Column Luc: Door het lint
Algemeen ColumnSon en Breugel - Het is een hele opgave, uit eten gaan in tijden van corona. Anderhalve meter afstand houden, desinfecteren, mondkapje af, hoesten en niesen in je ellenboog, het is me wat. Zeker als het druk is op het vakantiepark, waar we verbleven. Even eruit, even vakantie, zo aan het eind van de zomer, toen het kon en mocht. Wel in eigen land, gelukkig was het mooi weer. Er was nog plek op het terras, zagen toen we aankwamen bij het restaurant. Het terras was afgeschermd met een lint, rechtstreeks uit een aflevering van CSI.
Het lint was overduidelijk bedoeld om ervoor te zorgen dat gasten netjes via de hoofdingang naar binnen zouden gaan. Het is een beetje gewaagd in een land van eigenwijze betweters, de kans dat iemand door het lint gaat, is bepaald niet denkbeeldig. Wij hielden ons netjes aan de regels en wij namen buiten plaats, vlak bij het lint. Een meter of tien verderop stond een springkussen, dat als een magneet werkte op de in groten getale aanwezige kinderen, voor wie het lint geen enkel obstakel vormde.
Een klein meisje liep met opgeheven handen op het lint af, in de veronderstelling dat ze het op zou moeten tillen. Ze schoof er zó onder door, haar handjes raakten het lint niet eens aan. Haar broertje, iets groter, had er evenmin moeite mee. In één vloeiende beweging duwde hij het lint omhoog en ging eronderdoor, zonder ook maar af te remmen. Op het springkussen was een jongen aan het oefenen, dat had hij zichtbaar vaker gedaan. Een salto achterover, mét koprol, het was een waar kunststuk, ook al landde hij op zijn achterwerk. Ik zou bij voorbaat op mijn achterste landen, of erger nog, op mijn gezicht, als ik het al zou durven proberen.
Bij de ingang stonden twee pompjes met desinfecterend middel. Eén gast smeerde het spul eerst uitgebreid in zijn handen, om vervolgens met zijn handen door zijn haar te gaan. Moest dat ook ontsmet worden?
Het was een komen en gaan, van en naar het springkussen. Even eten, of wat drinken, even de aandacht van pappa of mamma vragen, en dan weer terug. Op het terras was het ook een drukte van belang, het was af en toe even wachten op je bestelling. Ook al is het vakantie, ook al heb je geen haast, ook al kost het moeite, we moesten allemaal geduld oefenen.
Gelukkig ging niemand door het lint.
