Gerrit en Marianne Bannenberg-Van Doorn 50 jaar getrouwd

Son en Breugel - Gerrit Bannenberg is in Oss geboren en is de jongste zoon uit een gezin van negen kinderen. Marianne Bannenberg-Van Doorn werd als oudste dochter uit een gezin van drie meisjes geboren. Haar wiegje stond in Nuland. Marianne en Gerrit hebben elkaar op zestienjarige leeftijd tijdens een dansavond leren kennen. Het was liefde op het eerste gezicht en voor beiden de eerste echte relatie.

Redacteur: Corry van Asseldonk
Fotograaf: Wil Feijen

Gerrit is vanaf de ULO naar de detailhandelschool in Nijmegen gegaan en daarna naar de decoratievakschool in Almelo. "Ik had al heel snel een baan als decorateur en etaleur in een grote porseleinzaak in Amersfoort. Na een paar jaar kon ik promotie maken door naar Zwolle te verhuizen, daar werd ik bedrijfsleider. Iedereen wilde me destijds hebben", vertelt een trotse Gerrit. Weer een paar jaar later kwam er een vacature in een grote porseleinzaak in Helmond, met de bedoeling om die ooit over te nemen. Gerrit werd daar aangenomen en toen zijn zij naar Breugel verhuisd. "Ik kreeg 33 jaar geleden een zwaar ongeluk op weg naar mijn werk en is mijn leven totaal veranderd. Ik heb drie maanden in coma gelegen en heb weer helemaal opnieuw moeten leren lopen. Daarna heb ik nog 24 jaar bij de Ergon gewerkt, tot mijn pensioen op de boekdrukafdeling.

Eigen zaak
Marianne heeft na haar middelbare school verschillende opleidingen gedaan, zoals fysiotherapie en tandartsassistente. "Liever ging ik Gerrit assisteren in zijn porseleinzaak", vult Marianne aan. "Ik kom uit een horecafamilie en ben gaan werken bij restaurant L'Aubergade in Eindhoven. Na tien jaar met veel plezier gewerkt te hebben, kon ik in Tilburg een croissanterie overnemen. Een eigen zaak was altijd mijn droom. Drie maanden later stond ik trots in mijn eigen zaakje." Helaas werd alles opeens heel anders toen Marianne het telefoontje kreeg dat Gerrit een zwaar ongeluk had gehad. "Onze twee dochters waren toen veertien en zestien jaar oud. Ik heb de croissanterie moeten verkopen, omdat ik voor Gerrit en de kinderen wilde zorgen. We gingen een moeilijke tijd tegemoet.

Dankbaar
"Wij woonden in Breugel en ik kende helemaal niks van Son. Ik ben toen via een kennis bij Café-Restaurant De Zwaan gaan werken. Ik ben Annie en Wim van de Loo nog steeds dankbaar dat ze mij destijds geholpen hebben om ons leven weer op de rails te zetten", gaat Marianne verder. "Ik ben ook heel trots dat ik destijds samen met Annie en Wim La Sonnerie heb mogen realiseren. Ik heb er hard gewerkt en met veel plezier alsof het mijn eigen zaak was."

Dagopvang
Gerrit gaat sinds kort twee dagen in de week naar de dagopvang bij De SteenUijl. Hij vult zijn dag met puzzelen, krant lezen en zijn laptop. Op vakantie gaan met de camper, terrasje pikken en wandelen doen Marianne en Gerrit ook graag. "Iedere porseleinzaak gaat hij naar binnen", lacht Marianne. Marianne is een echte bezige bij. Ze gaat drie keer in de week dansen. "Ik heb een hekel aan de sportschool, dansen is mijn beweging." Marianne is lid van twee kookclubs waar ze om de beurt bij iemand thuis koken en ze is lid van de solexclub en de toneelvereniging. "Als er nog tijd over is dan rijd ik nog voor AutoMaatje. Verder ben ik al 33 jaar mantelzorger. Gelukkig heb ik de vrijheid om dit allemaal te doen. Het is mijn uitlaatklep", aldus Marianne.

Vieren
"Marianne en ik horen bij elkaar", lacht Gerrit. "Wij zijn voor elkaar geboren. We hebben goede en slechte tijden gekend." Marianne: "Wij hebben samen met onze kinderen en kleinkinderen een goede balans gevonden. Op 12 januari zijn we vijftig jaar getrouwd. Dit gaan we een weekend vieren met onze kinderen, kleinkinderen, familie en een paar goede vrienden. Herinneringen moet je vieren."

De MooiSonenBreugelKrant wenst dit sympathieke bruidspaar een fijn feestweekend.