Afbeelding
Foto: Adrie Neervoort

Als het vuur gedoofd is…of juist niet?

Afscheid tegen wil en dank
Jan van Lieshout nam na 22 jaar als vrijwillige brandweerman afscheid van zijn misschien wel grootste serieuze hobby. Net als Jan Basten die na 18 jaar ook zijn brandweer verliet, waren hun vaders hen als brandweermannen al voorgegaan. Nu stopt de familielijn van Lieshout en Basten bij de vrijwillige brandweer als actieve brandweerman in Son en Breugel. Op 28 januari jl. werd hun afscheid gevierd. Een receptie met een lach en een traan schreven we.

Door: Arjen Strik

Landelijke veranderingen
Sinds 2011 vonden er veel veranderingen bij de brandweer plaats. Zo ging de brandweer van de gemeente over in grotere veiligheidsregio's, werd er bezuinigd en kwamen er experimenten zoals de mogelijkheid om met minder dan zes mensen op een wagen uit te rukken. Door de regionalisering rukken korpsen niet meer alleen uit voor de eigen gemeente maar voor de hele regio. Voor veel vrijwilligers is dit niet meer op te brengen.

Onvrede met de ontwikkelingen
Uit een onderzoek van Een Vandaag en RTV NH uit 2016 onder ca. 2000 brandweerlieden van de noord hollandse brandweer, blijkt dat veel brandweervrijwilligers ontevreden zijn over de keuzes van de leiding. Zij vinden dat er te veel van hen gevraagd wordt omdat ze ingezet worden als ware zij beroeps. Wie kritiek geeft wordt daar op afgerekend, deelnemers gebruiken regelmatig het woord 'angstcultuur'. Ze ervaren veel bureaucratie, een te grote managementlaag en een kloof tussen werkvloer en top. Afgelopen jaren stapten er landelijk al veel vrijwilligers op. De MooiSonenBreugelkrant spreekt met onze onlangs vertrokken spuitgasten Jan Basten en Jan van Lieshout en vragen of ze zich herkennen in dit onderzoek.

Hulpverleners in hart en nieren?
Jan en Jan hebben even snel oogcontact en vullen elkaar in het gesprek naadloos aan. "Natuurlijk herkennen we ons in dat onderzoek, maar we willen geen verhaal waar we de brandweer afvallen, we maken ons wel zorgen. We zijn nog steeds brandweerman in hart en nieren. We hebben met opgeheven hoofd onlangs waardig afscheid genomen. Maar er zijn inderdaad ontwikkelingen zoals bezuinigingen en schaalvergroting die ons met pijn in hart hebben doen besluiten te stoppen. We zijn beiden vanaf jongs af en aan opgegroeid met de brandweer. Jan van Lieshout vertelt dat hij de derde generatie is en nog met zijn vader op de bok gezeten heeft. "Door de 'Brandweer Vereniging' werd ik als klein menneke al bepaald bij de brandweer; Carnaval, Sinterklaas, paaseieren, fietstochten en jaarfeesten. Als kind was ik al brandweerman." Jan Basten valt hem bij. " Mijn ouders hadden al vier dochters, toen mijn moeder van mij lag te bevallen plaatste het corps een ooievaar met brandweerhelm op het dak. Dat deed de vroedvrouw naar buiten rennen terwijl ze aangaf 'het kind is nog niet geboren hoor en we weten ook niet of het een jongen is', maar nog ongeboren leek ik al voorbestemd en had ik al een helm op."

