Het Dorp. Het nieuwste boek van Wim Daniëls

Son en Breugel - Wim Daniëls is een productieve schrijver. 'Het Dorp' is zijn 116e boek. Hij schrijft over uiteenlopende onderwerpen, veelal non-fictie en de boeken gaan over nostalgie of over de kracht van taal, zoals het Brabantse dialect. Hij was, als taalvirtuoos, dit jaar voor de tweede keer de auteur van het Groot Dictee der Nederlandse Taal.

Wim Daniëls, schrijver en streekgenoot, gaat in zijn nieuwste boek 'Het Dorp' op zoek naar het gevoel van onze dorpen. Het dorp kent men als symbool van het waarachtige plattelandsleven zoals uit het befaamde liedje van Wim Sonneveld. Maar dat dorp waar altijd alles hetzelfde moest blijven, bestaat dat nog en heeft het eigenlijk ooit wel bestaan? Het dorp is niet dood, het leeft, concludeert Daniëls in zijn boek Het dorp – Een geschiedenis.

Redacteur: Arjen Strik

Waar gaat het boek Het Dorp over?
"Veel dorpen zijn opgegaan in een stad of ze zijn met andere dorpen gefuseerd. Het gemeenschapsgevoel is daarmee een stuk minder geworden en dat heeft weer gevolgen voor de 'sociale samenhang' van de inwoners. Ik pleit in mijn boek voor kleinschaligheid," zegt Wim. Als voorbeeld noemt hij Meierijstad. "Een fusie van een aantal Brabantse gemeenten zoals Veghel, Schijndel en Sint-Oedenrode. Denk je dat de inwoners het idee hebben dat ze nu in een stad wonen?", zegt hij ter verduidelijking. "Laat een stad zich stedelijk ontwikkelen, maar laat een dorp een dorp blijven. Ik heb het niet zo op de grootdenkers."

Koester het dorpsgevoel
In zijn boek roept Wim op om onze dorpen te koesteren en ze niet verder uit te hollen door bijvoorbeeld de dorpsschool, de dorpscafés, de kerk en de dorpskermis vaarwel te zeggen. Wim: "Dorpen zijn de afgelopen zestig jaar grondig veranderd. De kleine kruideniers zijn vrijwel allemaal weg ten gunste van supermarkten of er is niets voor in de plaats gekomen. De smeden, ooit centrale figuren in een dorp, zijn ook goeddeels uit het dorpsstraatbeeld verdwenen. Het aantal dorpsfiguren – opvallende, markante mensen – is geslonken of minder zichtbaar geworden. De dorpsdokter is niet meer de persoon die er ook nog de bevallingen bij doet. En de boeren, die ooit midden in het dorp konden zitten, zijn verbannen naar de dorpsrand, naar een verder buitengebied of ze zijn met hun boerenbedrijf gestopt."

Dorpen zijn de zuurstof van de samenleving
Wim: "Het gemeenschapsgevoel is door het verdwijnen van markante mensen en grootschaligheid een stuk minder geworden en dat heeft weer gevolgen voor de 'sociale samenhang' van de inwoners. Je ziet nieuwe vormen ontstaan zoals WhatsAppbuurtgroepen, dorpscoöperaties, de Dorpsquiz, nieuwe politieke partijen die met name gericht zijn de samenhang te mobiliseren door gezamenlijke activiteiten te organiseren."

DeMooiSonenBreugelKrant versterkt dorpsgevoel
Hij noemt Son en Breugel. Hij komt hier vaak. Wim: "In feite een dorp dat groot geworden is door Eindhoven, Ekkersrijt en de migratie van westerlingen. Maar wel een dorp met nog vele voorzieningen, met een rijk verenigingsleven, festiviteiten en initiatieven uit de samenleving." Hij roemt de kracht van DeMooiSonenBreugelKrant. Die informeert de bevolking met ons-kent-ons verhalen, lokaal nieuws, weetjes en bijzondere gebeurtenissen. "Weet je wanneer een plaats een dorp is? Als de inwoners zeggen dat het een dorp is."

Het boek Het Dorp is onder andere verkrijgbaar bij boekhandel De Traverse.

Boek verloten
DeMooiSonenBreugelKrant mag namens Wim Daniëls een boek verloten. Wil jij in aanmerking komen voor dit boek, stuur dan vóór maandag 11 november, 17.00 uur, een email naar redactie@demooisonenbreugelkrant.nl. De prijswinnaar wordt in de editie van 13 november bekendgemaakt.