Column Luc: Een beetje verliefd
Algemeen ColumnSon en Breugel - Ik kan het niet langer voor me houden: ik ben een beetje verliefd! Het is eigenlijk niets voor mij, over het algemeen ben ik tevreden. Tevreden met wat ik heb, ik hoef niet om de haverklap een ander. Ik ben van nature trouw, ik houd niet zo van verandering. Daarom kwam het als een volslagen verrassing, ook voor mijzelf. Toen ik die ander zag, ging mijn hart sneller kloppen. Mijn mond werd droog, mijn handen klam. Het was maar goed dat ik al zat!
Natuurlijk kijk ik regelmatig om me heen, ik ben tenslotte een man. Al het schoons om ons heen, het is er om bewonderd te worden. Kijken mag, als je er maar afblijft, toch? Het oog wil per slot van rekening ook wat. Wat maakt het uit als je buiten de deur trek krijgt, zolang je thuiskomt voor het eten? Het is vreselijk, dit soort clichés schieten ineens door mijn hoofd, om mijn gedrag te rechtvaardigen.
Ik probeer het te onderdrukken. Ik heb het toch goed, zoals het nu is? Ik heb geen enkele reden jou ontrouw te zijn, je doet alles wat ik vraag. Alles! Niets is te veel, zolang ik ook maar goed voor jou zorg. Dat is niet meer dan normaal, dat geef ik toe. Je vraagt nooit wat terug, je klaagt nooit, je stelt geen eisen. Je bent alles wat ik me zou kunnen wensen, alles. Ik heb niets te wensen over. Je bent in één woord perfect! Je bent niet meer de jongste. Dat waardeer ik juist aan je, we zijn zo goed op elkaar ingespeeld. We weten precies wat we aan elkaar hebben, wat we van elkaar kunnen verwachten. Een beetje aandacht, een paar lieve woordjes, dat is niet te veel gevraagd. Ook dat was vergeten, toen ik die ander zag.
En toch. En toch, toen ik die ander zag, was ik dit alles op slag vergeten. Vergeten waren al die jaren samen, vergeten is alles dat we meegemaakt hebben, de vele kilometers die we samen afgelegd hebben. Ik zag alleen die ander, hoe mooi ze is, hoe jong.
Het is niet dat ik toe ben aan iets anders, iets nieuws, om mijn leven op te fleuren. De gedachte kwam in me op en is niet meer weg te krijgen. Of ik er echt iets mee ga doen, weet ik nog niet.
Misschien ga ik toch eens informeren wat je inruilwaarde is.
