Beschermd wonen. Gaat de wethouder nu eindelijk doorpakken?
Enkele jaren geleden is de Stichting Doorpakken Wonen opgericht. Deze stichting bestaat uit ouders van kwetsbare jongeren en betrokken inwoners. Met het project in de Heistraat en de Molenstraat, waar jongvolwassenen met een stoornis in het autistisch spectrum sinds kort beschermd wonen, is door deze stichting een huzarenstukje verricht.
Naast het geven van speciale zorg aan je kind en je staande moeten houden binnen je werk, gezin en huishouden, hebben de ouders van alles moeten regelen: zoeken naar andere ouders en betrokken inwoners die mee willen helpen; oprichten van een stichting; onderhouden van contacten met allerlei partners zoals de gemeente, zorgaanbieders, woningcorporatie, juristen; het regelen van de financiën enz. Wij geven het u te doen. Door het beschikbare geld voor deze jongeren te bundelen en de zorg door één zorgaanbieder uit te laten voeren, heeft de Stichting Doorpakken een bijzondere manier gevonden zorg op maat te bieden. Door deze werkwijze kan voor élke jongere een zorgpakket worden aangeboden, dat precies past bij de situatie en speciale omstandigheden waarin deze jongere zich bevindt. Een speciale manier van werken, waardoor er ruimte ontstaat om deze jongeren ook te leren zo zelfstandig mogelijk in het leven te gaan staan.
Op het moment dat de eerste berichten over bezuinigingen op beschermd wonen in de krant verschenen en er niet op korte termijn een vergadering stond gepland, hebben VVD en Dorpsbelang hierover schriftelijke vragen gesteld. Wat daarna gebeurde kan niet anders worden omschreven als een enorme inhaalrace van de verantwoordelijke wethouder om de aangerichte schade te beperken. We kwamen erachter dat in de 4 maanden dat dit ambtelijk speelde, er door de wethouder geen melding van is gemaakt aan de raads- en commissieleden en er geen overleg is geweest met de betrokkenen. Sterker nog, pas na krantenberichten is het in het college besproken! Op geen enkele manier is er ruchtbaarheid gegeven aan deze situatie die tot een acuut probleem leidde voor deze kwetsbare groep mensen.
VVD, D66 en Dorpsbelang dienen niet zomaar een motie van wantrouwen in. Dat doen we als blijkt dat de raad niet of onjuist is geïnformeerd; dat doen we als we zien dat er ondermaats is opgetreden en als dit vaker gebeurt; dat doen we omdat het onze verantwoordelijkheid is naar onze inwoners om onze taak als controlerend orgaan uit te voeren, en we dus aan de bel trekken als er zaken ernstig mis dreigen te gaan. Dat doen we ook als we onze rol als volksvertegenwoordigers niet meer kunnen uitvoeren, omdat ons het woord wordt ontnomen zoals dat gebeurde tijdens de raadsvergadering van 20 december 2018. Toen wij niets meer mochten en konden vragen over het beschermd wonen, hebben we besloten de vergadering te verlaten. Als volksvertegenwoordigers hun controlerende taak wordt ontnomen, past alleen nog maar het zwaarste middel.
Onze motie van wantrouwen, ingediend tijdens de vergadering van 23 januari, is gebaseerd op verifieerbare feiten die waren toegevoegd. Ondanks deze uitgebreide bezwaarlast mag de wethouder van de coalitiepartijen blijven zitten. Sterker nog, de coalitiepartijen lieten het feitenrelaas aan zich voorbijgaan en hadden hier ook geen mening over. Nou ja, 'gebrekkige communicatie' werd coalitie breed even aangestipt, maar wij vragen ons af hoeveel meer onwaarheden en gebrek aan dossierkennis door Dorpsvisie, CDA en PvdA/GL geaccepteerd worden voordat er bestuurlijke consequenties worden getrokken door de coalitiepartijen. Of door de wethouder zelf.
Wij gaan verder met onze controlerende taak. Niet vanuit politieke overwegingen, maar vanuit onze verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat we de zaken in Son en Breugel voor elkaar hebben en houden. En het aanblijven van een persoon is daarbij niet belangrijker dan het belang van onze gemeenschap.
Fracties VVD Son en Breugel, D66 en Dorpsbelang Son en Breugel