ik vind het fantastisch nu ik het ben", vertelt de eeuweling over zijn leeftijd. Hij is geboren op 27 maart 1919 in Delft. Na de lagere school voltooide hij als jonge knaap de ambachtsschool en trad in dienst bij het KNIL (Koninklijk Nederlands-Indisch Leger) als technicus. "Het Koninklijk leger had destijds technici nodig en je kreeg een opleiding in Nederland."De oorlog viel als een rauwe deken en hij werd als krijgsgevangene gedetineerd in Loghum en naderhand ingezet bij de 'Arbeitseinsatz ' als straten- en dijkhersteller.
Bij de bevrijdingsfeesten in Den Haag kwam hij Nelleke tegen. De terugtocht te voet naar haar huis was lang genoeg om de vonk te laten overspringen. Het stel trouwde in 1946. Een huwelijk dat 72 jaar standhield.
Helaas is zijn vrouw vorig jaar overleden. Hij heeft vier dochters, een zoon, 11 kleinkinderen en 21 achterkleinkinderen. Deze week is er nog een groot feest met zijn eigen familie.

Gordel van Smaragd
Na de oorlog ging hij eerst als motorordonnans aan de slag. Hij begeleidde konvooien naar Schiphol. Daarna werd hij, gedurende vier jaar, uitgezonden als soldaat 2e klas van de KNIL naar Nederlands-Indië en maakte promotie tot sergeant. In Batavia ontstond de voorliefde voor de Gordel van Smaragd, met zijn eten en mooie cultuur. Hij kan daar nu nog smakelijk over vertellen en is vaak op vakantie terug geweest. In 1951 werd de KNIL opgeheven en werden ze geïnterneerd in een opvangcentrum Nederland. "We werden gedumpt, geen huis, geen baan, geen geld. We konden wel een dure lening afsluiten bij de staat. Gelukkig wist ik via de vrouw van mijn commandant aan woonruimte voor ons te komen. Een koude douche," aldus Mees.

Een hond
Hij kreeg een baan als koudglasbewerker bij een bedrijf dat geschutskoepelinstrumenten maakte voor defensie. Hij was gespecialiseerd in het vervaardigen van lenzen. Het bedrijf ging failliet en werd overgenomen door Philips. Zo is hij in 1972 beland in Veldhoven. "Wel even wennen, maar ik kon eindelijk een hond nemen", vertelt hij met een glimlach. Bij Philips heeft hij gewerkt tot aan zijn pensioen in 1982. De laatste drie jaar woont hij in Berkenstaete.

Computer grootste hobby
Mees is al al 90 jaar lid van D.H.C., een voetbalclub uit Delft. "Ik voetbal zelf niet meer hoor, ik betaal alleen contributie", zegt hij lachend. Mees laat een oorkonde van deze Delftse voetbalvereniging zien waarop vermeld staat dat hij erelid is. Tevens is hij jarenlang betrokken geweest bij de FNV in diverse functies. Zijn grote hobby momenteel is de computer. Hij is actief op Facebook en bekijkt filmpjes op Youtube. Daarnaast speelt hij spelletjes en heeft contacten met familie.

Vitaal
Ondanks zijn leeftijd is Mees nog vitaal. Wat opvalt is de spirit in zijn ogen, er zit duidelijk een wil tot leven in, hij houdt van humor. "Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd," is zijn motto. "Je moet goed voor jezelf zorgen en er wat van maken. Denk altijd in mogelijkheden en niet aan wat allemaal niet gaat. Dan word je een zuurpruim en dat moet je vermijden", sluit Mees af.