Thomas Rau inspireert
maar geeft geen duidelijkheid
Op donderdag 20 oktober was er een inspiratieavond over het MFA op het gemeentehuis van Son en Breugel. Op deze avond kon kennis gemaakt worden met Thomas Rau, architect van het MFA en een architect met een boodschap, zo konden we vorige week in deze uitgave lezen.
Door: Gertie van Beuningen
In een redelijk gevulde raadszaal maar gezien het onderwerp een tegenvallende opkomst, konden de aanwezigen kennis maken met Thomas Rau. Dit betekende in de praktijk een klein half uur luisteren naar Rau en zijn denkwijze over het bouwen in de huidige tijd. Rau is een groot voorstander van hergebruik. Bestaande gebouwen zijn in de ogen van Rau materiaalbanken en kunnen, nee moeten zelf bij afbraak de grondstoffen leveren voor nieuwbouw. Want, zo leert hij de aanwezigen, alles is eindig, dus ook onze grondstoffen maar ook de levensduur van een gebouw. Met dit gegeven moet je dus rekening houden als je gaat bouwen, is het betoog van Rau.
Een verhaal dat ook bij het aanwezige publiek logisch klinkt en ook met praktische voorbeelden onderbouwd wordt door Rau. Want het nieuwe MFA moet gebouwd worden met zo veel als mogelijk hergebruikte materialen. Volgens Rau zijn alle gebouwen die wij zien namelijk banken van grondstof voor nieuw te bouwen gebouwen.
En dat klopt natuurlijk zelfs in ons eigen dorp is dat zichtbaar. Een gebouw wordt gesloopt en een nieuw gebouw ontstaat op dezelfde plek met alleen maar nieuw materiaal en dus nieuw gewonnen grondstoffen uit de voorraad die eindig is!
Architect Rau past helemaal in het beeld dat de gemeente voor ogen staat namelijk "duurzaamheid". Natuurlijk is het dan wel wrang dat er straks een nieuw gebouw ontstaat met voor een groot gedeelte hergebruikt materiaal, waarschijnlijk niet uit ons dorp terwijl er een gebouw naast staat dat misschien volgens de visie van de architect een bank van bouwmateriaal is.
Ondanks dit staat het verhaal van Rau als een huis. Wat minder staat is het tweede gedeelte van zijn verhaal, de invulling van de MFA. Het blijkt namelijk dat er nog veel vragen zijn voor de architect, zoals wie gaan er nu uiteindelijk gebruikt maken van het gebouw, wie gaat welke ruimte met wie delen, ontstaat er straks een gebouw van drie verdiepingen of een van twee. Ook het nieuwe geplande theater is niet direct een verbetering. Het krijgt waarschijnlijk 50 zitplaatsen meer dan het huidige Vestzaktheater maar zal niet voorzien zijn van een inrichting die een theater een theater maakt. De vloer waarop de stoelen staan zal vlak zijn en de stoelen zullen los staan. Ook wat de technische mogelijkheden betreft zal er geen echt theater ontstaan. Het MFA krijgt een centrale hal die het gebouw doormidden splijt, met een "hoofdingang" en een "achteringang".
Als mogelijke gebruikers worden het CMD, Vestzaktheater en de Harmonie genoemd. Met mogelijke andere gebruikers is men nog in gesprek, waarvan er al een aantal aangegeven hebben om praktische en financiële redenen geen gebruik te gaan maken van het nieuwe MFA.
Rau roept de aanwezigen op om mee te denken over de invulling van een MFA want niks ligt vast, wat hem betreft, en dus liggen er kansen voor de inwoners van Son en Breugel.
De avond heeft geen duidelijk beeld gegeven van hoe de MFA er nu uit komt te zien en ook niet over wie er gebruik van gaan maken, waarschijnlijk was dit ook niet de insteek van de avond. Wat betreft de inspiratie (bezieling) deze is wel duidelijk geworden als het over Thomas Rau gaat. Het is een gedreven architect die begrijpt dat wij op een eindige wereld leven en hij er in zijn vak alles aan zal doen om dit einde zo lang als mogelijk uit te stellen. Bij het publiek in de raadszaal, een groot gedeelte politiek belast, leefde misschien wel de wens dat Rau de bouw van het MFA geheel in die lijn ook zo lang als mogelijk zal uitstellen.
Gaat er bij u een lampje branden?
Een kerkplein waar het licht altijd aanblijft.
Dat was het oorspronkelijke doel.
Een meerderheid in de raad heeft besloten dat bovenstaand doel bereikt moet worden door een nieuwe multifunctionele accomodatie te bouwen.
So far, so good, zou je denken.
Jammer dat er voor deze MFA geen gebruikers gevonden kunnen worden behalve de bieb,de harmonie ,het CMD en het Vestzaktheater.
Andere eventuele gebruikers hebben nl al een onderkomen dat in hun behoeften voorziet en zien het niet zitten om straks een huurverhoging of een verhuizing voor hun kiezen te krijgen.
De 4 partijen die wel gebruik gaan maken worden gesubsidieerd door de gemeente, vestzak broekzak dus.
En met uitzondering van het theater zijn dit bepaald geen partijen die het licht zullen laten branden.
wie draait er voor de kosten van dit semi kantoorgebouw op?
U en ik!!!
Ondertussen is er ook een heftige flirt gaande tussen de colleges van ons dorp en die van Nuenen.
Om tot een huwelijk te komen ,moeten wij wel een hele grote bruidsschat meenemen.
Ondertussen heeft de meerderheid van de raad in Son en Breugel ingestemd met de bouw van dit nieuwe MFA ( in Nuenen hebben we er al een ( t klooster) dat in zwaar weer verkeert), en ook ingestemd met de renovatie van het gemeentehuis ,terwijl we na een fusie waarschijnlijk best kunnen samenwonen in het Nuenense huis.
En diezelfde meerderheid in onze raad ziet dit as huwelijk wel zitten...........
Het zou verstandig zijn deze geldverslindende projecten in de ijskast te zetten tot duidelijk is waartoe de vrijage gaat leiden.
Triest dit grote potverteren.
Uiteindelijk zijn diegenen die hulp behoeven hiervan de dupe.
Men verschuilt zich hier in de gemeente nl achter landelijk beleid als er gevraagd wordt om meer geld vrij te maken voor deze mensen( weet u nog? Het artikel over een patientenstop bij de thuiszorgorganisaties?).maar de prioriteit ligt blijkbaar bij stenen en niet bij mensen.
Wij zijn zeer benieuwd of u nog ergens lichtpuntjes ziet en kunt doen schijnen zodat u samen met ons de overige raadsleden en het college van dit dwaalspoor af kunnen helpen.
Groetjes,
Helga Helders, raadslid DorpsVISIE