Afbeelding
Foto: Wil Feijen

Column Judith: ‘Hup’ aan de slag!

Column Column Column Column Lucky Luc

Son en Breugel - Osteoporose veroorzaakt zoveel rugpijn dat ze tijdelijk niet meer thuis kan wonen. Ze zal begeleiding moeten krijgen om te leren hoe ze, ondanks de pijn, haar dagelijkse verrichtingen weer zelf uit kan voeren. Ze is moe. Moe van alle pijn die ze heeft en de aanpassingen die ze moet doen; vaak huilt ze van ellende. Tranen van verdriet en onmacht biggelen over haar wangen, wanhoop neemt bezit van haar. Zonder pijnstilling kan ze in de ochtend nauwelijks uit haar bed.

Ze wil door, het moet en het zal! Haar doorzettingsvermogen is in elk geval geen vertraging voor haar revalidatie. Ik vraag me af waar ze haar motivatie vandaan haalt. Als ze zichzelf enigszins herpakt heeft, begint ze haar verhaal. Ze vertelt over haar huwelijk en haar fijne gezin, met betrokken kinderen. Ze prijst zich er gelukkig mee. Ze vertelt ook over haar zorgen. Haar man heeft dementie. Hij woont gelukkig nog thuis. Dat kan, met hulp van de kinderen, ook nu nog; nu zij moet revalideren.

Hoe het verder moet? Daar durft ze niet over na te denken. Ze móet naar huis, hoe dan ook! En snel! We kletsen nog wat. Het geeft haar wat afleiding van haar zorgen over zichzelf en haar man.

Dan komt mijn collega van de fysiotherapie voorbij. Het gesprek wordt abrupt beëindigd, ze bedankt me voor mijn luisterend oor en gaat ‘hup’ aan de slag! De eerste stap naar terugkeer naar huis!