Dennis Deter
Vroeger de kermis, daarna de kroeg en inmiddels de datingsite. Dé plek om op zoek te gaan naar je levenspartner. Niks om mee te koop te lopen als je daarop bezig bent, was de opvatting toen dat fenomeen ruim tien jaar geleden de kop opstak. De schaamte voorbij, is het niet meer weg te denken en ook jongeren maken er massaal gebruik van. Een ervaringsdeskundige was bereid om zijn vele ervaringen met ons te delen. En daarmee met heel Son en Breugel. Waar gebeurd, verzekert hij ons. Dichtbij, ook met dames uit het dorp. Herkennen mag. Maar vrees niet, iedereen blijft anoniem. Ook hijzelf.
Zijn pseudoniem: Dennis Deter.
In deze aflevering blijkt Josje een goede vriendin, in de zin van "maatje". Al wordt Dennis niet vrolijk van de problemen die haar continu achtervolgen.
Josje: pechvogel … of pechjaar?
Zo op het eerste gezicht had Josje het goed voor elkaar. Als weduwe van een bankdirecteur heeft ze geen financiële zorgen. Ze heeft een goed contact met haar drie kinderen, twee schatten van kleinkinderen, een paar goede vrienden en kennissen, woont ruim en op een A- locatie, heeft een leuk vakantiehuis in een prachtig Zeeuws dorpje, rijdt in een grote auto van een A-merk (en doet daar parkeermanoeuvres mee die ik in een mini niet voor elkaar krijg, maar dat terzijde). En, niet te vergeten, ze ziet er ook nog eens goed uit.
Maar voor het geluk leek Josje niet geboren. De pech leek in haar genen te zitten. Haar nageslacht had minstens zoveel pech als zij zelf. En als moeder, maar ook als oma, kreeg ze dat allemaal in de schoot geworpen, soms letterlijk. "Omdat Onze Lieve Heer maar twee handen heeft, vond hij de moeders uit" was haar op het lijf geschreven."Zorgen moet je doen, niet maken", nog zo'n spreuk. Josje deed het beide.
Meer dan tien jaar heeft ze haar zieke man verpleegd. Na zijn dood heeft ze het leven herontdekt maar een paar vervelende ervaringen opgedaan met mannen. Door schade en schande wijs geworden weet ze daar nu wel mee om te gaan. Maar daarmee was het nog niet zorgeloos.
Een griep die zich maanden voortsleepte, een operatie vanwege baarmoederhalskanker, rugklachten, zoon en dochters regelmatig ziek waardoor zij op de (vaak ook zieke) kleinkinderen moest passen, hondje na maanden zorg uiteindelijk in moeten laten slapen, alleen getrouwde mannen waar het mee klikte, een paar ontmoetingen met een Rotterdammer die zich ontpopte als arrogante narcist die met minachting sprak over "zijn Brabantse muts met haar schoothondje", en dat allemaal in anderhalf jaar tijd. Uiteindelijk heeft ze die proleet in stijl laten vallen, maar gerechtigheid is nog niet altijd een happy end.
Josje bleef me dierbaar, en dat was wederzijds. Als pechvogel heb je vaak een schouder nodig, en iemand die luistert. Nu is dat laatste niet mijn sterkste eigenschap, maar aan Josje leende ik graag mijn oor.
Al zou dat andersom niet gauw gebeuren. Als het met mij eens wat minder ging, zou ik haar daar niet mee opzadelen. Het geluk was al zo oneerlijk verdeeld. Gelukkig was het een schot in de roos toen ik haar in contact bracht met de counselor die mij op het juiste moment een zetje had gegeven. Dat zetje kreeg Josje ook. Op een gegeven moment liet Josje me weten dat ze eindelijk vlinders heeft. Haar vriend heeft ze ook. Hij woont een allemachtig eind weg, maar dat is ineens bijzaak. Afstand is voor liefde wat wind is voor vuur: het dooft het kleine, maar ontsteekt het grote. Haar mailtjes en smsjes zijn ineens van mineurtjes veranderd in vreugdesprongetjes. Die ommekeer heeft me geweldig goed gedaan.
Inmiddels heeft de tijd niet stil gestaan maar Josje en haar vriend zijn nog steeds bij elkaar. In hun geval wil dat zeggen: ze latten. Want beiden hebben ze een woning inclusief roots waar je niet zomaar even afscheid van neemt, 150 km uit elkaar.Bovendien vindt Josje het ook prettig als ze hem weer kan uitzwaaien. En, in haar geval, mag dat positief worden uitgelegd.Inmiddels heb ik ze samen ontmoet, en begrijp helemaal waarom ze voor elkaar gevallen zijn.
Dennis
De volgende aflevering gaat niet om de zoveelste date, niet over plekken waar je niet moet komen of over dingen die je niet moet willen. Dennis ontwierp een vertaaltabel voor mannen om te begrijpen wat een vrouw bedoelt.