Lachen, gieren, brullen tijdens 'Slappe Zanik-avonden'
Het was weer lachen, gieren en brullen tijdens de 'Slappe Zanik-avonden' op vrijdag 18 en zaterdag 19 oktober in Het Vestzaktheater. Twee dagen lang trokken de beste 'tonpraoters' uit Brabant een volle zaal. De Bloaskaken openden de avond luid, waardoor de stemming er meteen inkwam. De presentatie was in handen van Marinus Merks. Hij hield het openingswoord en kondigde het buuttalent aan. Hierdoor moest hij het zelf met enige regelmaat ontgelden met persoonlijke 'slappe zanik'.
Redacteur: Rianne van der Heijden
Fotograaf: Wil Feijen
Absurdist Berry Knapen beet als 'Tinus de Dakdekker' het spits af. De lachspieren kregen amper een warming up.De theoretische uitleg van de (dak)dekker over van alles wat vast en los zat, de Prins Bernhard van het dak en de vele pannen en verschillende daken kwamen voorbij. Zijn personeelsleden Antoine, Blèkkendekker, de Skéle, de Bult en de Lip gingen als personeelsuitje golfen met een omgekeerde wandelstok in de wei. De verbeelding daarvan leidde bij het publiek tot luide lachaanvallen.
Hans Verbaarschot trad op als Bolletje Pretvet met zijn buutrede 'Waai lope bi de relatietherapie'. Bij zijn opkomst reageerde het publiek volgens hem een beetje 'teleurstellend' en daarom besloot hij opnieuw op te komen. Nu reageerde het publiek joelend en enthousiast. Zo had hij meteen zijn punt gemaakt. Daarna vervolgde hij met het Wilhelmus, waarna het serieus werd. Het 'gereedschap' dat hij met Vaderdag had gekregen was een sterilisatie Druk gebarend legde hij gedetailleerd de 'gang van zaken' uit met zijn 'kroonjuwelen'. Bij het publiek rolden de tranen over de wangen.
Boy Jansen trad als 'Truus van Boven' op het podium. 'Truus' kwam als volslanke vijftigjarige stewardess alle inzittenden van het brakke vliegtuig instructies geven. De romances in het vliegtuig, de stoelschikking en de omgang met kinderen in 'haar' vliegtuig maakte dat het publiek een zuurstofkapje nodig had vanwege de aanhoudende lachbuien. Vooral de interactie met het publiek maakte deze buutrede onvergetelijk.
Na dit optreden verscheen Robert Keepers uit Son en Breugel als de Neerlandicus Dick Tee op het podium, die met kunstige woordgrappen van voor de hand liggende woorden en complexe woorden een goede act maakte.
Dronken op het toneel verscheen Frank Schrijen, die als 'veilingmeester Pi Jerke' met zijn 'eenmaal andermaal' een goederenveiling hield om geld te verdienen voor zijn 'zuiperij'. In een buut die van begin tot eind grappig was maakte hij duidelijk dat het 'écht geluk' is wanneer je pech hebt en het niet merkt.
Jasper van Gerwen maakte van zijn buut 'Mens erger je niet' een herkenbare act met veel bombarie, waar het publiek vermakelijk naar luisterde. Zijn gitaarspel en zijn timing zorgden voor een fantastische afsluiter van deze avond.
