Ex-coronapatiënt Frank Slaats doneert bloedplasma

Son en Breugel - De afgelopen weken is het voor Frank Slaats (54) een angstige, emotionele en heftige periode geweest. Met griepverschijnselen werd Frank opgenomen in het ziekenhuis, waar hij positief getest werd op het coronavirus. Na een ziekenhuisopname en thuisquarantaine is hij inmiddels een ex-coronapatiënt en gaat hij bloedplasma doneren om andere coronapatiënten te helpen.

Redacteur: Emmy Grit
Fotograaf: Wil Feijen

Nadat Frank carnaval had gevierd en een week daarna met een stel vrienden, zijn broer en een paar neven naar Dublin was gegaan voor een gezellig weekeinde, werd hij op 8 maart ziek. Frank vertelt: “De eerste week leek het op een standaardgriep. Net als zo veel andere mensen om mij heen was ik niet zo bang voor de gevolgen hiervan en dacht ik nog niet aan het coronavirus. Op dat moment was het devies van het RIVM nog handen wassen, geen handen schudden en niet naar buiten gaan als je hoest of koorts hebt.” In de tweede week kwam de koorts bij Frank terug en had hij spierpijn, hoofdpijn, was benauwd en had een droge hoest. Frank: “Ik voelde mij echt heel erg beroerd. Ik kon niet eten en dus niet aansterken. Ik sleepte mijzelf alleen nog maar van bank naar bed en terug. Ik had een ontzettend smerige smaak in mijn mond en was ongelooflijk moe.”

Positief getest
Frank nam na een paar dagen contact op met zijn huisarts, waarna hij zich kon melden bij de post IJssellaan. Deze locatie was ingesteld op ‘verdachte coronapatiënten’. Hij vervolgt: “Daar werd geconstateerd dat het zuurstofgehalte in mijn bloed te laag was en de ontstekingswaarden te hoog. Ik werd doorverwezen naar de spoedeisende hulp (SEH) van het Catharinaziekenhuis in Eindhoven. Er werd een bloedonderzoek gedaan, longfoto’s en een hartfilmpje gemaakt en ik kreeg een coronatest. Alle symptomen wezen op het coronavirus en dat betekende dat ik een nacht in volledige isolatie moest doorbrengen. Ik lag in een kamer aan de zuurstof en aan een infuus met vocht, antibiotica en enkele andere medicijnen.” Daags daarna kwam de uitslag van de test, die positief was. Frank werd overgeplaatst naar een kamer met drie andere coronapatiënten.

Bang
“Ik heb mij nog nooit zo beroerd en radeloos gevoeld”, vervolgt Frank. “De meeste indruk maakte echter de boodschap dat het ziekenhuis eigenlijk de plek is waar je niet moet zijn op het moment dat je besmet bent. Er werd door het medisch personeel duidelijk verteld dat een bacterie, of een ander virus, het gevaarlijkste is voor een coronapatiënt. Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit zo bang ben geweest.”

Quarantaine
In totaal heeft Frank twaalf dagen voor de ziekenhuisopname thuis in quarantaine gezeten. Vervolgens is hij vijf dagen opgenomen geweest in het ziekenhuis, waarna nog tien dagen thuisquarantaine volgden. Frank: “Na thuiskomst moest ik totaal afgezonderd blijven. Ik bleef op mijn eigen kamer en mijn zoon die nog thuis woont, bleef zo veel mogelijk op zijn eigen kamer. We gebruikten ieder ons eigen bestek, borden en bekers en wasten deze apart af. Ieder had zijn eigen fles shampoo en zeep. De kleding werd afzonderlijk in de wasmachine gewassen, we maakten alles zoveel mogelijk schoon en wasten onze handen zoveel mogelijk. Verder bleven we altijd meer dan vijf meter van elkaar.”

Longen
Al deze maatregelen hebben ervoor gezorgd dat Frank nu een ex-coronapatiënt is. Sinds een paar dagen komt hij weer buiten en is al een enkele keer naar de winkel, drogist en apotheek geweest. “Ik merk wel dat mijn longen nog niet volledig hersteld zijn. Ik heb begrepen dat dit nog wel enkele maanden kan duren. Er kan zelfs restschade overblijven.

Bloedplasma
Naast het behandelen van de coronapatiënten in het ziekenhuis is de GGD en bloedbank Sanquin bezig met het aanschrijven van genezen coronapatiënten om bloedplasma te doneren. Frank: “Uit het bloedplasma willen ze antistoffen halen om te gebruiken bij toekomstige besmettingen, of wie weet, zelfs een vaccin te vinden. Ik heb mij inmiddels aangemeld, want dat is wel het minste wat ik kan doen voor diegenen die nog ziek zullen worden en voor al die hardwerkende mensen in de zorg die, nog steeds iedere dag, voor een hele zware opgave staan.”