Dennis Deter
Vroeger de kermis, daarna de kroeg en inmiddels de datingsite. Dé plek om op zoek te gaan naar je levenspartner. Niks om mee te koop te lopen als je daarop bezig bent, was de opvatting toen dat fenomeen ruim tien jaar geleden de kop opstak. De schaamte voorbij, is het niet meer weg te denken en ook jongeren maken er massaal gebruik van. Een ervaringsdeskundige was bereid om zijn vele ervaringen met ons te delen. En daarmee met heel Son en Breugel. Waar gebeurd, verzekert hij ons. Dichtbij, ook met dames uit het dorp. Herkennen mag. Maar vrees niet, iedereen blijft anoniem. Ook hijzelf.
Zijn pseudoniem: Dennis Deter.
In deze aflevering ontmoet Dennis Josje. Ze had alles in huis wat een man zich maar wensen kan.
Josje: ontmoetingen
Voordat Josje en ik elkaar ontmoetten, hadden we regelmatig mailcontact. Ze leek met mij een soort competitie aan te gaan over wie de scherpste pen had. Aanvankelijk was dat een leuk steekspelletje maar ik kon niet goed hebben dat ze haar foto niet liet zien. Een tegenspeler moet je in de ogen moeten kijken. Dat deed ze niet vanwege een stalker, zei ze, waardoor ze heel voorzichtig was geworden. Hoe ik ook vroeg om een foto, ze hield haar poot stijf. Ik vond het maar flauwekul.
Tijd voor een bommetje. "Dán weet ik het wel. Je ziet er niet uit!"
Bingo. Ze stuurde me een haarscherpe foto van een mooie vrouw, tegen een steriel decor.
Ze woonde niet ver uit de buurt maar een date moesten we steeds uitstellen vanwege een hardnekkige griep die ze onder de leden had. Uiteindelijk spraken we af, op de Rooise Markt.
De foto klopte helemaal, maar de rest van het beeld klopte voor geen meter. Verrassend genoeg was ze zachtaardiger en veel minder assertief dan op de mail.
Dat vond ik helemaal geen probleem. Types die steeds proberen om je vliegen af te vangen vind ik een tijdje leuk, maar op een gegeven moment krijg ik daar genoeg van, en wij hadden lang genoeg de pennen gekruist.
We kletsten gezellig en al gauw waren we zo vertrouwd met elkaar, dat Josje even haar hand op de mijne legde. Ze schrok er zelf van, trok hem gauw terug en durfde mij even niet aan te kijken. Ik liet het bij een binnenpretje.
Josje bleek alles in huis te hebben wat een man zich kan wensen, de looks, sociaal en materieel. We hebben elkaar daarna nog vaak ontmoet, maar al vonden we elkaar nog zo sympathiek, een vonk bleef achterwege. Voor mij een voorwaarde, voor haar niet. "Ik heb nooit een vonk en vraag me wel eens af of dat ook nodig is," merkte Josje wel eens op.
Ik had die vonk al wel beleefd, en ging niet voor minder. Ergens moest mijn vuursteen rondlopen. Ik wíst het. Sinds dat moment stelt ze zich in mijn bijzijn aan anderen voor als "Dennis' tweede keus". Humor met een krasje.
Ze ging verder met daten en twijfelde regelmatig of ze misschien te kritisch was, zoals haar familie en kennissen wel eens hadden opgemerkt. Ik vond van niet. In de zoektocht naar degene die je de rest van je leven naast je loopt en slaapt, mag je best kritisch zijn. En als ik zie met welke mannen Josje serieus geprobeerd heeft om er iets van te maken, denk ik dat ze goed bezig is.
Eén voorval waarbij ze een complete mismatch had is me nog bijgebleven.
Een kennis probeerde haar met de beste bedoelingen te koppelen aan een andere kennis. Een man, die nog getrouwd was maar van plan om te gaan scheiden. Ze had hem niet vooraf gezien dus het was een echte blind date. Zelfs een deaf date want ze had hem ook nog niet gesproken.
"Bij de eerste oogopslag zag ik het al: dit is niks voor mij. Maar ik vond het nogal hard om meteen rechtsomkeert te maken, ook om die kennis niet teleur te stellen. We gingen een hapje eten. Hij blééf mij maar aankijken en ik zag de vlindertjes in zijn ogen.
Na afloop van het etentje zei ik het hem maar meteen. 'Sorry, maar ik voel niks bij jou en wil het hierbij laten. Ik vind niet dat wij bij elkaar passen'.
Hij werd lijkbleek, stond op en rende naar het toilet. Ik heb het maar niet gevraagd, maar denk dat hij al het eten er weer uit heeft gegooid. Vind je dat ik te hard ben geweest?"
Alleen maar duidelijk, meende ik. "Het lijkt me sowieso goed dat hij eerst maar eens gaat scheiden voordat hij verder kijkt. Eerst zijn eigen broek op leren houden en niet meteen vluchten naar een ander om zijn potje te koken en de rest."
Dennis
De volgende aflevering speelt Josje nog steeds de gastrol. Ze leek, ondanks haar vele aantrekkelijkheden, een geboren pechvogel. Totdat …