Denis Dater
Vroeger de kermis, daarna de kroeg en inmiddels de datingsite. Dé plek om op zoek te gaan naar je levenspartner. Niks om mee te koop te lopen als je daarop bezig bent, was de opvatting toen dat fenomeen ruim tien jaar geleden de kop opstak. De schaamte voorbij, is het niet meer weg te denken en ook jongeren maken er massaal gebruik van. Een ervaringsdeskundige was bereid om zijn vele ervaringen met ons te delen. En daarmee met heel Son en Breugel. Waar gebeurd, verzekert hij ons. Dichtbij, ook met dames uit het dorp. Herkennen mag. Maar vrees niet, iedereen blijft anoniem. Ook hijzelf.
Zijn pseudoniem: Dennis Deter.
De vorige aflevering las je (opnieuw) een complete mismatch, in ieder geval wat Dennis betreft. Intussen is hij ervan overtuigd dat hij bij de profielen het kaf van het koren kan scheiden en noemt een paar voorbeelden.
Risicoprofielen
Een profiel zegt wat de schrijver over zichzelf kwijt wil. Een open deur. Maar daarachter zit vaak nóg een deur. Een dichte, maar met venstertje. Daarachter zie je wat de schrijver liever voor zichzelf houdt. Een triest gezicht met een vrolijk verhaal zal bij de meesten al een gevoel geven dat hier iets niet klopt. Maar niet altijd ligt het er zo dik bovenop. Een paar "dont's".
Mona 40 zal haar nickname waarschijnlijk bedacht hebben op haar 40e. Wellicht in de vaste overtuiging/ illusie dat ze snel aan de man zou komen, maar waarschijnlijk niet beseffend dat zo'n naam tegen je gaat werken. Een ervaren dater ziet daar namelijk aan hoeveel jaren je al in de etalage staat. De benaming 'winkeldochter' is hier wel erg toepasselijk.
Legio profielen zijn als een vesting, zo defensief. "Sommigen van jullie denken blijkbaar ….." "Kunnen jullie niet lezen? …" , niet zelden in hoofdletters. De toon is al gezet voordat je contact hebt. Met azijn vang je geen vliegen, dames.
Ze bestaat nog: de vrouw die zichzelf fotografeert via de spiegel. Ziet er niet uit, met zo'n flits. En dan ook nog relaxt kijken … dat is met een selfiestick al lastig genoeg. Waarom doe je zoiets? Geen kinderen? Geen goede vrienden? Of mogen die niet weten waar je die portretfoto voor nodig hebt waarvoor je jezelf zo hebt opgetut?
Nu ik het toch over foto's heb; doe geen zwart-witte. Sepia? Nóg fouter, ouwe doos.
Een profiel met een boodschap aan de laatste partner. In de hoop, dat de (laatste) ex dat leest. Ervaren prospects hebben dat meteen door. En die gaan echt niet wachten tot het oud zeer over is.
Vrouwen met zweefneigingen weten dat veel mannen daarop afknappen. En zetten daarom steevast erbij dat ze met twee benen op de grond staan. Behalve die ene. Ze begon haar profiel met "Voel je de kleuren van de wind?" Ik wist niet dat de wind kleuren had, ook niet dat je een kleur kon voelen. Misschien gebruikte ze gewoon het verkeerde werkwoord, "voel" in plaats van "ruik". Zal wel iets met kwantumfysica zijn.
Ga nooit met een ander op de profielfoto dames. Zelfs niet met andermans, desnoods onschuldig, lichaamsdeel. Een man wil – als eerste indruk - alleen die éne, zonder aanhang. Vergis je niet: ook een (klein-)kind mee op de foto betekent concurrentie in de liefde. Zelfs een huisdier kun je beter uit het zicht laten. Voor alle categorieën geldt, dat elke andere vorm van leven en/of intelligentie op de foto de focus op het 'zoekobject' verstoort. Spelen die nog een rol in je leven, introduceer ze dan later.
Humoristisch vond ik altijd profielen of nicknames die vloeken met de foto's die erbij staan, al zal het niet altijd opzet geweest zijn. Bij een vrouw die op de foto een chromosoompje leek te missen bijvoorbeeld, proestte ik bij het lezen van haar nickname "Killer Queen" mijn halve glas bier over het toetsenbord. Gelukkig was mijn laptop dat wel gewend.
Dennis
De volgende aflevering leest Dennis een profiel waarvan hij zo onder de indruk is, dat hij besluit om zelf te reageren. Niet voor een date, maar voor een compliment.