Toon Vos, een positief en strijdbaar persoon, is niet meer

Son en Breugel - Zaterdagmorgen 11 januari is Toon (Toontje) Vos overleden. Toon is slechts 52 jaar geworden. Hij heeft zijn leven een aantal keren moeten aanpassen aan zijn gezondheid, want wat dat betreft had Toon geen geluk. Noodgedwongen gaf hij tot het laatst weer een positieve wending aan zijn leven.

Toon was van beroep vrachtwagenchauffeur. Veertien jaar lang reed hij voor een baas. In 1996 kocht hij zijn eigen vrachtwagen en reed als zelfstandige vrachtwagenchauffeur voornamelijk buitenlandse ritten. In 2001 kreeg Toon te maken met de eerste signalen dat het niet goed ging met zijn gezondheid. Hij voelde zich niet goed en ook na bezoeken aan verschillende doktoren wisten ze de oorzaak niet te achterhalen. En zo kwakkelde hij door, totdat hij op een gegeven moment zelfs moeite kreeg om verkeersborden te lezen.

Een onderzoek volgde en na een bloedonderzoek en de resultaten daarvan, werd Toon met spoed opgenomen op de intensive-careafdeling van het ziekenhuis. Toon had, zo bleek, twee 'schrompelnieren'; hierdoor was hij zichzelf aan het vergiftigen, een levensbedreigende situatie.

Toon werd geopereerd en kreeg een dialyse. Negen maanden lang werd om de vier uur zijn buikvlies gespoeld. Desondanks kreeg hij toch een aantal keren een buikvliesontsteking. Een moeilijke periode voor Toon, want door deze situatie was er thuis veel medische zorg nodig. Hij woonde op dat moment tijdelijk in een caravan, omdat er een nieuwe woning voor hem werd gebouwd aan het Pieter Brueghelplein, waar eens zijn ouderlijke woning stond. Geen ideale omstandigheden voor goede zorg. Hierna volgde een periode met hemodialyse. Toon vertelde daar eens over 'dat het heel vermoeiend was, alsof je een marathon gelopen had'. Hij stond toen al vier jaar op een wachtlijst voor een donornier; in 2005 kreeg hij uiteindelijk een nieuwe nier.

Zijn vak als vrachtwagenchauffeur kon hij niet meer uitoefenen, maar vrienden brachten hem op het idee om Solexen te gaan verhuren. Toon vond het een goed idee dat wel bij hem paste. En hij startte met twintig Solexen, een website en de reclame 'Toontjes Solexen'. Hij was de tweede in Nederland die op deze manier Solexen verhuurde. Binnen een jaar had hij er 35 in de verhuur.

Niet lang na de start van de onderneming belandde Toon weer in het ziekenhuis. Zes weken lang lag hij daar met een alvleesklierontsteking. Eenmaal uit het ziekenhuis volgde nog een periode met sondevoeding. Toon kreeg weer energie en tijd voor zijn Solexen. Uiteindelijk had hij er 160 in de verhuur. Hij bracht ze weg en haalde ze weer op door heel de regio.

Maar ook nu weer had zijn lichaam weer een verrassing voor hem. Na een periode van erg moe zijn en enkele onderzoeken had de nefroloog (nierinternist) een slecht bericht voor hem. Hij bleek chronische leukemie te hebben. Hierdoor moest hij dagelijks chemopillen innemen en minder gaan werken. Toon probeerde nog zijn Solexverhuurbedrijf en intussen ook enkele Fiats 500 draaiende te houden. Op enig moment was dit in combinatie met zijn gezondheid niet meer uitvoerbaar en Toon verkocht noodgedwongen zijn succesvolle onderneming.

September 2019 kreeg Toon te horen dat zijn donornier niet meer werkte. Er volgde een periode van buikspoelingen en hemodialyse. Helaas heeft dat niet kunnen voorkomen dat zijn gezondheid steeds verder achteruit ging. Zaterdag 11 januari was zij lichaam echt helemaal op. Toon wilde nog wel maar zijn lichaam niet meer.

Toon was een bekend figuur in ons dorp, niet alleen door wat hij deed, maar misschien nog meer om wat hij niet deed. Toon klaagde namelijk nooit over zijn tegenslag met zijn gezondheid. Hij sprak er open over, maar alleen als je ernaar vroeg.

Toon heeft een aantal keren zijn leven aangepast aan zijn ziektes. Nu moeten wij ons leven aanpassen aan een leven zonder hem.