Dennis Deter

Vroeger de kermis, daarna de kroeg en inmiddels de datingsite. Dé plek om op zoek te gaan naar je levenspartner. Niks om mee te koop te lopen als je daarop bezig bent, was de opvatting toen dat fenomeen ruim tien jaar geleden de kop opstak. De schaamte voorbij, is het niet meer weg te denken en ook jongeren maken er massaal gebruik van.
Een ervaringsdeskundige was bereid om zijn avonturen met ons te delen. Waar gebeurd, verzekert hij ons. Dichtbij, ook met dames uit Son en Breugel. Herkennen mag. Maar vrees niet, iedereen blijft anoniem. Zijn pseudoniem: Dennis Deter.

Ginny: eerst die vent eruit
Ik heb een zwak voor vrouwen die zo mooi kunnen schrijven dat ze je helemaal meevoeren met hun pen. Conny Palmen lukte het niet, Heleen van Rooijen evenmin, Ginny kreeg het voor elkaar. Ze wist niet alleen de vele belevenissen in haar kleurrijke leven (waarin o.a. drie huwelijken, en met veel van haar vrienden had ze wel iets gehad) met de pen meesterlijk te schilderen, ook haar dromen, die ze zich vaak tot in details wist te herinneren.
Ammehoela, zal je wellicht denken. Als de rest al niet is verzonnen, zal ze die dromen dan toch zeker wel uit haar duim gezogen hebben? Ik geloofde ze wél, maar eerlijk gezegd vond ik dat helemaal niet zo belangrijk. Haar mailtjes, soms voorzien van korte verhalen die ze in de loop van haar leven had neergeschreven, boeiden mij en maakten me nieuwsgierig naar de vrouw die haar gedachten, indrukken en belevenissen zo prachtig wist te verwoorden.

Een van die belevenissen was hoogst actueel. Pjotr, een typische man met wie ze ruim drie jaar een knipperlichtrelatie had gehad. Hij had maar één tand in zijn mond ("uit principe want hij had bij de boeddhisten geleerd dat je daar niets aan moet doen"), en was zwaar alcoholist. Maar ze wist zich geen raad met hem, hij zat in haar hart. Én in haar ziel. Ginny maakte een onderscheid tussen die laatste twee.
Ze had hem kort voor ons contact buiten gezet. "NOOIT MEER EEN ALCOHOLIST" schreef ze toen in hoofdletters.

Tijdens onze mailsessies liet ze hem weer toe in haar leven want hij had het zijne gebeterd en raakte geen druppel meer aan.
Ik vind mijzelf vrij naïef maar dit lag er wel erg dik bovenop. Toen ze na een paar weken mailde "hij drinkt niet zo veel meer als eerst" wist ik het al. Hij raakte toch geen druppel meer aan? Twee maanden later, na het zoveelste exces, zette ze hem opnieuw buiten.
Ze probeerde Pjotr uit haar hoofd te zetten met een korte retraite in een hotelletje in Arcen. Ook niet naast de deur, maar we zagen daarin toch een mooie aanleiding voor een date.

Ginny leek als twee druppels water op het fotootje op de datingsite. Niet echt knap, maar lelijk was ze absoluut niet, het geheel was meer dan de som der delen. Ze was sober gekleed en opgemaakt en ze had stijl, een vrouwelijke uitstraling, een radio- stem met het mooiste ABN, een goed figuur, en liep kaarsrecht en heupwiegend, een voor mij gevaarlijk aantrekkelijke combinatie. Ze glimlachte als de Mona Lisa, wat haar iets sereens gaf.
Op het terras van het café liet ze fotootjes zien van haar kinderen. Twee van haar zoon, tijdens én na diens verslaving aan harddrugs. Ook dat was indrukwekkend. We gingen naar, jawel, Oirschot. Bij 'mijn' Italiaan ging het gesprek aangenaam verder.

Op een gegeven moment voelde ik dat ze mijn blik zocht. Ik ontweek de hare.
Want, al ben ik niet hoog- sensitief, ik voelde nog steeds de aanwezigheid van Pjotr. Daar was geen plaats voor mij. We lieten het bij een formele afscheidszoen en daar bleef het bij, geen nieuwe afspraak. Ik zag de vragen in haar ogen maar ging hier echt niet aan beginnen. Eerst die vent eruit.

Eenmaal thuis aangekomen na onze eerste ontmoeting, stuurde Ginny me een melancholiek mailtje, positief, maar waarin ook teleurstelling doorschemerde. Daarin stond een passage die ik meteen in mijn dating- profiel zette. Als hij je bekend voorkomt, is dát dus de reden. "Je was (bent) een verademing; een gewone, aardige, warme, geïnteresseerde man, die kan luisteren, maar ook kan vertellen. Ik heb echt genoten van onze middag en halve avond samen. Als je ooit in de buurt bent, ben je welkom."
Ik was er best een beetje trots op maar in mijn ijver om niet narcistisch te lijken, gaf ik er in mijn profiel toch nog een 'negatieve' draai aan. "Zucht … klinkt bijna sáái …". Op dat moment kon ik niet vermoeden, dat dit laatste een profetische betekenis zou krijgen. Maar daarover later méér.

Dennis

In de volgende aflevering beschrijft Dennis opnieuw een verrassende ontmoeting met een vrouw die weet hoe je kunt opvallen tussen al die duizenden profielen op de datingsite. En live ook nog eens een flinke vonk teweeg brengt.