In memoriam Robert van der Vorst

Son en Breugel - Robert is in Son en Breugel geboren en getogen. Met zijn vrouw Erica is hij later in de Margrietstraat gaan wonen. Achttien jaar geleden werd dochter Jessy geboren en sindsdien vormden ze een drie-eenheid. Robert stond voor iedereen klaar. Hij was gedreven om mensen te helpen, vooral diegenen die verpleegkundige hulp nodig hadden. In de afgelopen jaren heeft Robert als hulpverlener veel mensenlevens gered door reanimatie. Helaas mocht reanimatie bij hem niet meer baten en is hij zondag 12 juli op 53-jarige leeftijd geheel onverwachts overleden.

Redacteur: Emmy Grit

Robert was voorheen vrijwilliger bij de EHBO-vereniging in Son en Breugel waar hij bij veel evenementen aanwezig was. Tevens was hij penningmeester bij deze vereniging en bovenal zeer actief als hulpverlener, dat was hij in hart en nieren. Robert kende iedereen en iedereen kende Robert in Son en Breugel en ver daarbuiten, van Friesland tot België. Behalve dat hij EHBO-vrijwilliger was in zijn dorp, was hij ook vrijwilliger bij crossevenementen en bij paardenevenementen. Voor al het vrijwilligerswerk is Robert enkele jaren geleden onderscheiden met de Vrijwilligerspenning van de gemeente Son en Breugel.

Nieuwe uitdaging
Niet alleen in zijn vrije tijd was Robert gedreven om hulp te verlenen, ook in zijn werk als logistiek medewerker bij MCB Direct in Hapert. Bij dit bedrijf was hij de eerste preventiemedewerker en vanaf januari 2020 werd hij voor twee dagen in de week aangesteld als veiligheidscoördinator voor alle vestigingen van MCB Direct. Deze nieuwe functie was voor hem een mooie uitdaging. Hij was er trots op dat hij van zijn passie zijn werk kon maken.

112-evenementen
Naast zijn werk ging Robert vaak naar open dagen en evenementen die 112-gerelateerd zijn. Samen met zijn dochter bezocht hij een aantal jaar geleden Rescue Vlissingen. Robert genoot volop van dit soort dagen. Jessy kreeg vaak uitgebreide tekst en uitleg waarom bepaalde handelingen gedaan werden. Hierdoor is haar interesse in de hulpverlening ontstaan. Niet alleen tijdens deze dagen kon ze op de expertise van haar vader rekenen, ook werd schoolkennis voor vakken als biologie overgedragen en Robert gaf zelfs extra uitleg bij tv-programma’s die over hulpverlening gingen.

Certificaten en diploma’s
Ondanks dat Robert geen opleiding tot verpleegkundige heeft gedaan, heeft hij alle certificaten en diploma’s die je als vrijwilliger op het gebied van verpleegkunde kon halen ‘in the pocket’. Roberts droom was ooit om op de ambulance aan het werk te kunnen. In verband met zijn leeftijd kon hij de opleiding die hiervoor nodig was niet volgen en bleef het bij een droom. Jessy wil de passie van haar vader voortzetten. Door de kennis die zij de afgelopen jaren heeft opgedaan heeft zij besloten om de opleiding Verpleegkunde op het MBO te gaan volgen. Haar vader was hier trots op, dat zij datgene gaat doen wat hij zo graag deed.

Trots
Robert stak niet onder stoelen of banken dat hij trots was op zijn dochter en afgelopen zaterdag kreeg ze nog een groot compliment van haar vader. De nieuwe kleren die ze samen met haar moeder had gekocht konden zijn goedkeuring wegdragen. Met de woorden ‘kleine meisjes worden groot, je wordt al een echte dame’ bevestigde hij dat de kledingkeuze goed was.

Samen
Robert en Erica hadden voor elkaar een bijnaam: ‘mupske’ voor Erica en ‘ons Bert’ voor Robert. Niemand in hun omgeving keek er raar van op als deze namen klonken in plaats van de voornamen. Ze deden alles samen en genoten volop van elkaar. Ook de zorg voor de chihuahua’s werd thuis gezamenlijk gedaan. Zijn maatje ‘Bazooka’, één van de chihuahua’s, was dan ook nooit ver uit zijn buurt. Fijne herinneringen zijn er aan de vakanties in onder andere Tsjechië en aan de spontane bezoekjes aan familie en vrienden.

Laatste groet
Voordat Robert zaterdag naar zijn laatste rustplaats wordt gebracht, wordt hij door zijn straat gereden en wordt een stop gemaakt bij zijn huis, waarin Robert samen met zijn gezin graag woonde.