Opinie geven is toch echt een vak
Op maandag 23 juli schreef Rob Schoonen een opiniërend commentaar in het Eindhovens Dagblad over de Rotondekunst Son. Met de pretentieuze subtitel "Kunstenaar is toch echt een vak." Rob is kunstredacteur van het Eindhovens Dagblad. En blijkbaar, zo lees ik, behoorlijk gefrustreerd.
Door: Arjen Strik
De eeuwige roem
Zijn kwestie is dat er in Son en Breugel plannen worden uitgewerkt om kunst op rotondes te plaatsen, zonder dat de makers daarvoor worden betaald. Het project van het Stakenborgfonds is open gesteld voor zowel professionele kunstenaars als voor amateurs om een projectvoorstel in te leveren. Het is een prijsvraag, wat je kunt winnen is de eeuwige roem en als je wint, word je ontwerp geplaatst. Twee objecten zijn al uitgekozen door de jury: Descending Liberation en Schemerlamp. Echt geen ontwerpen van domme amateurs, maar gedegen projecten, goed uitgewerkt, met veel details en gevoel. Schoonen vindt dat als amateurs uitgekozen worden, daarmee de professionele kunstenaar tekort wordt gedaan. Hij stelt dat, in tegenstelling tot wat nogal wat mensen denken, beeldend kunstenaar toch 'echt een vak' is.
Een gefrustreerde kunstredacteur
Mij schiet het volgende in gedachten: Vincent van Gogh verkocht tijdens zijn leven geen enkel schilderij. Kenners destijds vonden dat hij niet kon schilderen. Tegenwoordig is het anders. We zijn gelukkig door professionele kunstenaars kunstzinniger geworden. Rijd ik momenteel de rondweg om Schijndel, word ik verrast met affreuze stalen sculpturen. Rotondekunst, gemaakt door echte kunstenaars. Wat een verspilling van goede smaak. Ik leer daar niets van, het voelt als verspilling van gemeenschapsgeld. Amateurkunstenaar ben je als je kunst maakt in je vrije tijd, dan wordt kunst je hobby genoemd. Je verdient dan als amateur niet een significant deel van je inkomen en je hebt ook niet de ambitie om dat te willen. Dat wil overigens nog niets zeggen over je kwaliteiten.
Kunst komt uit het hart, het moet 'iets van ons' zijn
Het Stakenburgfonds ondersteunt projecten op het gebied van kunst en cultuur. Op die manier draagt het bij aan een aantrekkelijk en leefbaar Son en Breugel. Wij vroegen het fonds om een reactie. Imke Segers, bestuurslid, reageert als volgt: "Rob Schoonen gaat in mijn optiek helemaal voorbij aan het feit dat wij er juist expres voor gekozen hebben om NIET met een kunstenaar in zee te gaan.
Dat de ontwerpen juist voor, door en met de inwoners van Son en Breugel gerealiseerd worden, betekent dat het draagvlak zo des te groter wordt. Voor de betrokkenen voelt het als 'iets van ons'. Natuurlijk is kunst een subjectief begrip, maar of het door een amateur, hobbyist, professional of goedbedoelde vrijwilliger gerealiseerd wordt; zegt mijns inziens niets over het project, de schoonheid, de betrokkenheid van de inzender/ontwerper of de kwaliteit van het kunstwerk.
Als Stakenburgfonds, én vanuit de projectgroep rotondes zijn wij júist heel erg blij met de vele inzendingen, de betrokkenheid, de kwaliteit en creativiteit van de inzendingen en ja, er zijn zelfs inzendingen bij van professionele kunstenaars die toch graag mee willen doen. En mensen 'hóeven' ook niet in te zenden, het is op vrijwillige basis en de spelregels zijn duidelijk."
Beperkte kijk op kunst van een kunstrecensent
Terug naar Schoonen, onze echte kunstkenner. Als je een opinie schrijft, moet je verstand van zaken hebben. Je mening, gevolgd door je analyse en op basis daarvan een logische conclusie. Dat mis ik in het stukje van Schoonen. Het is een verhaal van een gefrustreerde kunstminnaar, die blijkbaar weer terug wil naar de tijd van de BKR. Zijn verhaal doet afbreuk aan het goede werk van het Stakenburgfonds en getuigt van weinig respect voor de kunst, instellingen en mensen die zich daarvoor inzetten.
