Dennis Deter
Vroeger de kermis, daarna de kroeg en inmiddels de datingsite. Dé plek om op zoek te gaan naar je levenspartner. Niks om mee te koop te lopen als je daarop bezig bent, was de opvatting toen dat fenomeen ruim tien jaar geleden de kop opstak. De schaamte voorbij, is het niet meer weg te denken en ook jongeren maken er massaal gebruik van. Een ervaringsdeskundige was bereid om zijn vele ervaringen met ons te delen. En daarmee met heel Son en Breugel. Waar gebeurd, verzekert hij ons. Dichtbij, ook met dames uit het dorp. Herkennen mag. Maar vrees niet, iedereen blijft anoniem. Ook hijzelf.
Zijn pseudoniem: Dennis Deter.
Deze volgende aflevering ontmoet Dennis voor de tweede keer een dame met een hele trukendoos vol verleidingstactieken. Haar eerste truc was mislukt; ze schakelt nu een tandje bij.
Ida: truc II
Ida heeft al een paar vruchteloze pogingen gedaan om mij mee te krijgen op een reisje naar verre landen. Op háár kosten nota bene. Na onze eerste ontmoeting tweemaal Costa Rica, eenmaal Guatemala en nu weer Suriname. Met een hoopvol aanstekelijk enthousiasme toont ze haar vakantiefoto's. Ze weet overigens dat mijn vakantiebudget heel wat bescheidener is dan het hare.
Na de truc met het boek, zet ze een zwoel muziekje op en pakt haar vakantie- fotoboek erbij.
Ida: ik doe altijd last minute. Dat reisje Suriname waar ik je gisteren over mailde, bijvoorbeeld. Twee weken, voor twee personen. Maar 379 euro!
Ik: heb je dan al een reisgenoot gevonden?
Ida: nee, maar ik heb die prijs onthouden. Met twee is alles leuker.
Ik: als het goed is wel, ja.
Ida: vakantie, koken, eten, seks. Ik lust er wel pap van.
Ik: eet je veel pap?
Ida: je weet best wat ik bedoel, boef. Maar alleen lukt het me ook best hoor. Kijk maar eens in mijn nachtkastje. Welke cupmaat denk je trouwens dat ik heb?
Ik: euuhhhhh, C?
Ida: (trots) F. Ze staan nog mooi overeind he?
Ik: kan ik niet zien met die BH ervoor. Er zou zomaar een matras onder kunnen liggen.
Ida: ik spoel ze elke ochtend met ijskoud water. Heeft mijn oma me verteld toen ik veertien was, toen liep ik al met zo'n kast (maakt een weids gebaar)
Ik: deed ik ook wel eens maar bij mij was het effect omgekeerd.
Ida: kan ik niet zien met die gulp dicht.
Het gesprek blijft op dit niveau hangen maar voor fysieke plannen ontbreekt bij mij de chemie. De grond werd me toch te heet onder de voeten, en na dit voorval heb ik haar niet meer ontmoet.
En haar boek? Als ik ooit eens een keer richting Ida rijd, neem ik het mee. In een plastic zak. Echt waar. Beloofd.
Dennis
De volgende aflevering kan Dennis met klem ontraden aan fijngevoelige types die vinden dat een man altijd respect moet tonen als het over vrouwen gaat.