Handbiker Gerard van den Elsen over ZIJN Battle
Afgelopen 22 juni is de Hand Bike Battle in Oostenrijk gehouden waar Gerard van den Elsen uit Son en Breugel aan deelgenomen heeft. Een tijd terug heb ik een gesprek met hem gehad over deelname aan deze Battle. Per handbike de klim volbrengen naar de tolpoort naar de Kaunertaler Gletscher over een afstand van 21 kilometer.
Door: Hennie van Hagen
Vanuit Blixembosch deden 7 deelnemers mee , waarvan er 6 deelnamen zonder elektrische ondersteuning en een met . Gerard zat op dat moment zowel fysiek als geestelijk totaal in de put. Zijn vele operaties aan zijn been , zijn brace die bijna 24 uur per dag gedragen moest worden en de pijn , brachten hem in een totaal sociaal isolement. Op advies van zijn fysiotherapeut, besloot hij deel te nemen aan deze Battle , om de strijd met zichzelf aan te gaan. Na veel trainingen en hulp bracht hij deze loodzware Battle tot een goed einde. Een tocht met veel haarspeldbochten ( 12 )! ) en stijgingspercentages van gemiddeld 9% en een uitschieter van 15%. En hoge temperaturen van 34-35 graden. Met steun van zijn Buddy Henk en samen met zijn trainingsmaatje Ingrid Melis en teamleden van Libra Bikers , redde hij het. Na een gemiddelde snelheid van 6.1 km en na 4 uur en 17 minuten zwoegen zat het er op. Voor mij een reden om hem nog eens te bezoeken om te kijken hoe hij nu er voor staat en omgaat met zijn handicap.
Zoveel tegenslagen
En ik zag een totaal ander mens dan voorheen… Deze tocht heeft ontzettend veel teweeg gebracht en hij is er als een sterker mens uitgekomen. De weg er naar toe was zwaar en de aankomst brachten vele emoties . Hij kan het gevoel niet omschrijven …na zoveel tegenslagen heeft het handbiken, maar vooral deze tocht , hem uit zijn isolement getrokken. Het is een overwinning en geeft hem het gevoel weer in de maatschappij te staan en is voor hem een teken dat hij meer kan dan alleen bij de pakken neer zitten. Hij wil ook een voorbeeld zijn voor anderen , die met een handicap leven en laten zien dat er altijd licht in de tunnel schijnt , hoe klein ook. Met ook als grote steun zijn vrouw Anita en zijn kinderen Davy en Sharon. Ondanks toch weer slecht bericht van de orthopeed gaat hij er met optimisme tegenaan. Wederom is geconstateerd dat zijn prothese los laat in zijn been. De artsen staan voor een raadsel hoe dat komt. Waarschijnlijk stoot zijn lichaam het af. Met als optie ; Nieuwe prothese , been vastzetten of zelfs amputatie. Maar hij vertelt dat hij dit slechte nieuws anders benadert , sterker en er beter mee om gaat…en het hem er niet van houdt om volgend jaar weer deel te nemen aan deze Battle. Alleen moet dat op individuele basis omdat door Blixsembosch en Libra er elk jaar andere mensen hier voor worden geselecteerd . Maar bij leven en welzijn zegt hij…niemand houdt mij tegen , ik ga de strijd weer aan..kijk er naar uit en ga er voor. Het team van DeMooiSonenBreugelKrant wensen je veel sterkte en succes.
