Triest, maar ook bijzonder....
Een oudere meneer (ik schat 80+) staat bij de kassa van Primera. Zorgvuldig had hij een condoleance-kaart uitgezocht en wilde deze afrekenen. Hij ontdekt dat zijn geld en bankpas uit zijn portemonnee verdwenen zijn en zegt: "Hoe kan dat nou? Net vroeg een jongeman op straat of ik geld kon wisselen. Toen zat mijn briefje van 50 en 20 euro er nog in en nu is het weg. En ook mijn bankpas is ineens weg."
Ik verwijs deze meneer naar het gemeentehuis in de hoop dat daar politie aanwezig is om aangifte te doen. Wellicht loopt de dader nog in het centrum. Meneer laat de kaart achter omdat hij die niet kan betalen en loopt naar het gemeentehuis.
De volgende klant vraagt of ze het goed heeft gehoord dat die meneer is bestolen en dat hij daarom zijn kaart niet kon betalen. Dat klopt. Ze geeft aan de kaart graag voor meneer te betalen. Geweldig! Ik loop naar het gemeentehuis waar deze meneer door de receptioniste wordt geholpen om in contact te komen met de BOA en ik geef hem de kaart en vertel dat een andere klant deze voor hem heeft afgerekend.
Hij staat er nog steeds beduusd bij, emotioneel van alles wat hem is overkomen. Maar toch zie ik even een kleine glimlach op zijn gezicht als ik de kaart overhandig. Een klein gebaar van deze mevrouw, maar het geeft deze meneer een goed gevoel. Fijn dat er zulke mensen in ons dorp wonen!
Ineke van Uden
Son en Breugel