V.l.n.r.: Hila Karwal, Inge Duijmelinck, Annemarie Swinkels, Lisette de Wit, John Frenken, Nannie van den Eijnden, Marieke Schoenmakers, Nancy Weismann, Ellen van Gils, Berrie Dirkx en Sylvia Corsten. Op de foto ontbreken Wim Hout en Vinh Ta.
V.l.n.r.: Hila Karwal, Inge Duijmelinck, Annemarie Swinkels, Lisette de Wit, John Frenken, Nannie van den Eijnden, Marieke Schoenmakers, Nancy Weismann, Ellen van Gils, Berrie Dirkx en Sylvia Corsten. Op de foto ontbreken Wim Hout en Vinh Ta.

Zicht op mantelzorg,
de wethouder aan het woord

Zeven weken lang verschenen in deze krant de ervaringsverhalen van mantelzorgers. John Frenken, wethouder Sociaal Domein, zette ze samen met Ellen van Gils en Marieke Schoenmakers van LEVgroep in het zonnetje, met een feestelijk diner bij Brasserie 'Net even anders' van Thermae Son. Ze ontvingen een grote bos bloemen en de nieuwe 'Mantelzorgwijzer', een boekje met belangrijke contactadressen voor iedereen die voor een ander zorgt. Hun ervaringsverhalen zijn daarin opgenomen.

Door: Nannie van den Eijnden

Je bent mantelzorger voor je naaste
"Mantelzorger ben je voor een naaste, omdat je dat graag wilt zijn. De gemeente moet deze mensen steunen om dat te kunnen zijn", legt John de visie van de gemeente uit. "We voelen ons daar verantwoordelijk voor. Ik zie dat heel veel mensen mantelzorg oppakken. In de eerste cirkel, in de relatie met hun partner en kinderen, en ook in de tweede cirkel, voor hun buren. Maar ze willen niet het gevoel hebben dat ze geclaimd worden en dat het een verplichting is, die druk geeft. Wat kunnen we er samen aan doen, dat die claim niet gevoeld wordt?" vraagt hij. "Dat is een zoektocht. Daar waar een gat valt, moeten we iets doen. We moeten contact onderhouden met organisaties en mantelzorgers en inspelen op de ontwikkelingen. Er is veel waardering van de inwoners van Son en Breugel voor mantelzorgers, dat hoor ik van LEVgroep en andere instanties. Dat gaat heel goed. Maar er is vraagverlegenheid. We leven individueel in de straat, maar iedereen is bereid een ander te helpen", constateert hij.

Samen doen
John geeft een voorbeeld van samen iets bedenken en bereiken. Voor mensen met dementie is een veiligheidsspeldje ontwikkeld dat ze op hun kleding kunnen spelden. Als een inwoner iemand met dementie op straat ziet dwalen, kan hij het telefoonnummer bellen dat op het speldje staat. "We moeten veiligheid creƫren", gaat John verder. "Kan iemand zijn hulpbehoevende dierbare alleen laten om naar de kapper te gaan of even een boodschap te doen? Zo niet, dan legt dat een claim op de mantelzorger. Daar ligt een grote uitdaging".

"We moeten mantelzorg niet bijzonder maken, wel uit de schaduw halen en zichtbaar maken", vindt John. "Mantelzorg is onderdeel van je leven. Er kan ineens iets gebeuren, waardoor je mantelzorger wordt. Hoe ziet je leven er dan uit? Daar ben je zelf verantwoordelijk voor. Wat we wel kunnen doen, is daar samen naar kijken, er samen in optrekken en elkaar ondersteunen".

Dank voor uw inzet!
Voor het diner stak John de mantelzorgers een hart onder de riem en sprak ze hartverwarmend toe. Hij bedankte ze voor hun inzet en voor het delen van hun verhalen, die heel divers zijn. Hij stelde drie belangrijke vragen: "Ben je mantelzorger? Waar heb je behoefte aan? Waar kun je terecht? Als mantelzorger heb je minimaal een luisterend oor nodig. Dit is een heel belangrijk boekje" besloot hij en deelde de eerste exemplaren uit aan iedereen aan tafel.

De mantelzorgwijzer wordt binnenkort huis aan huis in Son en Breugel verspreid in aanloop naar de Dag van de Mantelzorg op 10 november en is tevens verkrijgbaar bij Centrum voor Maatschappelijke Deelname (CMD) aan de Europalaan.