Van priesterboord tot klimtouw
Bij gevaarlijke sporten gaat het om het zoeken van de grens. Het leren kennen van je grenzen is een belangrijke levenservaring. Je kunt er wijs van worden. Het incasserings- en doorzettingsvermogen dat je ermee verwerft, raak je nooit meer kwijt. Door te balanceren op het randje kom je voor keuzes: doen of niet, de uitdaging of de zekerheid. De nieuwe Pastoor van Aken van de Heilige Odaparochie zoekt naar het diepste en beste in hemzelf. Dit doet hij als het even kan door de uitdaging op te zoeken in sport. Soms erg hoog tussen hemel en aarde.
Door: Caroline van der Linden
Bij binnenkomst in zijn huis aan het Monseigneur Bekkersplein wordt meteen al duidelijk wat een gezellige open man hij is. Ik krijg een rondleiding en ik word met Brabantse gemoedelijkheid ontvangen. Met een lekker gebakje van de plaatselijke bakker. Pastoor Robert van Aken (48 jaar), opgegroeid als oudste in een christelijk en muzikaal gezin. Met zijn moeder ging hij vaak naar klassieke concerten. Wat ervoor zorgde dat hij deze muziek tot op de dag van vandaag enorm kan waarderen. Waarbij Mozart één van zijn favorieten is.
Muziek
Robert vertelt enthousiast: "De Italiaanse opera's zijn helemaal geweldig. Het liefst luister ik ernaar in de auto met het raam open. Maar ik houd van allerlei soorten muziek. Wat ik echt mooi vind, is rockmuziek van Jimi Hendrix, Queen of Deep Purple. Het zal je misschien verbazen, maar eigenlijk heeft klassieke muziek heel veel overeenkomsten met rock. Ze hebben namelijk dezelfde akkoordenschema's. Maar ook jazz, blues en funk hebben iets heel relaxed." Dat hij enthousiast en relaxed is, is meteen duidelijk. Daarom maakt hij als pastoor (sinds februari geïnstalleerd in onze Heilige Odaparochie) meteen tijd vrij voor een persoonlijke kennismaking. "Voordat ik hier kwam, werkte ik in de Sint-Jan en de Lucaskerk in Den Bosch. Daarna pastoor worden in twee kleine Brabantse dorpen, dat leek me een hele overstap. De bisschop vroeg me dat uit loyaliteit en ik probeerde hem te helpen. Maar het missionaire hart stribbelde ook een beetje tegen. In Den Bosch had ik veel vrienden en mooie projecten opgezet. Maar het mooie was dat ik weer nieuwe vriendschappen kon gaan sluiten. De mensen hier zijn zo open en vriendelijk. Ook als ik eens een keer nukkig reageer, heel erg fijn. Daarnaast heb ik een heel gedreven en getalenteerd pastoraal team. Hierdoor voel ik me al helemaal op mijn plek. Ik wil graag wat meer over mezelf vertellen, want voor de parochianen die hier wonen verschijnt er toch zomaar weer een nieuw gezicht."
Verliefd
"In mijn jeugd hield ik me nog niet zo bezig met priester zijn. Het leek me wel wat om piloot of brandweerman te worden. Toen ik wat ouder was begon ik aan de heao (hoger economisch en administratief onderwijs), had een vriendenclub, een aantal leuke vriendinnetjes gehad. Met het kerkelijke had ik wel wat. Ik had ook al weleens nagedacht over het priesterschap, maar dat was een gedachte en daar hield het dan mee op. Alleen één van mijn vriendinnen zei dat ze mij nog weleens ooit een klooster in zag gaan. Ik vond het toen wel frappant dat iemand dat zo tegen mij zei. Dat kwam wel binnen. Mijn laatste vriendinnetje besloot zelf om de Zusters van Moeder Teresa negen maanden mee te gaan helpen in Calcutta. Dat was echt heel gaaf voor haar. Ik was toen 18 jaar en we waren ontzettend verliefd op elkaar. Toen ze terugkwam, zat ik met vragen. Over het doel van het leven en hoe ik gelukkig kon worden.
Filosofie
In die tijd wilde ik beter na gaan denken over mijn eigen leven. Ik ben toen filosofie gaan volgen in Frankrijk. De overgang van de heao naar filosofie in Frankrijk was heel wat. Ik kende de Franse taal maar amper, ik kon wel wat roepen op de camping in Frankrijk, maar meer ook niet. Maar goed, je bent jong en je wilt wat en leert dan toch snel. Op een gegeven moment pakte ik van daaruit mijn rugzak en ben met de trein naar Italië gegaan, heb een week doorgebracht in Rome en ging naar het Vaticaan. Ik kon overal langs gaan en iedereen spreken. Ik stond er positief, maar kritisch tegenover. Het was voor mij een hele openbaring dat het niet zo'n duf instituut was, zoals ik in mijn jeugd kreeg voorgespiegeld. Wat mij het meest verbaasde, was hoe zij omgingen met crisissituaties in de wereld, ook waar christenen vervolgd werden. Dit was een hot-item voor mij. Ik werd heel open benaderd en kreeg veel materiaal mee.
