Korfbal en vv Nijnsel slaan handen ineen
Op een goed geluimde zaterdagmorgen in maart rolt normaal gesproken in heel Nederland de bal of gaat richting de korf. Maar niet op zaterdag 14 maart. Het coronavirus heeft alle sportactiviteiten in een ijzeren greep. Aan tafel zitten Jeroen van de Sande, voorzitter van vv Nijnsel/TVE Reclame, Erik Hoppenbrouwers, voorzitter van kv Nijnsel en Adrie Koster, voorzitter van de jeugdcommissie van de voetbalclub. De mannen zien er verslagen uit, enigszins ontredderd. Jeroen: “Als er een keer niet of minder wordt gevoetbald, kun je altijd nog terugvallen op een Formule 1 wedstrijd of een pot voetbal van een van de talrijke buitenlandse competities. Maar nu sta je als sportliefhebber met lege handen.”
Geschreven door: Lambert Verhoeven
Aanleiding van deze vroege bijeenkomst is de gezamenlijke actie van beide verenigingen om jonge leden te gaan werven, zowel voor voetbal als korfbal. Er zijn inmiddels drieduizend flyers die op korte termijn worden verspreid. Drieduizend flyers voor 2500 inwoners? Van de Sande: “In deze coronatijd gaan steeds meer grenzen dicht, maar wij verleggen juist onze grenzen. We gaan namelijk ook flyeren in het Sonniuspark, de grote nieuwbouwwijk tussen Son en Breugel en Nijnsel. We hebben hiertoe contact gezocht met vv SBC en korfbalvereniging De Corridor uit Son en Breugel. Het is dus geen landjepik, maar omdat de dorpen steeds meer naar elkaar toe groeien proberen we ook een graantje mee te pikken van de nieuwe inwonersaanwas net buiten de Nijnselse dorpsgrens.”
‘Kom hier sporten’. De boodschap is kort en krachtig. Adrie: “De basis in Nijnsel is prima. We hebben een puike accommodatie en besteden veel tijd en aandacht aan een goede begeleiding. Dat geldt zowel voor de training als voor begeleiding op zaterdag. We hebben ook steeds meer oog voor het professionaliseren van training en coaching (‘coach de coach’). Belangrijk is en blijft dat jeugdspelers het naar hun zin hebben hier, met plezier naar voetbal en training komen en zich kunnen ontwikkelen naar hun mogelijkheden. De basale eis die we als kader aan elkaar stellen, is dat we elk seizoen in elke leeftijdscategorie minimaal één team in de competitie willen hebben. En waar mogelijk meer. Schoorvoetend worden in Nijnsel inmiddels wat meer woningen gebouwd of zijn er serieuze plannen daartoe en ook de basisschool start binnenkort met nieuwbouw.”
En welke rol speelt de korfbal op sportpark Den Eimert? Erik: ‘Onze vereniging telt nu ruim zestig leden waarvan een groot aantal actief. De ‘jeugdafdeling’ prijst zich op dit moment gelukkig met veertien meisjes. Ook wij zijn afhankelijk van aanwas van onderaf, pubers melden zich niet meer aan. Wij zijn in de gelukkige omstandigheid dat we een actieve jeugdcommissie hebben, persoonlijk contact scoort nog steeds het beste, flyeren is daarbij een prima ondersteuning en je bereikt in korte tijd meer potentials.”
Jeroen is optimistisch over de flyeractie: ‘De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het jeugdvoetbal bij onze vereniging een tijd enigszins onderbelicht is geweest. Kinderen werden ‘automatisch’ lid als ze naar de school gingen en hun vriendjes en klasgenoten waren of werden ook vaak lid. Zo werkt het niet meer, de aanwas neemt af. We willen ook de ouders steeds meer betrekken bij de club. Bij de jongere jeugd zijn ze sowieso belangrijk en hebben we ze gewoon nodig. Er is rond de wedstrijd altijd genoeg te doen. Ook hebben we de ouders tegenwoordig ingeschakeld om mee te helpen in de kantine. We willen als vereniging letterlijk en figuurlijk dichtbij zijn.” Erik onderschrijft het belang van de inzet van ouders: “We hebben natuurlijk ons jaarlijks Familietoernooi waarmee we in juni het seizoen afsluiten. Daar doet tegenwoordig ook een team van ouders van jeugdleden aan mee! We doen sinds enige jaren ook mee met het jeugdkamp van de voetbal en ook daar steken veel ouders de handen uit de mouwen. Op de kerstmarkt hebben ze mede een stand bemand en van de opbrengst heeft de jeugdafdeling zes nieuwe ballen kunnen kopen. Als ouders zien dat je je als vereniging honderd procent inzet, dan wordt dat gewaardeerd en sluiten ze makkelijker aan. En we zijn natuurlijk nog steeds blij met en trots op onze prachtige accommodatie. Ook niet te onderschatten wat betreft de continuïteit van onze vereniging.”
Als relatief kleine vereniging in een klein dorp is genoegzaam achterover leunen op den duur fataal. Je moet je voortdurend blijven profileren en ook een stuk maatwerk blijven leveren. VV Nijnsel/TVE Reclame heeft voetballers in de leeftijd van 4 tot 60 jaar en die kun je niet allemaal in hetzelfde vakje stoppen. Die hebben niet allemaal dezelfde wensen en verwachtingen. En dat is dan ook de uitdaging, om het voor alle categorieën aantrekkelijk te maken èn te houden. Is er bij de senioren naast voetbal natuurlijk meer behoefte aan themamiddagen, muziek, een speciaalbiertje, voetbalquiz, samen voetbal kijken op groot scherm en bierpong, bij de jeugd denken ze meer aan het leuk hebben met elkaar, sport en spel, jeugdkamp, goed materiaal en zich ontwikkelen.
Erik: “We zijn ons bij de jeugdafdeling ervan bewust dat de lat hoger wordt gelegd. De jeugd heeft steeds meer mogelijkheden, ouders kijken verder dan het voetbalveld. Beperkten we ons vroeger tot activiteiten voor louter de leden, nu staan we steeds meer open voor alle jeugd in Nijnsel die kennis wil maken met het voetbal. En we stellen ook eisen aan ons zelf. Op dit moment zijn we weer bezig om op een aantal vrijdagavonden sessies te organiseren, een soort voetbalschool, we doen dit met een extern bureau, daar leren we allemaal van. Dat willen we ook blijven doen, uitdagingen genoeg. Het is onderdeel van het Jeugdvoetbalplan dat momenteel in concept gereed is. Dat moet de basis, de leidraad worden voor hoe we de komende jaren met onze jeugd willen omgaan.” Jeroen vult aan: “We mogen niet vergeten dat de jeugdafdeling ook nog steeds opleidt tot voetballers die later bij de senioren gaan spelen. We willen met ons eerste zo lang en zo vaak mogelijk in de derde klasse blijven spelen, maar dan moet je ook bij tijd en wijle talentvolle spelers kunnen laten instromen, ook daarop moet de focus liggen.”
En zo gaat weer ieder zijns weegs. Sportpark Den Eimert ligt er troosteloos bij, onwezenlijk stil, geen spoor van loutering. Alles piekfijn in orde, maar de hoofdrolspelers ontbreken. De mannen doen er maar het zwijgen toe, wat moet je eraan toevoegen? Is er dan alleen maar kommer en kwel rondom ‘onvrijwillig werkloze bestuurders’? Blijkbaar niet. Jeroen van de Sande: “Mijn vrouw is er wel blij mee…”