Lonneke Sanders (links) met een cliënt
Lonneke Sanders (links) met een cliënt Foto: Wil Feijen

'We zijn er voor de cliënten'

Human Interest

Son en Breugel - Op een grijze zaterdag fiets ik naar Zonhove, centraal in het dorp gelegen. Het is toegankelijk, tegelijkertijd biedt het de bewoners voldoende privacy en ruimte. Ik heb een afspraak met Lonneke Sanders, sinds 10 jaar Persoonlijk Begeleider van SWZ locatie Zonhove.

Door: Lucas van As
Foto: Wil Feijen

Het is uniek

Het is uniek, een instelling voor mensen met een beperking midden in het dorp, dat niet alleen geaccepteerd maar in zekere zin zelfs gekoesterd wordt door de inwoners. Niemand kijkt ervan op als bewoners van Zonhove, cliënten zoals de medewerkers ze noemen, door het dorp rijden in hun rolstoel. Iedereen zegt enthousiast 'hoi' als ze iemand van Zonhove tegenkomen, of biedt een helpende hand als dat nodig is.

Hoe is het om te werken met mensen met een beperking, vraag ik Lonneke? 'De cliënten!' antwoordt ze meteen. Het is duidelijk zichtbaar dat Lonneke (én haar collega's) hart voor de zaak hebben. Ze zijn erg begaan met hun cliënten en doen hun uiterste best voor ze. 'Als ik een dag vrij ben, missen ze me echt!' zegt Lonneke. Het persoonlijk contact met de cliënten maakt het de moeite waard.

Het feit dat je veel moet doen, vaak in korte tijd, maakt het wel zwaar. De werkdruk is soms best hoog, maar de voldoening maakt alles goed.

Afwisselend werk

Ook de afwisseling in het werk is belangrijk voor Lonneke. Ze werkt om beurten bij twee groepen, Brink 14 en 16. Op beide adressen wonen er vijf cliënten. Bij de indeling van de groepen op Zonhove wordt rekening gehouden met de beperkingen en de behoeftes die cliënten hebben. Mensen met een vergelijkbare beperking en behoefte worden bij elkaar in de groep geplaatst.

De bewoners van Brink 14 hebben ernstige beperkingen, ze zijn niet mobiel en kunnen niet praten, ze zijn totaal afhankelijk. Dat maakt het werken met deze groep uitdagend, al kun je veel aflezen van de gezichtsuitdrukking, zoals Lonneke aangeeft. 'Zeker als je ze beter kent', vult Lonneke aan.

De bewoners van Brink 16 hebben ook hun beperkingen, maar zijn mobieler en kunnen wel praten. Hoewel ze apart leven, ondernemen ze ook graag gezamenlijke activiteiten. Eens per jaar maken Brink 14 en 16 samen een uitstapje, als ze zien dat de bewoners van Brink 14 genieten, genieten de bewoners van Brink 16 óók.

Samen één huis

Hoewel Brink 14 en 16 twee aparte adressen zijn, vormen ze wel één huis. Er is ook één team van in totaal zeven medewerkers. Door de week heeft ieder huis zijn eigen medewerkers, hun foto's hangen in de hal zodat de bewoners weten bij wie ze moeten zijn. In het weekend zijn er minder medewerkers aanwezig, dan worden de groepen samengevoegd.

Zelforganisatie is nu een belangrijk thema bij Zonhove. Voor Lonneke en haar collega's betekent dit zelf het werkrooster maken, het budget bepalen, maar nog veel meer. 'Het geeft ons meer eigen inbreng', vindt Lonneke. Uren die in het weekend als er minder cliënten zijn uitgespaard worden, kunnen besteed worden om leuke dingen te doen met de cliënten. Voor de medewerkers is het een verrijking, doordat ze nieuwe vaardigheden leren zoals het maken van een rooster. Ze kunnen sneller schakelen! Ze krijgen coaches om ze hierbij te helpen.

Zonhove is in alle opzichten uniek. Niet alleen qua locatie, of als je kijkt wat het betekent voor Son en Breugel. Het is ook een mooi terrein, waar mensen zich snel thuis voelen, niet alleen cliënten, ook familie en buurtbewoners. Zonhove is gewoon één van de wijken in Son en Breugel, het hoort er echt bij!