The day after: voorlopig geen rondje sauna

Son en Breugel - Het is één dag na de toespraak van minister-president Rutte vanuit het Torentje, als de redacteur van DeMooiSonenBreugelKrant een lege parkeerplaats op rijdt van Thermae Son. De regen slaat neer op een enorm grote, maar lege tent, die in de eerste coronagolf dienst heeft gedaan als buitensportlocatie voor de Thermae Sportschool. Eenmaal binnen valt een vreemde rust op in dit normaal gesproken bruisende recreatiecomplex.

Redacteur: Ivo van Hoek

In de lege gang loopt een man op respectabele leeftijd met een serieuze blik in zijn ogen. De redacteur heeft een afspraak met eigenaar Wim van Santvoort om een vrolijk kerstinterview af te nemen, maar hij twijfelt of ze daarin zullen slagen. Wim geeft leiding aan een bedrijf van negentig werknemers, van wie er nu nog slechts zeventig bij hem werkzaam zijn. Bovendien was in deze COVID-19-crisis zijn flexibele groep van vijftien zzp‘ers al noodgedwongen teruggebracht naar tien medewerkers. Ook die laatste tien heeft hij met pijn in het hart op non-actief moeten zetten op de dag waarop de tweede lockdown, en nu een harde, in werking trad.

Ondanks die ellende begint de gepokt-en-gemazelde eigenaar het interview met een even opmerkelijke als hoopgevende uitspraak: ‘Ook met de stenen die jou de weg versperren, kun je iets moois bouwen’. Het is duidelijk: hier zit een strijdbare ondernemer aan tafel die niet van plan is zijn saunahanddoek in de ring te gooien. Wim steekt enthousiast van wal: “Deze uitspraak van de Duitse schrijver en staatsman Goethe illustreert erg treffend de situatie waarin wij verkeren. Op dit moment proberen we met vereende krachten onze overige personeelsleden tijdelijk elders onder te brengen. Via uitlening aan diverse instanties, die zich vooral bezighouden met logistiek en het inpakken van goederen, proberen we het hoofd boven water te houden. De sportschool, de sauna en het restaurant, de massage en de beautysalons zijn in een tijdsbestek van enkele uren compleet stil komen vallen.”

Gelukkig hebben net op tijd 72 kinderen nog kunnen afzwemmen voor hun diploma, want ook het zwembad is inmiddels gesloten. Juist de periode van november tot maart is traditioneel de tijd waarin Wim en zijn collega’s op hun tenen mogen lopen om de klanten een brede glimlach te bezorgen. “Precies dat viel in 2020 bepaald niet mee en vroeg bijzonder veel van mijn creativiteit. Als ik er een positief punt uit mag lichten, dan is het juist die creativiteit die we hebben getoond om, langs de grenzen van de wet, toch een schamele boterham op de plank te krijgen. Van enig beleg is helaas geen sprake dit jaar, met hoge kostenposten die onze beperkte inkomsten ruimschoots overtreffen”, aldus Wim. De energie- en personeelskosten drukken geweldig door op de begroting. Wat Wim geleerd heeft van deze extreme situatie is zijn kwetsbaarheid, mede door het grote aandeel vaste medewerkers. Om daar toekomstig sneller op te kunnen inspelen, zal het aandeel flexibele krachten in 2021 omhooggaan, vreest Wim.

Mede omdat het een kwestie is van ‘in het moment overleven’ heeft Wim nog geen helder beeld van volgend jaar. Zeker het eerste kwartaal daarvan zal opnieuw weinig lachende gezichten opleveren. Wim: “Hopelijk zijn we in staat om verderop in het jaar onze veerkracht te tonen.”

In de contacten met hun klanten dit jaar was er vaker sprake van een kort lontje. “Vooral ouders met kinderen en de jeugd waren soms prikkelbaar. Iedereen is duidelijk uit zijn doen en laten. Nu hebben we onze handen op de rug en in de boeien, maar voor deze tweede lockdown konden we een half jaar lang nog iets van vertier bieden”, aldus Wim. Zo konden ze hun saunagasten het eten en drinken als een soort lunchpakketje meegeven in een tasje; typisch geval van creatief roeien met de riemen die je hebt.

Tevens liep het aantal leden van de sportschool logischerwijs iets terug door de eerste tijdelijke sluiting. Die beperkte openstelling betekende dat de contactberoepen, zoals massage en beautysalon, alleen via een registratiesysteem en extra maatregelen weer mondjesmaat vooruit konden. Wim: “Al met al tien maanden lang zorgen, en in die periode een beetje pionieren, om toch die trouwe klanten een fijne beleving te geven.”

Hoewel Wim allesbehalve een pessimist is, zou hij zakelijk gezien dit jaar graag snel vergeten: “Tien jaar geleden hebben we de crisis en de dip overleefd, maar zo iets extreems als dit hoop ik nooit meer mee te maken.”

“Op de dag dat dit bloeiende familiebedrijf volledig tot stilstand is gekomen, wil ik toch alle lezers van DeMooiSonenBreugelKrant een hele fijne kerst wensen. Na regen komt zonneschijn, dus hopelijk mogen we hen na 19 januari weer snel begroeten. Dit om al hun gezonde en sportieve voornemens te verwezenlijken”, sluit deze creatieve ondernemer af.