Lezerspodium: Uitvoering reststrokenbeleid zorgt voor spontane vergroening

Son en Breugel - Hoe zat het ook alweer? Vanaf de opbouw van De Gentiaan, maar ook elders, was er de mogelijkheid om reststroken (dit zijn percelen rond de woning die veelal voorzien zijn van gas-, water- en lichtleidingen) van de gemeente te huren. Voor deze huur werd een symbolisch bedrag van 25 gulden per 10 jaar in rekening gebracht. Hiermee werd het eigendom van de strook vastgelegd.

Enkele jaren terug besloot de gemeente op voorspraak van de wethouder Dorpsbelang de huurcontracten éénzijdig op te zeggen en daarmee gemiddeld vijf jaar huur in te pikken. Voorts konden de ex-huurders de betreffende strook tegen marktconforme prijs opnieuw huren; een exorbitante prijsstijging, dus werden massaal stroken ‘teruggegeven’. Mooi onderhouden percelen werden zandvlaktes, een kapitaalvernietiging!

De gemeenteplantsoenen en -straten in Son en Breugel worden door wijkteams onderhouden en zagen er altijd perfect uit. Daar kwam verandering in door de aanleg van de A50 en de Verlengde Gentiaanlaan. Waar eerst bos was met blad en naalden op de bodem, kwam er nu met gras begroeide bermen en geluidswallen. Door na de bloei te maaien wordt het graszaad met de zuidwestenwind De Gentiaan in geblazen. Het gras dringt elk jaar steeds verder de wijk in. Ook op de bodem van het overgebleven bos komt nu gras te staan. In de eerste jaren wist het wijkteam de plantsoenen en straten ‘schoon’ te houden en de bewoners hun tuinen.

Door de massale teruggave van de reststroken verdubbelde het aantal percelen dat het wijkteam moest onderhouden. Bij de start van het ‘project reststroken’ was uitgegaan van een kostenneutrale aanpak; de kosten van een ingehuurd projectteam zouden wegvallen tegen de opbrengsten van de verkochte reststroken. Niet voorzien was dat er veel meer onderhoud te verrichten zou zijn en dat de wijkteams opgeschaald dienden te worden. Dus ook niet in de begroting.

Door het herinrichten en beplanten van de reststroken komt het wijkteam niet meer toe aan het reguliere onderhoud; zo worden straten, boomvakken en borders niet meer geschoffeld. De rozenperken wel, maar in de overgang naar het grasveld staat het gras hoog en volop in bloei, dus volgend jaar nog meer gras. Dweilen met de kraan open, ook voor de burgers. Ondertussen is de gemeente bezig met een ‘Groen Beleidsplan’ voor de komende jaren. Het motto ‘Son en Breugel een groene gemeente’ wordt zonder kosten door Moeder Natuur zelf ingevuld. Daar hebben wij als burgers geen plannen voor nodig.

Dieter van Schagen
Son en Breugel