Wat is er veranderd?
Ze vertellen met pijn in hun hart. "Tot 2013 maakten we als brandweercorps deel uit van de gemeente Son en Breugel. Er waren korte lijnen en er was oog voor de medewerkers. Door een landelijke reorganisatie ontstonden er 25 veiligheidsregio's. We maken nu deel uit van de Veiligheids Regio Brabant Zuid Oost. Dit zijn 21 gemeenten rondom en Eindhoven. Er zou weinig veranderen, werd ons toen gezegd. Maar dat bleek niet het geval. Al snel moest er bezuinigd worden, 14 miljoen. Er moest één bluswagen ingeleverd worden per corps en het kon met vier mensen minder. We hadden eerst twee bluswagens. Je loopt met een pieper op zak en na oproep moet je binnen 4,5 minuut in 'vol ornaat' op de kazerne staan. We werden veel vaker opgeroepen bij andere corpsen. Voor ons als ondernemer werd dit lastig, stel je voor je ben je bent bij klanten, die veranderen ook in de loop der jaren, het begrip wordt minder als je alles uit je handen laat vallen en zegt 'duty calls'. In de praktijk bleek de limiet van de eerste wagen voor ons vaak niet te halen. Voorheen gingen we vaak met de tweede wagen mee binnen 7,5 minuut. Maar die is wegbezuinigd. Voor ons betekende dit in de praktijk, weinig echte actie en dat we alleen echt actief waren bij oefeningen of scholing. Gaande weg kwamen we er achter dat de lol er af was, vandaar ons besluit te stoppen.

Homage aan hun vrouwen.
Ze sluiten hun verhaal af en benadrukken dat ze toch een geweldige tijd hebben gehad bij de brandweer in een hechte band met collega's. Sommigen werden echte kameraden. We hadden het voor geen goud willen missen en zijn dankbaar dat we ons zo hebben kunnen ontwikkelen. Ze blijven nog betrokken door zich actief in te zetten voor de Brandweer Vereniging. Bij deze willen ze hun echtgenotes nog bedanken. Zonder hun steun was onze inzet voor de brandweer niet mogelijk geweest. Ze vingen onze kinderen op, leefden met ons mee en stonden voor ons klaar. "Bedankt Judith Basten en Monique van Lieshout, jullie zijn onovertrefbaar. Ons hart brand voor jullie."


Ben jij een mediawijze ouder?

Na de drukbezochte thema avonden rond het coachen van kinderen in 2016 besloot Bibliotheek Dommeldal te starten met een nieuwe serie, van 4 lezingen. Met nieuwe onderwerpen, maar hetzelfde thema: het coachen van kinderen. Bedoeld voor ouders (en professionals), die zich meer willen verdiepen in de ontwikkeling van hun / het kind.
De eerste avond is gepland op donderdagavond 9 februari, van 20.00-22.00u in de Bibliotheek aan de Airbornestraat. Het onderwerp is: Mediawijsheid.

Ben jij een mediawijze vader of moeder?
Ken je dat: iemand heeft een foto van jouw kind online gezet, op de Facebookpagina van de zwemschool of van het kinderdagverblijf. Wat moet je daarmee? Of: moet jouw kind in groep 7 wel of niet een mobiel?
Of: Hoe krijg jij je kind zover dat hij wat minder op de tablet speelt en wat meer leest, of buiten speelt?

Femke Wetzer is oud-leerkracht en gecertificeerd mediacoach. Daarnaast is ze moeder van een zoon van zes. Vanuit haar passie voor onderwijsvernieuwing en innovatie, werkt ze in haar eigen praktijk Femnomenaal, in Son & Breugel Zij helpt daar leerkrachten en ouders, bij onderwijszaken, media-opvoeding en werkgerelateerde problematiek.
Tijdens deze eerste thema-avond gaat Femke in op de mogelijkheden èn de gevaren van digitale media. Er is veel ruimte voor interactie, voor praktijkvoorbeelden en inspirerende werkvormen. Je gaat naar huis als mediawijze ouder, vol van ideeën en tips voor mediawijze kinderen.
De avond is bedoeld voor ouders met kinderen van 2- 12 jaar, maar natuurlijk zijn ook professionals welkom.
Meer informatie en kaartjes, vind je op de website van Bibliotheek Dommeldal en in de persoonlijke blog en Facebookpagina van Femke Wetzer.

Noteer vast de data en onderwerpen van de volgende avonden in deze serie:
9 maart, over tieners en huiswerk; 6 april over ontwikkeling bij hoogbegaafde kinderen; en op 20 april over leer- en gedragsproblemen, met een aanpak vanuit de basis.