Column Judith: Gekmakende jeuk
Algemeen ColumnSon en Breugel - Sinds een jaar of 8 heeft ze er last van: psoriasis. Niet zomaar een paar plekjes, nee, haar huid is van haar hoofd tot aan haar tenen volledig aangedaan. Ze wordt gek van de jeuk en de huidschilfers. Als de open wond op haar been of haar aangedane hakken verzorgd worden, heeft ze de tranen in haar ogen staan.
Na haar val, die resulteerde in een gebroken heup, kwam ze bij ons om te revalideren. Naast de revalidatie door de fysio- en ergotherapie en de verzorging van haar wonden wordt ze 2x per dag volledig ingesmeerd met diverse crèmes en zalven om haar huid te verzorgen. Gelukkig gaat het herstel voorspoedig; binnenkort verhuist ze naar een zorgappartement. De droge lucht op onze afdeling heeft haar huid geen goed gedaan.
Het was een zware dag voor haar. De op handen zijnde verhuizing en het geregel eromheen gaan haar niet in de koude kleren zitten. Ze maakt zich erg veel zorgen over hoe alles goed moet komen en of het goed zal komen.
En dan die jeuk, die vreselijke, gekmakende jeuk! Die jeuk die haar de hele dag afleidt. Het voelt onmachtig dat we niet meer voor haar kunnen doen. Als ik haar die avond verzorg, merk ik dat ze het er moeilijk mee heeft.
Terwijl ik haar insmeer, maak ik liefdevolle, masserende bewegingen. Ik voel haar onder mijn handen ontspannen. ‘Jij bent die zuster die kan masseren, wat is dat lekker!’
Ik nodig haar uit om haar moment te pakken en te genieten zoveel ze kan.
