Home Zweet Home

'Pop, mag je bijna naar het schooltje toe?'
'Neej, ikke nie sjooltje toe mama..'
antwoordde ze met een grote glimlach op haar gezicht.

Vrijdag mag ze.
Dan gaat de jongste van Huize Weltevree naar de peuterspeelzaal.
'Leuk.' zei ik met een verbeten gezicht.

Ik heb me voorgenomen dat ik haar weg ga brengen zonder al te veel bombarie en dat ik dan thuis wel in tranen uitbarst.
Ik vind het namelijk best wel wat.
Uit ervaring weet ik namelijk dat het vanaf dan heel snel gaat.
Zo cliché, maar zó waar!

Neem de oudste bijvoorbeeld.
Gisteren verschoonde ik zijn luier en volgende week maandag wordt hij 8.
(Bij wijze van spreken hè, want hij is natuurlijk al langer zindelijk dan vandaag.)

Maar het is goed, ze gaat haar horizon verbreden.
Ze gaat verder kijken dan het speelgoed wat ze thuis heeft.
En ze zal andere speelkameraadjes krijgen.
Mama kún je natuurlijk onder schilderen met vingerverf, maar verven op een leeftijdgenootje is natuurlijk leuker.

Wat ik met mijn vrije tijd ga doen?
Oh, al lang ingevuld.
Iedere dinsdag- en vrijdagochtend ga ik poetsen, de was doen en de boodschappen in huis halen.
Of koffie drinken bij vriendinnen.

Of we ruimen de laatste kamer in huis leeg en maken er nog een kinderkamer van ....
Nee, die optie is uitgesloten.
Toch?