Foto ter illustratie (archieffoto)
Foto ter illustratie (archieffoto) Foto:Wil Feijen

Lezerspodium: De wrat van Son

Algemeen Lezerspodium

Son en Breugel - Nadat de kerk van Son door een politiek besluit gebaseerd op emotie door de gemeente is aangekocht, staat deze wrat van Son sinds jaren ons mooie dorp te ontsieren. Deze emotie-aankoop werd compleet gevoed door nostalgie en melancholie. Het ‘ik ben er nog gedoopt, gevormd, of getrouwd’-argument was toen vaak te horen. Bedenk dat emotie altijd de rationaliteit blokkeert, en daarmee ook de vooruitgang.

Wat te doen met deze kerk. Is hij nou echt zo mooi? De bakstenen kolos heeft een dreigende uitstraling in plaats van verfrissende architectuur. Het volume is onhandelbaar. De hoogte is niet pasbaar voor een goed plan. De ouderdom vraagt om een ingrijpende aanpak van dit oude vergane bouwwerk. Bedenk hierbij echter dat een oude Volkswagen Kever ook na grondige restauratie nooit een Mercedes zal worden. Het blijft een opgelapte oude Kever, die jaar in jaar uit veel onderhoud blijft vragen.

Middels het schrijven van een ‘Programma van Eisen’ is door gemeente getracht een invulling te geven aan deze oude moloch. In het Programma van Eisen is getracht de oude kerk een dorpshuisfunctie te geven waar allerlei dorpse activiteiten hun plek zouden moeten vinden. Een goed onderbouwde motivatie ontbreekt, simpelweg omdat het vertrekpunt, zijnde de emotie, niet goed is.

Door een architectenwedstrijd uit te schrijven is op een slimme manier de bevolking meegenomen in een besluit tot vervolg. Vanzelfsprekend slagen de architecten door veel kronkelend denkwerk erin om een plan te maken wat voldoet aan dit Programma van Eisen. Het ‘u vraagt, wij draaien’-gehalte is natuurlijk logisch in zo een ontwerpvraag. Maar is dit nu echt wat we als Sonse bevolking willen? Is dit nu waar we dramatisch veel geld aan moeten gaan uitgeven? Is het niet beter iets nieuws neer te zetten wat voldoet aan datgeen wat echt nodig is?

Over een aantal jaar, als de plannen doorgaan, kan het Dorpshuis dienstdoen als museum. Een museum waarin foto’s hangen van Son. Afbeeldingen van taferelen hoe Son was voor de komst van het Dorpshuis. Afbeeldingen van groene plantsoenen en bloeiende bloembakken. Afbeeldingen van het mooie dierenkampje. Afbeeldingen van Braecklant en De Boerderij met bruisende activiteiten. Afbeeldingen van Sonse sportclubs en scoutingclubs. Want dit alles gaat verdwijnen, simpelweg omdat hier geen geld meer voor zal zijn.

N. Jongeneelen
Son en Breugel