Huisarts De Groot bij MC De Linden
Huisarts De Groot bij MC De Linden Foto: Wil Feijen

Patiëntenstop dreigt door lakse houding gemeente

Algemeen Zorg

Son en Breugel - Medisch Centrum De Linden barst uit zijn voegen. Door de groeiende vergrijzing en de overheveling van steeds meer zorgtaken naar de eerstelijnszorg, onder andere huisartsen, is uitbreiding van praktijkruimte dringend noodzakelijk. Daar zit echter ook het grote pijnpunt. Geschikte nieuwe praktijkruimte is zonder medewerking van de gemeente niet te vinden.

Redacteur: Arjen Strik
Fotograaf: Wil Feijen

Werkruimtes, daar zit het probleem
"Zie het als een noodkreet", zegt huisarts Christian de Groot. Hij vormt samen met collega mw. dr. C. van de Velde één van de zes huisartsenpraktijken die Medisch Centrum De Linden rijk is. "Er zijn vijf praktijken in Son en Breugel, waarvan vier binnen MC De Linden en de praktijk van collega Suzanne Teunisse op de Rijnlaan. Sinds ik hier in 2000 gestart ben als huisarts, is het Medisch Centrum gigantisch gegroeid door met name externe omstandigheden. Er komen steeds meer taken bij de huisarts te liggen", vertelt Christian. "Het kabinet heeft de afgelopen jaren veel taken van specialisten aan de huisarts gedelegeerd. Wij werken voor een lager tarief, zodat overgehevelde ingrepen minder drukken op de zorgkosten. Ook voor patiënten lijkt deze constructie voordelen te hebben: zij hoeven niet meer naar het ziekenhuis en kennen hun behandelaar."

Delegatie van zorg
Christian: "Hierdoor hebben wij het echter drukker dan ooit." Hij verwijst ook naar de vergrijzing, waardoor ouderen langer thuis blijven wonen en meer huisartsenzorg consumeren, het delegeren van GGZ-taken en de jeugdzorg. "Inmiddels hebben we zes praktijkondersteuners somatiek en drie ondersteuners die gespecialiseerd zijn in de GGZ-problematiek. Recentelijk beschikken we over een verpleegkundig specialist voor kleine klachten en kwetsbare ouderen, die ons veel werk uit handen neemt. Maar we hebben, om ons werk goed te kunnen doen, allemaal onze praktijkruimtes nodig. Werkruimte, daar zit het probleem", zegt Christian.

Een huisarts hoort in het centrum
Hij vervolgt zijn verhaal. "We hebben de kamers al flexibel ingericht. Maar de rek is er echt uit. We zijn al jaren in gesprek over dit probleem met de gemeente. We worden beleefd aangehoord. Inmiddels zijn we vijf wethouders verder en hebben vele vage verhalen gehoord over hoe belangrijk we zijn voor een goed functionerend dorp. We kregen een plek in de nieuwe Sonniuswijk toegewezen als optie. Dat was echt een klap in ons gezicht. We willen midden in het centrum zitten, met name voor de bereikbaarheid van onze patiënten, die veelal slecht ter been zijn."

Onbegrijpelijke desinteresse
"We hebben inspreekmomenten gehouden. Als laatste redmiddel hebben we een aangetekende brief gestuurd aan de wethouder en de gemeenteraad. Medio december was er namelijk een vergadering van de commissie over het toekennen van nieuwe inbrenglocaties. Tot onze verbijstering bleek dat onze brief niet bij de stukken van de commissie zat. In de vergadering werd besloten om alle inbrenglocaties een woonbestemming te geven. Daarmee zijn we weer jaren uit het zicht. Het gebouw van de CMD leek ons een geschikte optie, maar helaas. Door de gang van zaken is ook bij ons nu de rek eruit. Vandaar dat we, om onze kwaliteit te kunnen blijven leveren, een patiëntenstop overwegen", aldus een zichtbaar gefrustreerde huisarts over dit onderwerp.