Eddy Traas, links en Will Joosten, rechts.
Eddy Traas, links en Will Joosten, rechts. Foto:

In het spoor van Dakar

Het is een wonderbaarlijke mengeling van weersveranderingen geweest tijdens deze Dakar.
De eerste dagen moesten er etappen worden ingekort vanwege de enorme regenval.
Ton van Genugten schetst op 13 januari: "Het gaat wel van het ene uiterste naar het andere. Een paar dagen geleden werden etappes ingekort omdat het stortregende, nu omdat het te heet is. De 50 graden Celsius hebben we vandaag wel gehaald."

Door Désireé Brugmans

Op 14 januari uit het logboek van de heren van We4Dakar: "Vanmorgen naar de start gereden, maar we konden de route niet meer op. Dan maar 13 kilometer rijden om niet te hoeven lopen. Een ritje door ruw begroeid terrein met doorn struiken en cactussen. We konden niet echt iets moois zien, dus zijn maar verder gegaan.
Even later een klapband. Misschien toch door toch een doorn.
Dicht bij de finish hebben we een plek gevonden. Even de auto verzetten en ja hoor, weer een kapotte band.
Nadat we die ook gewisseld hadden, eerst maar eens wat foto's wezen maken en nu op zoek maar twee andere banden."

De afgelopen weken hebben we Will Joosten en Eddy Traas van We4Dakar mogen volgen als, waarschijnlijk, de grootste fans van Le Dakar. In het spoor van Dakar is beschreven hoe zij hun dagen doorbrachten en wat zij tegen kwamen onderweg.

Hoe is het onze mannen vergaan?
Tijd voor een diepte-interview.
Will vertelt: "Afgelopen zaterdag zijn we aangekomen in Rosario . Nou eens even goed feesten en dan een hele dag slapen!"

Hoe hebben jullie zelf deze Dakar ervaren in vergelijking met andere jaren?
Uit twee monden tegelijk: "Nat!"

Wat is het mooiste, leukste dat jullie hebben meegemaakt?
Eddy: "Voor mij was het een mooi ervaring om over de proef te rijden waar we eigenlijk niet op hoorden. We werden doorgelaten door de politie!"
Will: "Het feit dat we de grens van Bolivia zijn over geweest zonder ook maar één stempel en dat we ook weer terug konden. Ze begrepen daar niet hoe het kon dat we geen stempels hadden. Er werd vervolgens bij de grens rondgebeld. "We hebben hier een auto met op de deur het nummer we4". Dat kende natuurlijk niemand! Op den duur hebben ze ons maar door gelaten."

Unox is toch wel als een rode draad door deze trip gegaan. Worden zij volgend jaar jullie hoofdsponsor?
Will: "Van Unox hebben we nog geen reactie. We hebben ze ooit gevraagd en toen was het niet hun ding. Eigenlijk gek, want ik denk dat door de Dakar deelnemers meer Unox wordt gegeten dan door schaatsers!"

Wat zou je volgend jaar anders doen?
Will: "We willen dan gaan proberen om nog sneller op het internet te komen, maar tijd en verbinding op de route spelen ons parten."

Wat is zeker voor herhaling vatbaar?
"De Dakar is zeker voor herhaling vatbaar. Dat is het altijd! We hebben ondertussen ook al weer meer teams die ons willen sponsoren. Dus dat is mooi!"

Is de kans dat jullie volgend jaar als deelnemer mee kunnen doen toegenomen of blijft het een levenslange droom?
"Eerst zijn we nog volop bezig met de foto's en video's van dit jaar. Die willen we ook nog op internet gaan zetten.
Volgend jaar gaan we eerst even rustig afwachten totdat het bekend is waar ze gaan rijden.
Deelnemen blijft toch te duur voor ons en tja, wie gaat dit werk anders doen?"

Wie vinden jullie de pechvogel van deze Dakar?
Eddy; "Martin van den Brink. Het feit dat de auto de eerste dag, voordat de rally voor hun begint, al af brandt. En dat terwijl de kansen op het podium er in zaten."
Will: "Het Riwald Team met Gert huzink in Juluy. We hebben bij ze gestaan toen de motorsteun kapot was. Ook was het motorblok scheef en de waterleiding op 4000 meter kapot. Toch zijn ze toen verder gegaan.
Na vier dagen kwamen we ze weer tegen. We hebben ze een stoel en een bed gegeven totdat de hulp was gearriveerd. Vijf uur later konen ze de proef afmaken en blijven gewoon doorrijden.
Dan een dag voor het einde van de rally, brandt hun truck af!"

Wanneer zijn jullie weer thuis en met wat voor gevoel ga je naar huis?
"Woensdag komen we aan op Schiphol. Ik kom met een tevreden gevoel thuis We hebben weer veel gezien en meegemaakt", zegt Will.
Eddy voegt toe dat het ondanks alles, toch nog weer een mooie Dakar is geweest.

Wat is het eerste wat je thuis weer gaat doen en wat heb je het meeste gemist in de afgelopen weken?
Eddy zegt heel nuchter: "Ik ga weer werken. Mijn bed heb ik het meeste gemist."
Will wil graag nog even nagenieten. "Het eerste dat ik thuis weer ga doen is denk ik gezellig eten en ook eens goed douchen. Daarna lekker op de bank liggen met mijn vrouw Lilian, want die heb ik wel gemist."

De Dakar is afgelopen. Een aantal ploegen zijn zelfs al uit Buenos Aires vertrokken.
De mannen hebben het zwembad bij hun hotel helemaal voor zichzelf. Vanuit een luxe positie in de ligstoel, groeten Will en Eddy de lezers van DeMooiSonenBreugelkrant.

Wat zouden jullie nog aan de mensen in Son en Breugel willen laten weten?
Eddy: " Voor de mensen in Son en Breugel: Gefeliciteerd met de overwinning van jullie Gerard!"
Will: "De groetjes voor de hele familie in Son en Breugel en ook aan ons pap en mam in Helmond. En mensen in Son en Breugel; ga er eens op uit en bezoek Groede maar een keer!"

Mannen bedankt voor jullie prachtige beelden dit jaar en hopelijk tot volgend jaar!