Interesse katholieke kerk
Dat was voor mij het scharnierpunt om me opnieuw te gaan interesseren in de katholieke kerk. Daarnaast ging ik bij zoveel mogelijk Franse kloosters langs om te horen waarom mensen die stap genomen hadden. Vanuit een frisse jonge interesse ben ik dus uiteindelijk terechtgekomen bij het priesterschap. Ik moest toen natuurlijk wel tegen mijn vriendin gaan vertellen dat het tussen ons niets ging worden. Ik heb mezelf best weleens afgevraagd of dit nu echt is wat ik wil. Ik heb geen vrouw en kinderen. Ik leef het celibaat. Dit lijkt inhumaan, maar als je het betekenis geeft, is het een offer dat je ervoor over hebt. Dat was af en toe best weleens vervelend en lastig, maar zeg nu zelf, we komen toch allemaal dingen tegen die niet altijd gemakkelijk zijn. Ik wist in ieder geval dat ik een heel gelukkig mens zou zijn als priester. Wat er ook op mijn weg komt, dat houd ik altijd vast. Ik vertel dit om te laten zien dat ik ook maar een heel normaal mens ben, net als iedereen."
Sporten
Maar wat onze pastoor onderneemt is toch niet altijd zo normaal, wanneer ik hoor waar hij zich naast zijn pastorale taak mee bezighoudt. Vroeger deed hij namelijk veel aan duursport en nu hij wat ouder is voert hij het nog uit als gelegenheidssporten. Robert: "Mountainbiken doe ik tegenwoordig veel en wat ik heel gaaf vind is de bergen ingaan. Ik loop daar al jaren alle hoog alpinistenroutes. Dat is op zich nog niet zo'n kunst, na wat oefening kan volgens mij bijna iedereen dat wel. Maar wat ik vooral heel leuk vind, is om bergen zonder paden te beklimmen. Dan loop ik op GPS (Global Positioning System) en eventueel met touw, dat ligt aan het weer, de conditie en de hoogte van de berg en of ik via een gletsjer loop of niet. Afhankelijk van de berg loop ik met stijgijzers en neem touw mee. Dat vind ik ontzettend gaaf. Ik ben in de natuur en ga tot het extreme. Ik vind het heerlijk om aan te komen en me echt helemaal afgepeigerd te voelen.
Bucketlist
Ik geniet ontzettend van de omgeving, van het kameraadschap en de goede gesprekken onderweg. En dan boven op de berg de mis lezen, dat vind ik echt geweldig. Vroeger heb ik aan bolderen gedaan, dan beklim je een steile wand. Ik deed dit wel altijd met touw, dus niet wat je ooit ziet, het vrije klimmen. Ik heb ook een aantal diploma's voor paragliding behaald. Dan spring je met een parachute of glijscherm, gebruikmakend van thermiek, van een berg of een hoog gebouw. Helaas heb ik een paar keer een foute landing gehad, waardoor ik twee nekhernia's opliep. Deze zijn inmiddels gelukkig hersteld, maar ik ben er toen toch maar mee gestopt. Ik sport nu wel op een ander niveau dan in mijn jonge jaren, dat snap je wel. Maar ik houd nog steeds enorm van uitdagingen. Ik wil de leukste dingen aangaan, de hoogste berg beklimmen. Op mijn bucketlist staat nog de beklimming van de Himalaya. Vroeger sliep ik ergens in een dal in een tent bij -25 graden en ging ik off-pisten op de ski's naar beneden, wat nu natuurlijk niet acceptabel meer is, maar toen nog kon. Een tocht door China staat ook zeker nog op mijn wensenlijst en het lopen van hoge routes in Iran, Armenië of Georgië. Maar ook met parochianen naar Jeruzalem, een jongeren-roepingenreis door Israël en een reis organiseren voor gezinnen naar Taizé, Lisieux, Rome en Assisi hoop ik nog ooit te kunnen doen."
Priesterhart
Een zondag toen onze enthousiaste, misschien een beetje atypische pastoor, zoals hij het zelf zegt, de mis voordroeg, dacht hij: "Wat een heerlijke mensen zijn dat hier." Want ondanks alle avontuurlijke uitdagingen die hij aangaat, ligt zijn priesterhart boven alles bij onze gemeenschap en wil hij de parochie open en levendig maken met activiteiten voor jong en oud. Volg onze veelzijdige pastoor op Facebook rhtvanaken.
