Overpeinzingen bij onze toren
Zondag 23 juni aan de voet van de Toren, luisterend naar Peter Bremers beiaardconcert, glijdt mijn blik langzaam langs de toren naar boven. Ik bewonder hem, zeker als ik me de leeftijd van dit stoere en sterke gebouw realiseer. Hij lijkt iets onverzettelijks te hebben. Wat zou hij allemaal kunnen vertellen over hetgeen hij al die eeuwen heeft meegemaakt: oorlogen, godsdiensttwisten, alles wat menselijk is, volle kerken, de brand van 1958, die hij overleefde, ontkerkelijking, veranderingen in de infrastructuur, ingrijpende cultuurveranderingen, protesten tegen een mogelijke annexatie en nog héél veel meer.
Maar gelukkig heeft hij ook veel positiefs gezien. Zou hij – als het kon – weleens zijn hoofd schudden om dit alles
Auto's rijden af en aan, mensen wandelen voorbij, twee pubermeisjes op de fiets laten veel bloot zien. Ik moet denken aan de ingepakte moekes van zo'n honderd jaar geleden, aan hun echtgenotes in driedelig zwart, kinderen allemaal in het zwart, jongens en meisjes met lange zwarte kousen in klompen. Er klinkt muziek die detoneert bij dit fraaie, helderklinkende beiaardspel. Een kakofonie van auditieve en visuele impressies.
Peter Bremers muziek vult de zinderende lucht: oude meesters, maar ook melodieën uit de Sound of Music en songs van Lionel Richie. Wat een pracht van een carillon heeft ons dorp toch!
Zondag 23 juni hebben we in kleine kring het 40-jarig jubileum als beiaardier van Marja Janssen-van Dinter gevierd. Dit is haar cadeau met als toegift vier nummers die ze zelf graag speelt. Ondanks de hitte hebben een 35-tal liefhebbers in de verkoelende schaduw van de bomen dit fraaie concert bijgewoond.
Beiaardier Peter Bremer is na het concert helemaal bezweet. Zijn shirt is nat, zijn haren plakken op zijn hoofd. Sporen van een muzikale marathon in tropisch weer. Ik dank hem met een welgemeende handdruk.
De Toren inclusief het carillon, krijgt een aai van me. Sterkte, ouwe jongen, en nog heel veel jaren!!! We mogen trots op je zijn.
Ik dank Cor Nooijen voor zijn enorme bemoeienissen van de afgelopen decennia in het kader van het carillon. Wat een enórme klus moet dat zijn geweest! Hij reageert bescheiden. Ten onrechte.
Jean Peters
Son en Breugel
wnd. voorzitter Stichting Vrienden van de Beiaard Son en Breugel