Joao Tino Landu is iedere werkdag druk met sorteren postpakketten
Algemeen Algemeen / Son & Breugel“Weet je dat ik de beste voetballer van Congo ben?” Joao Tino Landu (1978) grinnikt als hij deze koude novemberochtend even tijd vrijmaakt voor een interview over zijn baan bij Post NL. De in Angola geboren en in Congo opgegroeide Tino - dát is zijn roepnaam - werkt bij het Sorteercentrum Pakketten op bedrijventerrein Ekkersrijt in zijn woonplaats Son. Hij vertelt graag over zijn job én over zijn grote passie: voetbal.
“Ik maak natuurlijk een grapje hè”, gaat Tino verder. ‘”Maar ik heb wél altijd gevoetbald hoor. Als we op straat teams samenstelden, wilde ik altijd bij ‘Ajax’ spelen. Ik koos dan natuurlijk rugnummer 14, van Johan Cruijff.” Toen hij pakweg twintig jaar geleden naar Nederland vluchtte en in Apeldoorn terecht kwam, sloot hij zich aan bij AGOVV waar hij als aanvaller in het tweede elftal speelde. “Peter Bosz was daar toen hoofdtrainer. Nu leidt hij Bayer Leverkusen.”
Verhuisd
Ongeveer elf jaar geleden verhuisde Tino van Apeldoorn naar Son, waar hij met behoud van uitkering aan het werk ging in de plaatselijke kringloopwinkel. “Veel mensen in Son kennen me daar nog steeds van en groeten altijd vriendelijk.” Nadat hij enkele taalcursussen had gevolgd, maakte Tino de overstap naar het Sorteercentrum Pakketten van Post NL. “Hier ben ik elke werkdag druk in de weer met postpakketten. Daar zitten soms best zware dozen tussen.” Lachend: “Geen probleem hoor, ik ben een sterke jongen.”
Laden en lossen
Tino werkt nu zo’n vier jaar op de afdeling laden en lossen. “Je zou kunnen zeggen dat ik daardoor best veel ervaring heb”, glimlacht hij. WSD, het sociaal werkbedrijf voor de gemeente Son en Breugel, vond deze baan voor hem. “Ik werk zes dagen per week bij Post NL, samen met ongeveer vijftig andere collega’s van WSD. Ik zorg ervoor dat de met pakketten gevulde karren vanuit de vrachtwagens op het ‘opvoerplein’ komen. Daar worden ze opgevoerd in het automatische sorteersysteem dat de pakketten bij de juiste chauffeur aflevert”, gaat Tino verder.
Burgeroorlog
Zijn jeugd bracht Tino door in Congo, waar het veiliger was dan in het door een burgeroorlog verscheurde Angola. Toen verschillende groeperingen ook in Congo naar de wapens grepen, ontvluchtte hij zijn tweede moederland. “Ik ben blij dat ik in Nederland goed ben opgevangen en hier een bestaan heb kunnen opbouwen. Al is mijn leven hier niet compleet omdat mijn vrouw en zoon nog altijd in Congo wonen. Gelukkig is het land nu veilig en kan ik er eenmaal per jaar naartoe. Maar ik hoop dat ze snel met mij herenigd worden.”
Decemberdrukte
Nu de decemberdrukte zich aandient, richt Tino zich vooral op zijn werk bij Post NL: “Gemiddeld verwerken we ongeveer 35.000 pakketten per dag. De afgelopen weken met Black Friday en met Sinterklaas was het erg druk en Kerstmis op komst, gaan we nog meer postpakketten sorteren en inladen. We beginnen elke ochtend om kwart over zes. Vanaf half acht worden de busjes geladen en gaan de chauffeurs op pad. Rond 12.00 uur zijn alle postpakketten verwerkt en zit mijn werkdag erop.”
Nilis en Romario
Tino wandelt dan terug naar zijn huis in Son. Voetballen doet hij trouwens niet zoveel meer. “Ik heb nog een tijdje bij de veteranen gespeeld in Geldrop”, vertelt hij. Nu hij in Son woont, is hij fervent supporter van PSV. Ik krijg wel eens een kaartje voor een wedstrijd. Dan ga ik gezellig naar het stadion. Zing ik lekker mee met dat liedje over Luc Nilis en Romario.”
