't Leste Woord (herinnering aan Ties van Gorp)
"Kijk nou", zin Petrus hierbove,
"daor hedde verdorie Ties van Gorp,
Hij moest 'r dan toch an gelove.
Die zal gemist worre in 't dorp.
Dag Ties, ge meugt gerust naor binne,.
In m'n boek he'k niks verkeerd gezien.
Mar vurda ge daor an gaot beginne,
wilde 'ne keer iet zegge nog meschien?
Want ik weet 't goed, beneje op de aarde.
hadde gij toch ok altijd 't leste woord.
Meschien da g'oew allerleste nog bewaarde,
nou ge hier staot vur de himmelpoort?"
En Ties zou Ties nie zijn, da witte,
as ie die hum geboje leste kans nie viet,
achter 't spreekgestoelte klaor ging zitte
en vur ons dees' bodschap achterliet:
"Nou ik dood ben, vur 't lest munne rug krom,
gao'k wel naor d'n himmel volleges mijn.
Ik denk nie, da ik oit nog trug kom,
want 't moet hier hul plezierig zijn.
Zelfs ik wis d'r mar wennig over te vertelle,
allenig wa ge zoal heurt of leest.
En daorum kan ik dan ok rustig stelle:
pas as ge dood bent, bende d'r geweest.
Mar nou't zu wijd mi mijn is, mense,
nou vraog ik ullie mar één ding.
En da's echt een van m'n leste wense:
houwt mijne lach in oew herinnering.
Gaot nie droevig mi oew hande zitte wringe
ok as ge wel 'n bietje om me geeft.
Mar denkt allinnig an de leuke dinge
die wij mi mekare he'n beleefd.
Lacht um al die onvergeteluke dage
da we zuveul plezier hebbe gemakt,
mekare op de schouwers he'n geslage
en zelfs 'n bietje van 't padje zèn gerakt.
Ge meugt me wel hul efkes misse,
mi 'n schuin eugske naor de Lieve God,
mar ge moet daorna direct beslisse,
da ge zelf wir vroluk wijer gaot.
Da waar 't wel, dank vur de aandacht.
Dag dierbaar Son, ik groet u allen zeer.
Ik gao 's kijke, wie mij ammel opwacht.
Ginne speech mir, di waar echt de leste keer……"
Ad Louwers