De nasleep van corona is net zo heftig als het virus zelf

Son en Breugel - Zijn stem klinkt hees en het volume is zacht, maar hij is zeker verstaanbaar. De neuropathie in zijn handen en voeten herinnert hem dagelijks aan het coronavirus. Sjef den Uijl was een van de eerste patiënten van de coronagolf begin dit jaar. Na twaalf dagen met hoge koorts op bed te hebben gelegen, werd hij alsnog met spoed opgenomen in het ziekenhuis in Eindhoven. Het was een zware en heftige periode met veel complicaties. En nu, na zeven maanden, kampt Sjef nog steeds met de gevolgen en de nasleep van het coronavirus.

Redacteur: Emmy Grit
Fotograaf: Wil Feijen

Sjef: “Ik kan nog steeds niet begrijpen dat er mensen zijn die denken dat het coronavirus in scène is gezet, dat het niet bestaat en dat het te erg overtrokken wordt. Ze zouden in mijn schoenen moeten kunnen staan, en die van mijn familie of van andere coronapatiënten, dan zouden ze wel anders praten!” Sjef is zichtbaar boos en emotioneel als hij dit vertelt. “Ik heb een hele zware periode doorgemaakt, net als mijn familie. Mijn vrouw Marijke en mijn kinderen hebben drie keer afscheid van mij genomen, omdat ik er heel slecht aan toe was. Ik mag van geluk spreken dat ik uit het coma ben ontwaakt; er zijn ook patiënten die het niet meer na kunnen vertellen.”

Plastic bubbel
Sjef herinnert zich niet veel meer van de tijd dat hij in het ziekenhuis lag, Marijke daarentegen wel; zij bezocht Sjef iedere dag. Compleet gehuld in beschermende kleding mocht zij bij hem aan bed zitten: “Ik heb zijn handen vastgehouden, tegen hem gepraat, liedjes gezongen en filmpjes laten horen die ik van onze kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden ontving.” Het enige dat Sjef zich nog herinnert is dat hij het gevoel had dat hij in een plastic bubbel gevangen zat en dat hij daar uit wilde komen. “Het plastic was dik en sterk, ik kon ‘de uitgang’ niet vinden, dat frustreerde mij en maakte mij angstig. Ik wilde eruit, maar kon het niet”, zegt Sjef geëmotioneerd.

Als een baby
Sjef is nog steeds afhankelijk van een rolstoel, alhoewel hij ook alweer achter de rollator een blokje om maakt. “Het gaat iedere dag een beetje beter, maar ik heb nog een hele lange weg te gaan.” Toen Sjef uit het coma ontwaakte, kon hij helemaal niets meer: niet slikken, niet praten, niet zelfstandig eten en drinken, niet zitten en niet lopen. “Al mijn spieren waren verslapt. Je komt weer terug op de wereld als een baby; ik had echt overal hulp bij nodig. Je wordt geleefd op dat moment en dat heeft een behoorlijke impact op mijn, maar ook ons leven”, aldus Sjef. Zij hebben veel kracht en moed geput uit de bemoedigingen en het medeleven in de vorm van honderden kaarten, brieven, bloemen, mails, appjes, etc. “Dat deed en doet nog steeds ontzettend goed”, zeggen beiden dankbaar.

Impact
Dat het coronavirus zoveel impact heeft, was in het begin van het jaar nog niet bekend. “Het virus veroorzaakt een nieuwe ziekte en de huisartsen, specialisten en therapeuten stonden in het begin ook voor een raadsel. Ik kreeg als advies om paracetamol te nemen en uit te zieken. Nu word je veel sneller getest, waardoor ook eerder begonnen kan worden met de zorg en een eventuele behandeling.”

Nazorg
Sjef kijkt tevreden terug op zijn opname in het ziekenhuis, het zorghotel in Uden, maar ook op de hulp van de thuiszorg, Buurtzorg, de fysiotherapeut en de logopedist die hij heeft gekregen en bij wie hij nog steeds in behandeling is. Fysiotherapeut Rik Jonkers kwam iedere dag naar het zorghotel, zelfs in het weekend, om Sjef te helpen. “Nu komt hij aan huis en vanaf volgende week ga ik naar zijn praktijk. Ook logopediste Yvonne Brouwers komt regelmatig op bezoek en dan doen we de meest rare oefeningen om mijn stembanden weer te trainen, zodat de heesheid minder wordt en het volume weer normaal. Zowel door de fysiotherapie als de logopedie gaat het stapje voor stapje beter”, vertelt Sjef optimistisch.

Boodschap
Sjef heeft nog wel een boodschap voor zijn dorpsgenoten: “Hou je aan de maatregelen, hoe vervelend dat ook is op dit moment. Doe het vooral voor jezelf, maar ook voor een ander. Realiseer je dat het coronavirus jou ook kan overkomen. Ik was in ieder geval totaal verrast dat het mij overkwam. Het coronavirus houdt niet op en houdt flink huis in Nederland, dus ook in Son en Breugel. Denk er niet te licht over. Het is echt serieus!”