Column Judith: Melk met honing
Algemeen ColumnSon en Breugel - Ik sta op het punt de avonddienst over te dragen aan mijn collega van de nachtdienst als hij ineens achter me staat. Ik schrik ervan. Normaliter blijft hij de hele avond op zijn kamer en gaat zelf naar bed. ‘Zuster, bent u de nachtzuster? Ik kan niet in slaap komen en ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Ik lig maar te draaien en te woelen, ik word er gek van.’
Ik vraag hem of hij ergens pijn heeft of zich ergens zorgen over maakt. Hij antwoordt ontkennend. ‘Ik zou het echt niet weten, zuster.’
‘Is het misschien een idee om even wat in een boekje te lezen of wat tv te kijken?’, opper ik voorzichtig. ‘Ik heb het allemaal al geprobeerd, zuster. Het lukt gewoon echt niet!’ Dan herinner ik me de tip van mijn oma. Als je niet kunt slapen, moet je een beker warme melk met honing drinken. De gedachte eraan doet me gruwelen… uit angst voor de kokhalsneigingen die ik ervan kreeg, durfde ik haar als kind nooit te zeggen dat ik niet kon slapen.
Ondanks mijn eigen aversie voor de mogelijke oplossing, stel ik het hem toch voor. ‘Ja, zuster! Dat is echt een heel goed idee! Ik weet zeker dat het zal helpen.’
Terwijl de geur ervan me weer bijna onpasselijk maak, loop ik even later met een geurende kop melk zijn kamer binnen. We kletsen nog wat en dan drinkt hij de hele mok in één teug leeg. ‘Zuster, u bent de beste. Wat zal ik lekker slapen vannacht!’
