Gijs van Merrienboer: klaar voor de hockeytop
Meer dan 100.000 mensen waren aanwezig bij de huldiging van PSV op maandag 9 mei in Eindhoven. Een groot gedeelte van hen stond op het stadhuisplein om de PSV te huldigen. En daar op dat plein zag ik Gijs Merrienboer. Niet zoals bij het vorige kampioenschap op het plein tussen de feestende mensen, maar op het balkon van het stadhuis.
Want Gijs van Merrienboer is speler in het hockeyteam van Oranje Zwart dat de dag ervoor landskampioen werd in Amsterdam, door Amsterdam te verslaan.
Voordat de selectie van PSV werd gehuldigd was er op verzoek van de burgemeester van Eindhoven Rob van Gijzel ook een korte huldiging voor de hockeyers van Oranje Zwart uit Eindhoven. En dus ook voor Gijs.
Toch wel een beetje trots keek ik naar het balkon, die Gijs geboren en getogen in ons Son en Breugel, toegejuicht door duizenden mensen op het Stadhuisplein in Eindhoven, je zult het maar meemaken als je achttien bent.
Door: Adrie Neervoort
Op maandag een week later zat ik met Gijs aan tafel, nieuwsgierig als ik was wilde ik weten hoe hij de huldiging had ervaren en hoe hij zover gekomen was. Het gesprek gaat al gauw over geluk en passie, en over genieten van dingen in het leven. Op 11 jarige leeftijd besluit hij de overstap te maken van voetbal naar hockey. Geen vreemde beslissing omdat zijn hele familie al hockeyde en hij daarom altijd direct na zijn voetbal wedstrijd naar het HTC terrein ging om zijn familie aan te moedigen.
Voetbal was leuk maar hockey was in de ogen van Gijs nog leuker. Dus stopte Gijs met voetbal en ging hockeyen bij HTC.
Al snel bleek Gijs talent te hebben. Op het veld was al snel duidelijk dat hij het spelletje goed door had. Zijn spelinzicht en inbreng in de het team vielen al snel op. Toen Gijs 13 jaar was werd hij geselecteerd om te komen spelen voor het District Zuid Nederland. De kweekvijver voor veel talenten voor het hockey. Ook daar viel Gijs op maar met talent alleen kom je er niet. Gijs werd geadviseerd om bij een grotere en hoger geklasseerde club te gaan spelen dan HTC. Dit zou volgens kenners zijn spel ten goede komen. Gijs koos voor Oranje Zwart in Eindhoven, zoals we nu weten een juiste keuze. Door bij Oranje Zwart te spelen en tevens bij de selectie van District Zuid Nederland te behoren betekende dit vier avonden in de week trainen en op zaterdag spelen. Daardoor besloot Gijs zijn studie op een wat lager pitje te zetten en van Havo-VWO naar een MBO opleiding te gaan. De overstap naar Oranje Zwart en de keuze in zijn studie hebben er toe bij gedragen dat hij zich tot een hoger niveau kon ontwikkelen. Samen trainen met de beste hockeyspelers van Nederland zoals Marcel Balkestein en Robert van de Horst was voor Gijs heel gewoon.
Gijs spreekt van geluk als het om zijn plaats in het eerste van Oranje Zwart gaat. Door een langdurige blessure van basisspeler Marcel Balkestein werd Gijs gevraagd om bij de selectie van het eerste team te komen. maar zonder talent krijg je geen plek tussen de beste spelers van Nederland.
Op dit moment is Gijs vastbesloten om een vaste plaats in het eerste van nu nog Oranje Zwart en straks na de fusie met EMHC Oranje-Rood te bemachtigen. Behalve deze ambitie is Gijs ook bezig met de opleiding Sport en Bewegen en traint hij in zijn spaarzame vrije tijd ook de D1 en C1 van Oranje Zwart.
Gijs heeft er veel voor over om zijn doel te bereiken, maar het moet wel leuk blijven. Want dingen die je met plezier doet, doe je beter. Gijs stemt zijn leven af op het niveau waarop hij nu speelt, dat is voor Gijs geen opgave, dat doet hij al zolang hij hockeyt. Maar daarbij verliest hij de leuke dingen van het leven niet uit het oog. Ik denk dat Gijs een prima balans heeft gevonden tussen twee werelden.
Als het aan hem ligt gaan we nog veel van hem horen op hockey gebied, en ik denk dat Gijs behalve het talent ook nog eens de juiste instelling heeft om verder te komen.
