Judith Curfs
Judith Curfs Foto: Ingezonden

Zwarte koffie met een scheutje liefde

Algemeen

Zwarte koffie met een scheutje liefde

'Weet u wat ik me steeds weer afvraag?'

Waar zou dit gesprek naartoe gaan? Hij is een intelligente man; welbespraakt, creatief, enorm veelzijdig. En vooral: bescheiden! Het leven heeft hem beproefd. Hij had de mooiste en liefste vrouw van de hele wereld. Ze overleed veel te vroeg aan longkanker; haar hele leven nooit gerookt hebbende.

Haar overlijden tekende hem...

Hij vervolgt: 'Hoe houdt u dit werk vol? Waar haalt u dat plezier vandaan? U wast oude mannen en vrouwen alsof u uw eigen kind verzorgt. En dat doet u met zoveel plezier. Ik begrijp er niks van!'

Zijn vraag overvalt me, hoewel hij me niet sprakeloos maakt.

Ik kan eerlijk en makkelijk antwoorden; uit de grond van mijn hart: 'U verbaast mij! U en alle bewoners van deze afdeling! U heeft niet gekozen voor dit huis, niet voor mij en mijn collega's, niet voor uw buren. Waar u vooral niet voor gekozen hebt, is voor het pad van uw leven. U koos niet voor het verlies van uw vrouw en uw eigen ziekte, waardoor u niet meer thuis kon wonen. Uw zorgen kan ik niet wegnemen en uw ziekte niet milder maken. U weet dat. En toch stelt u zich open. U communiceert met mijn collega's en met mij. Samen maken we er het beste van. Met heel veel liefde en plezier geef ik u mijn aandacht. Dat komt inderdaad uit de grond van mijn hart... alsof ik mijn eigen kind verzorg!'

Het is even stil. 'Ik lust een kopje koffie!'

Zwarte koffie met een scheutje liefde... dat is bij de prijs inbegrepen.