Dennis Deter
Vroeger de kermis, daarna de kroeg en inmiddels de datingsite. Dé plek om op zoek te gaan naar je levenspartner. Niks om mee te koop te lopen als je daarop bezig bent, was de opvatting toen dat fenomeen ruim tien jaar geleden de kop opstak. De schaamte voorbij, is het niet meer weg te denken en ook jongeren maken er massaal gebruik van.
Een ervaringsdeskundige was bereid om zijn avonturen met ons te delen. Waar gebeurd, verzekert hij ons. Dichtbij, ook met dames uit Son en Breugel. Herkennen mag. Maar vrees niet, iedereen blijft anoniem. Zijn pseudoniem: Dennis Deter.
In de vorige aflevering ontmoette Dennis een echte drama-queen. Na een paar weken de kat uit de boom kijken kapte hij ermee. Nou ja, met iets wat eigenlijk nooit begonnen was.
Leontien: het zweepje
Toen ik Leontien gezegd had dat ik niet met haar verder wilde, viel er een stuk spanning van me af en ik kon wat relaxter met haar omgaan. Ze was danig geschrokken van mijn actie en deed haar best om te luisteren, en niet overal een drama van te maken. Het hield onze vriendschap in stand maar ik liet me niet vermurwen tot méér.
Na een korte afkickperiode nam ze de draad van het daten weer op en hield me op de hoogte van haar contacten.
Een van hen was Robbert, een hoge pief in omroepland. Zag er absoluut goed uit, was humoristisch, en zag Leontien helemaal zitten. Op het eerste gezicht een kansrijke match.
Maar met Robbert was één probleem. Hij wilde Leontien's slaafje zijn.
Van de ene kant vond ze dat best spannend. Op de mail kroop hij voor haar, zij schoffeerde hem en hij genoot ervan. Leontien gunde mij een blik in hun correspondentie en we kregen een stuip.
Robbert drong erg aan op een ontmoeting. Op zijn manier dan: hij sméékte erom."Maar ik heb geen keldertje" gierde Leontien. Van het lachen, en ook wel een beetje van de zenuwen. Wat moest ze met zo'n vent?
Haar andere contacten van dat moment konden haar niet zo boeien, en steeds stond Robbert weer bovenaan haar mailtjes en chats. Hij leek helemaal geobsedeerd maar hij liet Leontien ook niet helemaal onberoerd. De inspiratie voor mijn plaagduivels plannetje kwam als vanzelf.
Tientallen jaren geleden moet het al geweest zijn, dat mijn broer een kitsch- souvenir meenam uit Spanje. Het was een zweep. Niet zomaar een paardenzweepje, maar een paarsachtig geverfd stuk gevlochten leer dat echt kon knallen en gegarandeerd pijnlijke plekken kon veroorzaken.
De rest was kinderspel. Ik stofte het wapen af, verpakte het met een flesje wijn in cadeaupapier en ging bij Leontien op de koffie. Vooraf had ik haar laten weten dat ik iets 'prikkelends' voor haar zou meenemen. Ze bewoog hemel en aarde om er achter te komen. Had ik al verteld dat ze nieuwsgierig was?
Leontien griste het pakketje uit mijn handen en stond te stuiteren van de spanning. Bij het uitpakken bleef er geen stukje van het papier heel.
Wie Leontien niet kent en haar extreme uitspattingen van emotie hoort, zal geneigd zijn om direct 112 te bellen met de boodschap "Politie! Brandweer! Ambulance! Ik weet niet wat er aan de hand is, ik durf niet te gaan kijken, maar het gebeurt hiernaast en het is heel erg!"
De buren waren echt wel wat van Leontien gewend, maar toen ze het op een gillen zette stormden ze toch naar binnen.
Ik had tranen van het lachen en ze zagen dat het goed was.
Dennis
In de volgende aflevering ontmoet Dennis Ginny, een vrouw die dezelfde valkuil bleek te hebben als Dennis zelf. Ze kon een onweerstaanbaar profiel neerzetten.