'Liefde', 'vrijheid' en 'muziek' onder de kerktoren

Son en Breugel - Op de dag nauwkeurig vond 50 jaar geleden op een weiland van 240 hectare het Woodstockfestival plaats; het hoogtepunt van de toenmalige hippiecultuur. Net als van vrijdag 13 september tot en met zondag 15 september in Son en Breugel tijdens de 'Three days of Peace and Music'. Hoewel er in Amerika hooguit 200.000 mensen werden verwacht, lag het bezoekersaantal ruim boven de 400.000, waarvan de meesten geen entreegeld hadden betaald.

Redacteur: Ivo van Hoek
Fotograaf: Wil Feijen

Tot zover enige parallellen met het Tower Festival van zondag 15 september met hetzelfde thema. Organisator Frank Zwijnenberg was in zijn nopjes met het weer, de sfeer en de hoge opkomst. De programmering was van hoog niveau. Hij genoot van de muziek en de vruchtbare samenwerking. "De kruisbestuiving tussen mijn team vrijwilligers, de sponsoren, het comité Remember September, de gemeente en Café De Zwaan was ongekend", aldus de zeer tevreden organisator.

Krasse muzikanten
Allereerst werd om klokslag 14.15 uur met succes een (Bailey) brug geslagen tussen 75 jaar bevrijding en het 50-jarige jubileum van het legendarische Woodstock. Bij gelegenheid gaven de krasse muzikanten van de Big Band Son nog eenmaal vol gas op de swingende jazzklanken uit de Tweede Wereldoorlog. Op de herkenbare hits van Glenn Miller, Count Basie en Duke Ellington stroomden de terrassen snel vol met soms wat grijze liefhebbers uit het dorp.

Tropische temperaturen
Aansluitend mocht 'A night with Janis' (Joplin) het almaar jonger wordende publiek opwarmen met haar rauwe stemgeluid. Met bijna tropische temperaturen was dat geen moeite. Na deze hippieklanken kwamen ook de heupen los op de aanstekelijke salsa klanken van 'Fuente del Ritmo'. Deze coverband van Carlos Santana wist het zwetende publiek op te zwepen tot ver boven de kerktoren uit.

Ideale omstandigheden
Met een ondergaande zon in de vroege avond waren het ideale omstandigheden om prachtige plaatjes te schieten van een schitterend podium met daarop 'Back on Track Joe Cover Band'. Net als Joe Cocker zelf hebben zij het maken van prachtige covers tot kunst verheven. De kelen werden gesmeerd en de voetjes gingen van de vloer op een vol gepakt kerkplein. In een hoekje stond burgemeester Gaillard, zelf groot muziekliefhebber, te genieten van zowel de klanken als de saamhorigheid.

Onderlinge samenwerking
Waar kan een klein dorp groots in zijn? Zowel onze vrijheid als de onderlinge samenwerking smolten in dit weekend prachtig samen in hartje Son; muziek verbroedert en verbindt! Als de nacht valt worden nog één keer de messen geslepen met 'Her Majesty'; zeer bekwame muzikanten met covers van Crosby, Stills, Nash & Young. Hun prachtige meerstemmige zang en South California Sound waren een meer dan waardige afsluiting van een nu al legendarisch weekend.

Vuurwerk
Letterlijk met vuurwerk werd het festival sierlijk afgesloten boven de kerktoren. Dit dorp mag met recht trots zijn op haar bevrijders en op elkaar.