Jo Vos (overleden op 27 augustus 2019)
Jo Vos (overleden op 27 augustus 2019) Foto: Amanda Manuel

'Jo Vos was geen stilzitter. Hij was een goed mens'

Human Interest Algemeen / Son & Breugel

Son en Breugel - Door het overlijden van Jo Vos is een begrip in Breugel een herinnering geworden. Jo Vos overleed 27 augustus op 80-jarige leeftijd. Jo was een man die zijn hele leven hard heeft gewerkt. Van kinds af aan hielp hij zijn ouders met de kruidenierszaak en in 1959 nam hij samen met zijn vrouw Thea de kruidenierswinkel aan het Pieter Brueghelplein over. In 2000 ging de winkel dicht. Op de plek van de winkel werden drie nieuwe woningen gebouwd waar Jo, zijn dochter Jacqueline en zijn zoon Toon gingen wonen. Tot een maand voor zijn overlijden heeft Jo op 'zijn' Pieter Brueghelplein 7 gewoond.

Redacteur: Ineke van Uden

Jo Vos is geboren op 16 november 1938. Zijn ouders hadden een kruidenierswinkel in wat toen het centrum van Breugel was: het Pieter Brueghelplein. Daar zat toen ook een huishoudwinkel van Brans, smid Swinkels, café De Bonckelaar, café Pieter Breugel wat naderhand 't Veer is geworden, bakkerij Van Hulsen wat nu Bakkerij Bekkers is, een friettent en wat nu cafetaria De Smickel is, daar zat de Boerenleenbank. Zoon van Jo, Toon Vos: "Mijn opa was ziekelijk en daarom ging mijn vader Jo al op zijn twaalfde aan het werk. Hij ging met een tweewielige wagen en een paard ervoor langs de boeren in het buitengebied. Smid Swinkels maakte een vierwielige wagen en toen Jo 15 jaar was werd de tweewielige wagen ingewisseld voor de vierwielige wagen. In de tijd dat de smid bezig was met de wagen, kwamen boeren kijken. Ze waren nieuwsgierig. 'Wat brengt die Jo dadelijk toch allemaal mee met die grotere kar'. In die tijd zat alles in grote potten, emmers en kisten. Wilde een boerin stroop, dan kwam ze met een potje naar de wagen en schepte Jo de stroop uit een emmer in het potje van de boerin. En zo ging dat ook met zeep, suiker en noem maar op."

Jo en Thea Vos
Jo leert Thea kennen. De vrouw waar hij later mee is getrouwd. Thea woonde toen in Waalre. Jo ging een paar keer in de week op de fiets naar Waalre. Toon: "Ons vader was dan net in Waalre, soms zeiknat van de regen, en voor zijn jas was opgedroogd moest hij alweer richting Breugel vertrekken. In die tijd was kussen of even in het gangetje afscheid nemen er niet bij." Het stel trouwt en Jo en Thea trekken bij Jo's ouders in aan het Pieter Brueghelplein.

's Avonds achterom
Jo verruilt op een gegeven moment de vierwielige wagen voor een volkswagenbusje. Hij reed rond in Breugel en in het buitengebied Olen, de Kuilen en op Vressel. Klantvriendelijkheid stond bij Jo hoog in het vaandel. Toon: "Als we thuis aan het eten waren en er werd gebeld dat een boer een halve liter pudding was vergeten dan sprong hij van tafel en werd de pudding bij de boer thuisbezorgd. Als klanten overdag iets in de winkel waren vergeten, kwamen ze 's avonds 'achterom'. Om kwart over zes was het aan de achterdeur net zo druk als de hele dag in de winkel."

Kalf als betaalmiddel
Toon Vos weet nog dat hij iedere maandagavond met zijn vader bestellingen en kranten rond bracht: "Ik was tien jaar en dan reed ons vader naar Vressel. Daar mocht ik dan achter het stuur plaatsnemen. Ik moest bijna staan om bij de pedalen te komen, zo'n klein manneke als ik was." Veel mensen weten het kruidenierswinkeltje zich nog te herinneren. Kinderen kwamen er maar wat graag snoep kopen. Jo was vooral op pad. Hij ruilde zijn volkswagenbusje op een gegeven moment in voor een srv-wagen. Thea werkte in de winkel, samen met 'tante Riet'. In die tijd werden veel boodschappen niet direct afgerekend, maar kon je het bedrag laten opschrijven. Toon: "Mijn vader kwam op een gegeven moment met een kalf thuis. We hadden een wei achter ons huis en mijn vader was een groot dierenliefhebber. Pas later hoorde ik dat een boer zijn rekening niet kon betalen en aan mijn vader een kalf had meegegeven als betaalmiddel. In die tijd zaten best veel boeren krap bij kas. Mijn vader heeft nooit verteld wie wel of niet zijn rekeningen betaalde. Hij was een integer mens."

Altijd bezig
Jo Vos. Een hardwerkende man. Genoot van kinderen en dieren. Ook nadat hij gestopt was met werken was hij altijd bezig. Stoep schoon spuiten, vegen, ramen wassen. Hij zong met veel plezier bij mannenkoor Zang en Vriendschap en het kerkkoor in Breugel. Jo was een trouwe kerkganger. Hij heeft het verlies van zijn vrouw Thea (mei 2013) moeilijk een plek kunnen geven. Zijn hondje Iks die vier jaar geleden in zijn leven kwam, bracht hem gezelschap. Jo kreeg dementie. Gelukkig woonde hij naast zijn twee kinderen (met aanhang) Jacqueline en Kees Humblé en Toon Vos en Godie van Lieshout. Dat maakte dat hij zolang nog op 'zijn' Pieter Brueghelplein 7 heeft kunnen blijven wonen.

Het pand van de familie Vos-Van den Boogaard, Pieter Brueghelplein 7 te Breugel. Het winkelpand van de familie Vos-Dikker werd in 2003 afgebroken
Jo had de winkel in 1959 overgenomen van zijn vader (v.l.n.r.: vader Toon, Jo en moeder Sien