Cor van Hoof, de mens achter onderwijsvernieuwing Emilius
Op 23 februari neemt Cor van Hoof na ruim 42 jaar officieel afscheid als adjunct-directeur van de Emiliusschool. De afgelopen maanden is Cor druk bezig geweest een boek te schrijven over de passie voor zijn werk en uit liefde voor de mensen met wie hij 42 jaar heeft gewerkt. Het boek 'De mensen van Emilius', geeft een beeld van 60 jaar specialistisch onderwijs in woord en beeld in Son en Breugel en wordt overhandigd tijdens zijn afscheidsreceptie op 23 februari aan Burgemeester Hans Gaillard.
Door: Arjen Strik
Foto: Wil Feijen
Een bevlogen onderwijsvernieuwer die een pluim verdient
John van Dijen, directeur-bestuurder: "De Emiliusschool heeft veel te danken aan Cor van Hoof. Hij begon als onderwijzer en heeft zich ontwikkeld tot een specialist met betrekking tot kinderen met zeer ernstige verstandelijke en meervoudige beperkingen. Daar plukken wij en de kinderen tot op de dag van vandaag nog de vruchten van. In die 42 jaar kwamen er onder zijn bevlogen leiding vele visiedocumenten en praktische handleidingen tot stand. Cor was de onderwijsontwikkelaar 'pur sang', een gepassioneerd mens, altijd op zoek naar de ontwikkeling van het beperkte kind. We kregen als school door zijn inzet en deskundigheid nationale en internationale faam." (Vrij vertaald naar zijn voorwoord in het nieuwe boek).
Ik wist, hier ga ik nooit meer weg
We worden door Cor van Hoof ontvangen in zijn mooie woning met uitzicht over de dommelvallei. Op tafel heeft hij al wat documenten liggen ter voorbereiding op het interview. Vertel eens over je loopbaan, vraag ik. Cor begint aarzelend maar zit al gauw in zijn rol. "Tijdens de Pedagogische Academie liep ik een keuzestage bij de Sint Emiliusschool. Ik werd meteen geraakt door het bijzondere karakter van de doelgroep en de symbiose met en de bevlogenheid van de medewerkers. Toen ik klaar was met mijn studie werd ik geattendeerd op een vacature bij Emillius. Ik solliciteerde, werd aangenomen en wist gevoelsmatig dat ik er nooit meer weg zou gaan." Zo leerde hij de school van binnenuit kennen door de vele rollen en functies die hij vervulde.
Ieder kind heeft recht op onderwijs
Zijn grote drijfveer was dat 'ieder kind', ongeacht de ernst en aard van de beperkingen, recht heeft op onderwijs. Toen hij begon, eind zeventiger jaren, richtte de school zich op speciaal onderwijs voor verstandelijke gehandicapten met lichamelijke beperkingen. Maar een grote groep kinderen met een zeer ernstige verstandelijke en meervoudige beperkingen, kwijnde weg in vergetelheid. Cor vertelt gedreven: "In een verdrag van de Unesco, het 'Salamanca Statement', werd het recht op onderwijs als één van de meest fundamentele rechten van de mens beschouwd. Het recht op onderwijs is dan ook vastgelegd in talrijke verdragen. Toen dat recht in Nederland in 2003 ontstond, stond het bijzonder onderwijs voor de enorme opdracht om 'passend onderwijs' voor kinderen met ernstige meervoudige beperkingen te ontwikkelen. De Emiliusschool in Son en Breugel is die uitdagende opdracht aangegaan en is nu een voorloper op dat gebied. Voor deze leerlingen is binnen de school nu een compleet curriculum beschikbaar. Niet gebaseerd op, maar aanvullend aan de kerndoelen die binnen het speciaal onderwijs al gehanteerd worden." Cor vervolgt gepassioneerd: "Ook werd een nieuw sjabloon Onderwijs–Zorgplan ontwikkeld: nóg nadrukkelijker en gedetailleerder dan voor de leerlingen met meervoudige beperkingen al het geval is, staan hierin de kindkenmerken, structurele begeleidingskenmerken, ondersteuningsbehoeften en handelingsplanning centraal." Cor doet hier bescheiden over, maar hij is de grondlegger van deze onderwijsontwikkeling en heeft zijn bevindigen vastgelegd in het boek: "Hun goed recht." Dit is een boek over de diepe overtuiging dat naar school gaan een recht is en dat passend onderwijs beschikbaar moet komen voor ieder kind in Nederland, ongeacht de ernst en aard van de beperkingen. "En dat is hun goed recht, want elk kind is uniek!"
Emotional rescue
Val je straks niet in een enorm gat? Cor:"Ik heb zoveel andere interesses en ben blij dat ik daar eindelijk aandacht aan kan besteden." Hij beschrijft dat hij een enorme belangstelling heeft voor de natuur. "Ik heb biologie gestudeerd." Achter zijn huis, in de weilanden van de dommelevallei, kan hij zijn hart ophalen, met reeën, wilde ganzen en insecten. Maar ook geschiedenis heeft zijn grote belangstelling. "Ik heb al jaren boeken verzameld over de historie, die ik nu graag wil lezen. Daarnaast ben ik geïnteresseerd in muziek." Hij speelt slaggitaar in de band 'Ground Evy'. Als laatste geeft hij nog een grote passie aan. Hij is een groot fan van de Rolling Stones. Hij heeft de band wel 5 keer live gezien. "Geweldig, wat een power hebben die mannen nog." Als ik naar huis rij, schiet door me heen: "Hoezo de Stones; wat een power heeft deze Cor nog onder zijn duim".
Afscheidsreceptie voor Cor van Hoof. 23 februari, de Sonnerie