Home Zweet Home
Wat maakt een moeder trotser dan het zien van een goed rapport.
Ik kan genoeg dingen bedenken, maar voor nu was dit wel een groot ding. Voorgaande jaren waren het aantal 'T-tjes' , wat staat voor twijfelachtig, schrikbarend hoog.
En dan vooral zijn zogenoemde 'werkhouding'. Tempo, concentratie, planning enzovoort.
Meneer wist vanaf begin dit schooljaar het gros van de 'T-tjes' te om te toveren in 'V-tjes', wat weer staat voor voldoende.
En ik hoor jullie denken: 'Maar dat is dan nóg maar een voldoende.' Vanaf waar mijn grote man komt is dat zo'n grote prestatie dat ik APETROTS ben. En dan de woorden die de juf erbij zet, ik houd nu al van die vrouw: 'Je bent een hele fijne en lieve jongen!'
Er stond ook: 'Je leest goed, maar werk nog even aan je intonatie.'
Toen ik vroeg wat dat dan betekent zei hij: 'Ik moet spannender lezen!' Wat erin heeft geresulteerd dat ik en mijn dochter s'avonds worden voorgelezen uit Mees Kees. Mooi man.
Mijn rapporten bestonden vroeger ook uit 'T-tjes' en 'V-tjes'.
Mijn basisschool carrière begon en eindigde op de Bloktempel. Meneer Ton was degene die mijn advies voor de middelbare school gaf.
'Mavo, als je er hard voor wil werken!' Dat wilde ik dus klaarblijkelijk niet. Ik wilde kapster worden en daar was geen Mavo-diploma voor nodig.
Vbo zou daar voor volstaan.
De middelbare school carrière sloot ik dan ook af met twee vingers in m'n neus en zes achten op zak.
Het maakt dus niet uit hoe goed je presteert, als je maar iets doet waar je blij van wordt.
Dat heb ik van mijn ouders geleerd en dat geef ik door aan mijn kinderen. Als u me nu even excuseert ga ik mijn kerstboom van zolder trekken en die optuigen.
Met z'n allen, in pyjama. Hoezee!